ชิพกะเดล นี่สองพี่น้อง
ขายของในคลอง
ในกองเรามีแต่ถั่วดีๆ
เพิ่งเด็ดสดๆ มากินให้หมด ♪
ไม่ใช่แค่คุณหรอก แต่สารภาพกันตรงนี้ว่าสัปดาห์ที่แล้ว เพลงเดียวที่เราฮัมเป็นซาวนด์แทร็กประกอบชีวิต คือเพลงความยาวสิบกว่าวินาทีของ Chip ‘n’ Dale เพลงนี้!
ถ้าบังเอิญคุณยังไม่ได้ฟัง เพลงที่ว่าโผล่มากลางการ์ตูนสั้นเรื่อง Our Floating Dreams ของดิสนีย์ ว่าด้วยเรื่องราวรักเกิดในตลาดน้ำของมิกกี้เมาส์ หนุ่มขายสับปะรด และสาวมินนี่เมาส์ขายข้าวผัด ทั้งคู่ป่วนสมาชิกทั้งตลาดน้ำเพียงเพราะอยากเอาชนะว่าสินค้าของตนดีกว่าอีกฝ่าย กระทั่งแม่ค้าคนอื่นเกิดรำคาญและเอากระทะฟาดเข้าให้หนึ่งป้าบ
หนุ่มสาวกระเด็นตกคลองดังตู้ม หัวยังมึนงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทันใดนั้น ชิพและเดล เจ้าชิพมังก์สองพี่น้องก็พายเรือฉิวๆ มาในคลองและร้องเพลงขายถั่วสดๆ อย่างไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องที่เกิดขึ้น
เนื้อเพลงซื่อๆ ลูกคอแบบไทยๆ และอินเนอร์แสนเข้าใจแม่ค้าตลาดนัดทำให้เราเทใจให้สองพี่น้องตั้งแต่แรกฟัง และไม่ใช่แค่เรา ชาวเน็ตก็กรี๊ดกร๊าด ฮัมเพลงจนกลายเป็นมีม ใครตลกหน่อยก็เล่นมุก ใครมีความสามารถด้านดนตรีก็จับมารีมิกซ์ ทั้งเวอร์ชั่นแรป R&B หรือแม้แต่เดทเมทัล!
กระทั่งเมื่อฮัมเพลงเป็นรอบที่ร้อย (ในเวอร์ชั่นธรรมดา) เราก็เริ่มสงสัยว่าใครกันที่อยู่เบื้องหลังบทเพลงที่สะกดจิตคนไทยได้ถึงเพียงนี้
ใครกันจะเข้าใจคนไทยได้เท่าคนไทยด้วยกันเอง
ไม่ผิดเสียทีเดียว เพราะ ควินซี่ สุรสมิทธ์ ผู้แต่งเนื้อเพลงและร้องเพลงชิพกับเดลคือคนไทยแท้ๆ ที่เกิดและเติบโตในเมืองลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา เขาเป็นทั้งนักแสดงอิสระ นักข่าว ผู้จัดพอดแคสต์เกี่ยวกับชาวเอเชียในอเมริกา และที่สำคัญ เขายังเป็นโค้ชสอนนักแสดงมิกกี้เมาส์พูดภาษาไทยอย่างชัดถ้อยชัดคำอีกด้วย
ไม่ทันไร เราก็ติดต่อขอคุยกับเขาถึงบทเพลงที่เรารักมากที่สุดในช่วงเวลานี้
ต่อไปนี้คือเรื่องราวของควินซี่ ที่เขาเล่าให้เราฟังด้วยภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำ
เล่าให้ฟังหน่อยว่าทุกวันนี้คุณทำงานอะไรบ้าง
