เดิมทีเจ้าแมวส้มเป็นลูกแมวจรตัวเล็กๆ อยู่แถวหอพัก มีญาติพี่น้องอีกนับสิบตัว วิ่งเล่นสร้างความสุขบ้าง ความรำคาญบ้างให้กับชาวหอ มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ แต่เราชอบและแอบให้อาหารมาโดยตลอด รู้ว่าไม่สมควรแต่ก็อดไม่ได้ อยากให้เขาได้อิ่ม
เจ้าแมวส้มนี้พิเศษกว่าใครๆ ด้วยความอยู่เป็น เข้าหาคน ขี้อ้อน ขี้เล่น รู้วิธีอ่อย รู้ว่าใครเป็นทาส เห็นเราเดินมาก็ทิ้งตัวลงกับพื้นให้จกพุง ให้เกาคาง จนตกหลุมรักสายตาแบ๊วๆ ของเขา แอบเล่นแอบดูแลกันจนเขาเริ่มแตกเนื้อหนุ่ม วันหนึ่งเขาก็หายไปเลย เราก็ทำใจแล้วว่าเป็นปกติ เขาคงไปติดสาวเหมือนตัวอื่นๆ เดี๋ยวก็กลับมา แต่พอคิดว่าบางตัวก็หายไปนิรันดรเลยรู้สึกกังวล ไม่รู้ว่าเจ้าแมวส้มจะเป็นหรือตาย มันไม่มีคำตอบ แต่ก็ภาวนาขอให้เขากลับมา
จนครบสิบวัน เขาก็กลับมาแบบไม่ปกติ
อย่างแรกคือเขากลัวคนมากๆ อย่างที่สองคือสภาพแย่มาก ขาลากมาข้างหนึ่ง เราเลยพาไปหาหมอ คิดว่าคงแค่ทำแผลเฉยๆ แต่สรุปคือขาหักขาดจากกัน หมอบอกว่าเป็นไปได้ที่เขาอาจจะโดนคนตีโดยใช้ไม้ฟาดอย่างแรงจนขาหักขาดจากกันแบบนี้ ถ้าปล่อยไว้กระดูกจะทิ่มเนื้อออกมา เขาจะทนเจ็บไม่ไหว แผลจะเน่าและตายไป
หมอแนะนำว่าวิธีรักษาคือ หนึ่ง ตัดขาทิ้งไปเลย หรือสอง ผ่าตัดเพื่อรักษาให้กลับมาสภาพเดิม แต่ติดที่มีค่าใช้จ่ายสูงและต้องใช้เวลา เพราะหมอที่คลินิกรักษาไม่ได้ ต้องพาไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลใหญ่
เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีเพราะเขาเป็นแมวจร เราคิดหนักมาก แต่จะตัดสินใจช้าก็ไม่ได้ สุดท้ายเลยตัดสินใจส่งเคสเจ้าแมวส้มเข้าโครงการช่วยเหลือแมวจนได้รับการอนุมัติจึงเริ่มเข้ารับการรักษา เขาต้องผ่าตัดถึง 3 ครั้งภายใน 6 เดือน และพักฟื้นกว่า 8 เดือนจึงจะเดินได้ปกติ
ช่วงที่พักฟื้น เราปล่อยเจ้าแมวส้มไว้ที่หอไม่ได้ เพราะหอไม่ให้เลี้ยง จึงต้องไปขอบอสเลี้ยงในออฟฟิศ บอสยังใจดีช่วยค่ารักษามาอีก ถือว่าเขายังมีบุญเลยรอดชีวิตมาได้
เจ้าแมวส้มเป็นแมวนักสู้มากๆ เราอยากให้เขาเข้มแข็ง ไม่อยากให้ใครรังแกอีก จึงตั้งชื่อให้ใหม่ว่า ‘เสือโคร่งขาเหล็ก’ แต่เขายังคงหวาดกลัวผู้คนตลอดและขี้โมโหมากขึ้น กระทั่งเราเองก็ยังเสียเลือดกับเขาบ่อยครั้ง จนอดคิดไม่ได้ว่าเพราะชื่อเสือโคร่งเลยดุร้ายหรือเปล่า ก็คิดไปได้นะ ฮ่าๆ
ทุกวันนี้เราและเสือโคร่งจึงต้องมาอยู่ด้วยกัน เขาเป็นแมวที่กัดได้แต่ก็จุ๊บเป็น ตบหน้าเราได้แต่ก็หอมเราได้เช่นกัน ข่วนจนเลือดซิบแต่ก็มานัวเนียถูไถให้หายเจ็บไปอีก เพราะเราสู้มาด้วยกันเราจึงรู้ว่าทำไมเขาถึงน่ารักแบบโหดๆ
สุดท้ายอยากจะขอบคุณโครงการที่สนับสนุนค่ารักษา บอสที่ช่วยค่ารักษาและให้สถานที่พักฟื้น น้องที่คอยขับรถพาไปหาหมอตลอด และขอบคุณเสือโคร่งขาเหล็ก แมวนักสู้ที่ให้โอกาสเราได้สู้ไปด้วย รอดมาแล้วก็อยากให้ไปต่อยาวๆ นะ
