ซูชิ : ชิวาวาตาโตที่สอนให้เจ้าของรู้ว่าความรักไม่จำเป็นต้องได้ดั่งใจทุกอย่าง

“สำหรับฉันแล้ว ตัวเธอในขณะนี้ก็เป็นเพียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เหมือนๆ กับเด็กผู้ชายคนอื่นๆ อีกเป็นแสนคน

“ฉันไม่เห็นจะต้องการเธอเลย และเธอเองก็ไม่ได้ต้องการฉันเช่นกัน เพราะฉันเป็นเพียงสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งที่เหมือนๆ กับสุนัขจิ้งจอกเป็นแสนๆ ตัวอื่นๆ

“แต่ถ้าหากเธอฝึกให้ฉันเชื่องหรือคุ้นเคยด้วยแล้ว คราวนี้เราต่างก็จะต้องการกันและกัน เธอจะกลายเป็นหนึ่งเดียวในโลกสำหรับฉัน และฉันก็จะเป็นหนึ่งเดียวในโลกสำหรับเธอ

หมาจิ้งจอกกล่าวถ้อยคำลึกซึ้งว่าด้วยการผูกสัมพันธ์กับเจ้าชายน้อย วรรณกรรมอมตะที่ครองใจใครหลายคน ส่วนฉันได้ยินถ้อยคำงดงามนี้จากการได้ใช้เวลากับ ซูชิ หมาพันธุ์ชิวาวาตัวอวบอ้วน

ยอมรับว่าก่อนหน้าที่ซูชิจะเข้ามาในชีวิต ชิวาวาเป็นเพียงสายพันธุ์ของสุนัขที่ไม่ได้มีความพิเศษอะไรต่อฉันแม้แต่น้อย ออกจะคิดว่ามันหน้าตาประหลาด แถมยังเสี่ยงว่าลูกตาจะหลุดออกมาได้ทุกเมื่อ

จนวันที่พ่ออุ้มหมาเด็กหน้าตาประหลาดเข้ามาในบ้าน ขนาดตัวของมันเล็กจิ๋วเสียจนสามารถประคองขึ้นมาได้ด้วยอุ้งมือเพียงข้างเดียว มันมีขนสั้นเตียนสีน้ำตาลสม่ำเสมอและดวงตากลมโตฉายแววสงสัย

จากลำตัวขนาดเท่าฝ่ามือ มันค่อยๆ โตขึ้นจนไม่สามารถประคองขึ้นมาได้ด้วยมือเพียงข้างเดียวแล้ว จากหมาเด็กแววตาสงสัยต่อโลกแต่ยังขลาดกลัว กลายเป็นหมาหนุ่มที่ยังมองโลกด้วยความสงสัย แต่เพิ่มเติมมาด้วยความมุ่งมั่นและเป็นตัวของตัวเอง จากหนุ่มน้อยก็กลายเป็นหนุ่มใหญ่ ฉันไม่ได้หมายถึงอายุ แต่หมายถึงขนาดตัวและน้ำหนัก ซูชิกลายเป็นชิวาวาตัวอวบอ้วนที่น้ำหนักเกินเกณฑ์เพราะทุกคนในบ้านต่างก็ตามใจและใจอ่อนให้กับแววตาอ้อนวอนของมันเวลามีอาหารอยู่ตรงหน้า

ตลอดเวลา 4 ปีกว่าๆ ที่ได้ใช้ชีวิตใต้ชายคาเดียวกัน ซูชิไม่ได้ทำสิ่งยิ่งใหญ่อะไร ที่จริงแล้วมันออกจะเป็นหมาที่เอาแต่ใจ นิสัยของมันเหมือนแมวมากกว่าหมา ไม่อ้อนมากนัก แต่ถ้าอยากจะอ้อนเดี๋ยวจะเดินมาซบเองที่ข้างๆ ตัก การได้ใช้เวลาหลายปีในการผูกสัมพันธ์ซึ่งกันและกันกับซูชิ เจ้าหมาอ้วนตัวนี้จึงกลายเป็นหนึ่งเดียวในโลกสำหรับฉัน เป็นหมาอ้วนหนึ่งเดียวที่แตกต่างจากหมาอื่นๆ ทุกตัวบนโลกใบนี้ อย่างที่หมาจิ้งจอกกล่าวกับเจ้าชายน้อยเอาไว้ไม่ผิดไปแม้แต่น้อย

นอกจากจะทำให้บทสนทนาจากเจ้าชายน้อยพิเศษขึ้น ซูชิยังทำให้ฉันเรียนรู้ผ่านการใช้เวลากับมันว่า ‘เราอาจรักบางสิ่งได้ แม้สิ่งนั้นไม่เป็นดังใจเรา’ ไม่เพียงแต่กับเจ้าหมาเท่านั้น แต่มันรวมไปถึงเรื่องอื่นๆ ในชีวิตของฉัน ทุกๆ สิ่งที่ฉันรัก หากสิ่งนั้นมีชีวิตจิตใจเป็นของตัวเอง ก็ทำใจได้เลยว่าสิ่งนั้นอาจไม่เป็นดั่งใจเราเสมอไป ฉันเรียนรู้ที่จะยอมรับนิสัยของซูชิอย่างที่มันเป็น เช่นกันกับที่เรียนรู้จะยอมรับคนที่ฉันรักและเรียนรู้ที่จะรักอย่างที่พวกเขาเป็น 

รัก แม้บางเวลาอาจไม่ถูกใจ ก็เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาจะตายไปนี่นะ 

ทุกวันนี้ซูชิยังคงเป็นสมาชิกที่ทำให้บ้านมีสีสัน ยังคงเป็นหมาอ้วนที่มีน้ำหนักตัวราว 7 กิโลกรัม ยังคงเป็นหมาที่ถูกพ่อและแม่สปอยล์จนเคยตัว ยังคงวิ่งเข้าหาทุกคนด้วยความตะกละเมื่อได้ยินเสียงก๊อบแก๊บจากถุงพลาสติก ยังคงแอบกัดนิ้วเท้าคนหน้าใหม่ๆ ที่เดินเข้ามาในบ้าน และแน่นอนซูชิยังคงเป็นความรักที่เป็นรูปธรรมสำหรับฉัน ยังคงเดินมาซบในเวลาที่มันอยากมาให้ฉันได้โอบกอด

และที่สำคัญมันยังคงมอบบทเรียนผ่านการใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน แม้มันอาจไม่เคยรู้ตัวเลยก็ตาม

AUTHOR