รถไฟความเร็วสูงค่อยๆ ชะลอเพื่อจอดเทียบชานชาลาสถานีไทจง
อุณหภูมิข้างนอกประมาณ 21 องศา คิดว่าน่าจะกำลังดีต่อการเดินเล่นท่ามกลางแสงแดดอ่อนๆ ผู้คนที่ไทจงไม่พลุกพล่านเหมือนไทเป พื้นถนนสะอาดสะอ้าน แถมมีทางเท้ากว้างขวางไม่ต่างจากญี่ปุ่น มีสตรีทฟู้ดหอมฉุยหน้าตาน่ากินที่ถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ บรรยากาศรวมๆ ในตัวเมืองสบายๆ เหมาะสำหรับการเดินสำรวจเมืองไปเรื่อยๆ แบบไม่รีบร้อน
ไทจงดูจะเป็นเมืองที่เงียบเชียบและเรียบง่าย แต่เราได้รู้มาว่าท่ามกลางความมินิมอลนี้ยังมีหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่เป็นเหมือนขุมพลังแห่งความสดใสของเมืองไทจง สีสันแจ่มๆ กับเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลังหมู่บ้านนี้ทำให้ใครๆ ก็อยากมาสัมผัสด้วยตัวเองหากได้มาเยือนไต้หวัน และแท็กซี่จากหน้าสถานีก็พาเราเดินทางมาถึงที่หมายในเวลาไม่นาน
หมู่บ้านแห่งนี้มีชื่อที่ถูกตั้งมาอย่างตรงตัวว่า Rainbow Village บ้านทุกหลังเป็นบ้านชั้นเดียว ละเลงด้วยสีสันครบ 7 สีในรุ้งกินน้ำ ไม่เว้นแม้แต่พื้น เพดาน และซอกมุมต่างๆ ลายเส้นที่ใช้เป็นลายเส้นที่ไม่สมบูรณ์แบบ คล้ายกับเป็นฝีมือของเด็กๆ แต่ความจริงแล้วกลับเป็นฝีมือของทหารผ่านศึกคนหนึ่งผู้วาดทั้งลายการ์ตูนและตัวหนังสือเหล่านี้ด้วยความเป็นศิลปินที่มีในตัว อีกทั้งเขาไม่อยากให้หมู่บ้านที่คุ้นเคยสมัยเป็นทหารลี้ภัยต้องถูกรื้อถอนหรือถูกรีโนเวตให้กลายเป็นอพาร์ตเมนต์
คุณลุง Huang Yung-Fu ค่อยๆ วาดรูปทีละน้อยจนไม่เหลือพื้นที่ว่างในที่สุด ตัวการ์ตูนกับตัวหนังสือสุดน่ารักที่เห็นเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับช่วงเวลาที่คุณลุงใช้ชีวิตอยู่ที่นี่คล้ายเป็นไดอารี่บนฝาผนังที่ไม่มีวันสิ้นสุด โชคดีที่วันหนึ่งมีกลุ่มนักศึกษามาเห็นเข้า เลยมีการบอกต่อความเจ๋งของลวดลายฉูดฉาดนี้จนไปถึงหูรัฐบาลไต้หวันที่มีนโยบายส่งเสริมประเทศให้ผู้คนมีศิลปะในหัวใจอยู่แล้ว
Rainbow Village เลยอยู่มาได้เรื่อยๆ จนถึงทุกวันนี้ ที่สำคัญคือมีคุณลุง ที่ตอนนี้เด็กๆ อาจเรียกเป็นคุณทวดอายุ 95 คอยนั่งยิ้มแก้มปริเฝ้าดูผลงานของตัวเองที่มีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมเยียนในทุกๆ วัน
เราก็เป็นนักท่องเที่ยวคนหนึ่งที่ตื่นเต้นกับงานคุณลุงไม่ต่างจากคนอื่น ค่อยๆ ไล่ดูงานตามบ้านไปทีละหลังแล้วพบว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะจบงานนี้ได้ด้วยตัวคนเดียว ยังแอบสงสัยอยู่เล็กๆ ว่าคุณลุงไปได้แรงบันดาลใจการใช้สีสันหนักหน่วงขนาดนี้มาจากที่ไหน เพราะอาชีพของคุณลุงแต่ก่อนคือทหาร แต่สุดท้ายก็อดชื่นชมทั้งคุณลุง นักศึกษา และรัฐบาลไต้หวันไม่ได้ เพราะถ้าไม่มีใครเห็นด้วยหรือซัพพอร์ตงาน หมู่บ้านนี้ก็อาจสลายไปแล้ว
ทุกอย่างในหมู่บ้านเป็นเป็นธีมคัลเลอร์ฟูลทั้งหมด ทั้งร้านของที่ระลึก ทั้งไอศครีมที่คัดเฉพาะแท่งที่มีสามสีขึ้นไปเท่านั้น รวมถึงผู้คนที่พร้อมใจกันแต่งตัวสีแสบๆ มาถ่ายรูปเล่นกันในหมู่บ้าน สัมผัสได้ถึงความร่าเริง ความอารมณ์ดีที่ตลบอบอวลอยู่ในนี้
ดีใจกับคุณลุงที่กำลังใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างมีความสุขในพื้นที่ที่ตัวเองรักที่สุด แถมมีผู้คนน่ารักรายล้อมในทุกๆ วันด้วย
ก่อนจะออกตะลุยโลเคชั่นอื่นๆ ในไทจงและเดินทางกลับไทเป เราเดินเลือกของสะสมกับของฝากเล็กๆ น้อยๆ จากกิฟต์ช็อปที่ขายโดยคุณลุงและทีมงาน เอาไว้เตือนใจว่าวันหนึ่งเราเคยได้อยู่ในสถานที่ที่ทำให้โลกใบนี้ดูสดใสที่สุด และเป็นหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่น่ารักที่สุดในไต้หวัน