ผมเป็นนักแสดงและเป็นนักข่าวครับ สำหรับการเป็นนักแสดง ผมรับจ้างเป็นโปรเจกต์ ไม่ได้ทำงานแสดงในรายการประจำ ส่วนในฐานะนักข่าว ผมทำงานในสถานีวิทยุข่าวในลอสแอนเจลิส นอกจากนี้ผมก็เป็นนักข่าวอิสระด้วย ผมทำข่าววิทยุและทำพอดแคสต์ ชื่อ Asian Americana เป็นพอดแคสต์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของคนเอเชียในอเมริกา
คุณมาทำงานกับดิสนีย์ได้ยังไง
ผมเริ่มทำงานกับดิสนีย์ในเดือนตุลาคมปีที่แล้ว ผมได้ยินข่าวว่าเขาต้องการหาคนไทยมาช่วยในโปรเจกต์ใหม่ที่เป็นภาษาไทย ตอนนั้นเพื่อนแนะนำผมให้กับดิสนีย์ ผมเลยได้ทำงานกับเขา แต่ก็แค่วันเดียวครับ ตอนนั้นเขากำลังอัดเสียงนักแสดงมิกกี้เมาส์ หน้าที่ของผมคือการสอนนักแสดงมิกกี้เมาส์พูดประโยคภาษาไทย และอัดเสียงเป็นตัวละครอื่น (ป้าช้าง) ในเรื่องด้วย
ความท้าทายในการสอนนักแสดงฝรั่งให้พูดภาษาไทยคืออะไร
นักแสดงที่เล่นเป็นมิกกี้เมาส์เก่งมากนะครับ แต่เขาไม่เคยพูดภาษาไทยเลย เวลาต้องพูดคำไทยเขาจะให้ผมพูดให้ฟังสักสองสามรอบ แล้วเขาก็พูดต่อทันทีและอัดเสียงไว้ ซึ่งตอนเราพูดคำว่าสับปะรด เขาอาจจะฟังสำเนียงไม่ถูก ตัว ป ปลา อาจจะกลายเป็น พ พานแทน หรือเวลาเขาพูดว่า สับ-ปะ-โร้ด เสียงก็อาจจะยาวเกินไป สิ่งที่ยากที่สุดคือการช่วยให้เขาเข้าใจว่าการลากเสียงหรือผันวรรณยุกต์ผิดนิดหน่อยจะกลายเป็นสิ่งที่ทำให้คนไทยฟังไม่เข้าใจได้
เรื่องที่สนุกคือ บางทีนักแสดงจะพูดตามเราด้วยเสียงจริงของเขา ฟังดูมันก็คล้ายๆ ที่ผมพูดแต่ไม่เพอร์เฟกต์ แต่พอเขาเปลี่ยนเสียงเป็นเสียงมิกกี้เมาส์และพูดว่าสับปะรด (ทำเสียงเล็กๆ) ผมก็คิดว่า อ้าว ทำไมมิกกี้เมาส์พูดเก่งกว่านักแสดง มันก็ตลกนิดหน่อย
โปรเจกต์การ์ตูนมิกกี้เมาส์กับวัฒนธรรมทั่วโลกเกิดขึ้นได้อย่างไร
ผมไม่ได้ทำงานประจำกับดิสนีย์แต่เป็นแค่นักแสดง ดังนั้นผมก็ไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าดิสนีย์คิดโปรเจกต์นี้ขึ้นมาได้ยังไง ผมแค่เดาว่าดิสนีย์อยากให้คนต่างชาติที่พูดภาษาอื่นได้ชมและชอบการ์ตูนดิสนีย์ เขาเลยทำซีรีส์การ์ตูนมิกกี้เมาส์ในภาษาอื่น ทั้งจีน เกาหลี ฝรั่งเศส อิตาลี เหมือนเป็นการโชว์ให้คนในประเทศนั้นเห็นว่าดิสนีย์สนใจประเทศ สนใจวัฒนธรรมของเรา
แล้วคุณเองล่ะรู้สึกยังไง
