03
Soren Jones
From United States of America to Japan
บทสนทนานี้ใช้ภาษาอังกฤษดำเนินเรื่องเป็นหลัก สำหรับใครที่เก่งอังกฤษแล้ว ทางทีมงานขออภัยไว้ล่วงหน้าเนื่องจากทักษะภาษาอังกฤษของผู้สัมภาษณ์มีความงูๆ ปลาๆ ประมาณหนึ่ง ด้วยฝึกจาก Tinder และ textbook เมื่อประมาณปีก่อน แต่อยากสัมภาษณ์ชาวต่างชาติเพื่อให้ผู้อ่านได้เห็นมุมของคนไม่กลับบ้านในหลากหลายแง่มุม (ทำเป็นเล่นไป ก็เพราะ Tinder นี่แหละ ทีมงานถึงได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนสนิทของ Soren)
คัมมอนเบบี้ : สำหรับหนุ่มสาวผู้เริ่มต้นฝึกภาษาอังกฤษ ไม่ว่าจะด้วยวิธีการที่สังคมพอใจหรือขัดใจก็ตาม บทสัมภาษณ์นี้เข้าใจง่ายมาก
ไม่เชื่อใช่ไหม ลองอ่านเรื่องราวของ Soren Jones หนุ่มอเมริกันที่ลงหลักปักฐานอยู่ในญี่ปุ่นต่อจากนี้ดูสิ
ถ้าไม่เข้าใจเรามีซับไตเติ้ลภาษาไทยข้างล่างให้ด้วย
Where is your home town?
[Sub] สวัสดี Soren! ดีใจจังที่นายตอบรับคำชวนเรา อย่างที่ Jiro (เพื่อนของ Soren) แนะนำไปว่าพวกเราอยากรู้เหลือเกินว่าอะไรทำให้คนคนหนึ่งไม่ยอมกลับบ้านเกิด ว่าแต่…ลืมถามไปเลยว่าจริงๆ แล้วบ้านเกิด Soren อยู่ไหน
“Can I say I don’t have a hometown?…I don’t feel I have a hometown. My family moved a lot when I was growing up.”
[Sub] (เสียงอบอุ่นต่อใจ) ถ้าจะตอบว่าไม่มีบ้านเกิดจะได้ไหม คือผมไม่รู้สึกว่าตัวเองมีบ้านเกิดจริงๆ นะ เพราะว่าครอบครัวย้ายบ้านบ่อยมากๆ ตั้งแต่ผมจำความได้
When and why you decided to come to Japan?
[Sub] ตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่ดินแดนปลาดิบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วทำไมถึงตัดสินใจมาใช้ชีวิตซามูไรที่นี่นะ
“Japan two times after that. And then again in 2005. I’ve lived in Japan since then.”
[Sub] ก่อนจะมาอยู่ที่นี่ ผมเคยมาญี่ปุ่นประมาณ 2 ครั้ง แล้วกลับมาอีกในปี 2005 จากนั้นก็ตัดสินใจใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศนี้เป็นต้นมาครับ (ใช้ชีวิตคู่อยู่กับสาวญี่ปุ่นมีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่นจนถึงปัจจุบัน)
Which city do you choose to stay?
[Sub] เมืองไหนในประเทศญี่ปุ่นที่ทำให้คนอย่างคุณยอมไว้ใจฝากชีวิตที่เหลือ
“I live in Ichikawa, a city in Chiba Prefecture. It’s on the east side of the Edo River, just across from Tokyo.
New Year is one of my favorite times of year in and around Tokyo. The air is dry. The sky is clear. It’s cold. Not too cold. My wife makes traditional Japanese new year foods called osechi-ryori.”
[Sub] สถานที่ที่ผมเลือกฝากชีวิตที่เหลือไว้ก็คืออิชิคาวะ เมืองในจังหวัดชิบะของประเทศญี่ปุ่น อยู่ไปทางตะวันออกของฝั่งแม่น้ำเอโดะ จากโตเกียวเราข้ามแม่น้ำนี้ไปก็ถึงเมืองที่ผมอยู่แล้วล่ะ
ผมชอบช่วงเวลาปีใหม่ของที่นี่ ที่โตเกียวและรอบๆ โตเกียว อากาศแห้งเบาสบาย ท้องฟ้ากระจ่างใส ปลอดโปร่ง โล่งสบาย อากาศหนาว แต่ก็ไม่หนาวจนเกินไป แล้วช่วงเวลานั้นภรรยาผม (ภรรยาเป็นคนญี่ปุ่น) ก็จะทำอาหารญี่ปุ่นเมนูดั้งเดิมที่คนที่นี่นิยมทำกินกันช่วงปีใหม่ เรียกว่า โอะเซะชิ-เรียวริ
Why don’t you go back to home town? *This part is the most important part of this project*
[Sub] แล้วอะไรเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณไม่อยากกลับบ้าน Soren คุณตอบได้เต็มที่เลยนะ เพราะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของโปรเจกต์นี้ เราอยากแบ่งปันให้คนอ่านรู้ส่วนนี้มากๆ
Having lived all around the US, I don’t feel like it’s one place. If I could wave a magic wand and change one thing, it would be to free people of the idea there is one true America. There isn’t.
[Sub] ด้วยความที่ผมใช้ชีวิตไปหลายต่อหลายที่ในสหรัฐอเมริกา มันทำให้ผมไม่รู้สึกเหมือนว่าที่นี่คือสถานที่ที่เป็นที่หนึ่ง ถ้าผมมีไม้กายสิทธ์และเสกบางสิ่งหรือเปลี่ยนบางอย่างได้ ผมอยากจะปลดปล่อยคนอเมริกันจากความเชื่อที่ว่า there is one true America ซึ่งในความจริงแล้วมันไม่ใช่ มันไม่จริง
What is HOME?
[Sub] ถ้าอย่างนั้น‘บ้าน’ คืออะไร
You said to me that there are so many people in the world think home is hometown. For me…I don’t have any attachment to the city where I was born. It feels strange to call it my hometown. It’s certainly not home. Home is Tokyo and the surrounding area.
Home is a feeling, usually used to describe the place that evokes the feeling.
[Sub] คุณเล่าว่ามีใครหลายคนบนโลกคิดว่าบ้านน่าจะกินความหมายไปในทางบ้านเกิด แต่สำหรับผม ผมไม่ได้เป็นคนที่ผูกพันอะไรกับบ้านเกิด มันคงแปลกๆ น่าดูเลยถ้าเรียกเมืองๆ นั้นว่า hometown เพราะมันไม่ใช่ home หรือบ้านในความรู้สึกผม
บ้านของผมคือโตเกียว คือพื้นที่รอบๆ โตเกียว บ้านเป็นความรู้สึก เป็นสถานที่ที่มาสัมผัสกับความรู้สึกในใจเรา
Special Thanks to Tinder
ภาพ คณิตติน เขมะวิชานุรัตน์