ผมชื่นใจ ภูมิใจที่ได้มีโอกาสทำงานในโปรเจกต์นี้ ผมเข้าใจว่าดิสนีย์เป็นบริษัทใหญ่ที่ทำการ์ตูนสำหรับคนหลายล้านคน เขาก็ต้องทำเงิน แต่เขามีศิลปะในการเล่าเรื่อง ผมภูมิใจและดีใจที่ดิสนีย์ทำการ์ตูนเรื่องนี้ให้คนไทยเห็นว่าการเป็นคนไทย มีวัฒนธรรมไทยเป็นเรื่องน่าภูมิใจ เหมือนเป็นจุดเริ่มต้นที่ค่อนข้างก้าวหน้าว่าเราก็เล่าเรื่องของตัวเองได้ เพื่อให้คนอื่นเห็นว่าวัฒนธรรมของเราน่าสนใจ ผมอยากให้มีเนื้อหาอย่างนี้มากขึ้น อาจจะเป็นการ์ตูน ละคร ละครเวที หนัง เกี่ยวกับการเป็นคนไทยหรือคนเอเชีย
ก่อนแต่งเพลง ทีมงานดิสนีย์เล่าเนื้อหาให้คุณฟังมากแค่ไหน
ช่วงเดือนตุลาคมปีที่แล้ว ผมเข้าไปอัดเสียงและช่วยโค้ชนักแสดงมิกกี้เมาส์ให้พูดภาษาไทย ตอนนั้นทีมงานของดิสนีย์ได้สตอรีบอร์ดมาแล้ว ตอนนั้นผมก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับมิกกี้เมาส์และมินนี่เมาส์ที่ขายสับปะรดและข้าวผัดแข่งกัน และตอนสุดท้ายก็ทำข้าวผัดสับปะรด ผมคิดว่าน่ารักดี
เดือนมีนาคมที่ผ่านมามีทีมงานฝ่ายเพลงของดิสนีย์ติดต่อมาหาผม บอกว่าต้องการนักร้องและนักแสดงคนไทย ผมก็บอกว่าบังเอิญจังเพราะผมเพิ่งทำงานกับดิสนีย์เร็วๆ นี้เอง เขาก็บอกว่ามันคือโปรเจกต์เดียวกันนี่แหละ ตอนนั้นเขาก็ทำภาพเคลื่อนไหวเสร็จแล้วแต่ยังไม่ได้ทำดนตรี ผมได้ดูอยู่ครั้งสองครั้งก่อนที่จะลงไปทำงาน แล้วก็เริ่มเขียน เริ่มคุยกับ music director ว่าจะทำดนตรีอย่างไรดี
คุณมีส่วนร่วมอะไรบ้างในการแต่งเพลงชิพกะเดล
ผมไม่ได้เป็นคนแต่งดนตรีนะครับ งานนี้มี Christopher Willis เป็น music director ส่วนมากเขาจะเป็นคนแต่งดนตรี ผมแค่ช่วยศึกษาว่าถ้าเล่นดนตรีแบบนี้จะออกเสียงภาษาไทยได้หรือเปล่า หรือถ้าเขียนเพลงแบบนี้จะทำให้ออกเสียงเหมือนภาษาจีนมากกว่า เขาก็ต้องดัดแปลงนิดหน่อย
ผมให้เขาฟังเพลงลูกทุ่ง ลูกกรุง หมอลำ เพลงไทยเดิม คาราบาว ทำให้เขาเข้าใจว่าเพลงไทยมีหลายแบบ เขาเป็นมืออาชีพ พอได้ฟังเพลงเยอะๆ ก็เข้าใจว่าจะแต่งเพลงอย่างไร เขียนอย่างไรดีให้เสียงมันออกไทยๆ หน่อย
ผมให้เขาดูเทรลเลอร์ของหนังไทยด้วยครับ อย่างเรื่อง ฟ้าทะลายโจร เขาจะได้เข้าใจว่าหนังเก่าๆ ของเมืองไทยตัวละครออกเสียงอย่างไร ที่จริงงานที่ยากที่สุดเขาเป็นคนทำ ผมแค่มีงานสนุกๆ ที่ได้เอาเพลงไทย หนังไทย ดนตรีไทยไปโชว์ให้เขาฟัง
คุณรู้จักเพลงไทยหลายๆ ประเภทจากที่ไหนทั้งที่ไม่ได้โตในไทย
ตอนเด็กๆ ผมก็ไม่ได้ฟังเพลงไทยเท่าไหร่ แต่พอโตขึ้น การเป็นคนไทยในอเมริกา เป็นคนพลัดถิ่น ทำให้บางทีเราก็รู้สึกอยากเข้าใจวัฒนธรรมของตัวเอง เพราะวัฒนธรรมของคนไทยในอเมริกานั้นอยู่ระหว่างวัฒนธรรมอเมริกาและวัฒนธรรมไทย พอโตผมเลยพยายามเข้าใจวัฒนธรรมไทยมากขึ้น พยายามอ่านประวัติศาสตร์ไทย ศึกษาว่าวัฒนธรรมไทยเป็นอย่างไรบ้าง
ผมอยากฟังเพลงไทยด้วย พี่ชายของผมเกิดในเมืองไทยและย้ายมาที่นี่ตั้งแต่เด็กๆ เขาชอบฟังเพลงลูกทุ่ง ผมก็เลยลองฟังเพลงลูกทุ่งบ้างนิดหน่อย โชคดีตอนที่ผมอยู่มหาวิทยาลัยเริ่มมียูทูบ ผมก็ลองเปิดฟังว่าเพลงไทยมีแบบไหนบ้าง เพลงไทยเดิมมีแบบไหนบ้าง ลูกทุ่ง ลูกกรุง หมอลำ เพลงป๊อปเป็นอย่างไร ผมศึกษามันนิดหน่อย อาจไม่ได้ฟังเป็นประจำแต่อยากเข้าใจ เพราะรู้สึกว่านี่คือวัฒนธรรมของตัวเอง
ตอนพากย์เป็นชิพ ยากไหมที่ต้องร้องเพลงที่มีลูกเอื้อนแบบนี้
จริงๆ สิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือผมไม่ได้เป็นนักร้องเพลงไทยมืออาชีพ ไม่ได้เป็นนักดนตรีไทย ผมคุ้นเคยกับดนตรีและการแต่งเพลงภาษาอังกฤษมากกว่า เลยกลัวว่าคนไทยที่ฟังจะคิดว่าคนร้องไม่ได้เป็นนักร้องไทยนี่หว่าเพราะออกเสียงแปลกๆ
ผมอยากให้คนรู้สึกว่าคนไทยแท้ๆ ช่วยดิสนีย์แต่งเพลงนี้ ร้องเพลงนี้ แม้แต่ท่อนสุดท้ายของเพลงที่ร้องว่า ‘เพิ่งเด็ดสดๆ มากินให้หมด’ ผมยังพยายามลงท้ายด้วยเสียง น หนู เหมือนการเอื้อนในเพลงเก่าๆ ของไทย ผมหวังว่าคนไทยจะเห็นว่านี่เป็นเพลงไทยจริงๆ ครับ
เรื่องที่สนุกที่สุดของการเขียนเพลงนี้คืออะไร
ตอนเขียนเนื้อเพลงนี่ผมสนุกมากเพราะได้เล่นกับภาษาไทย ได้คิดว่าจะใช้เสียงอย่างไรดีให้ฟังสนุกและเพราะ เช่น ‘สองพี่น้อง ขายของในคลอง ในกอง’ ผมชอบเล่นกับสัมผัสแบบนั้น ตอนผมเขียนเพลงภาษาอังกฤษผมก็ชอบทำแบบนั้นเหมือนกัน
คุณเกิดและเติบโตในสหรัฐอเมริกา ทำไมถึงพูดภาษาไทยชัดขนาดนี้
ผมเกิดที่อเมริกาก็จริง แต่ทั้งพ่อและแม่ก็บอกว่าในบ้านเราจะพูดแต่ภาษาไทยอย่างเดียวเพราะเราเป็นคนไทย พอโตขึ้นก็ไปวัด ที่แอลเอก็มีคนไทยเยอะ อย่างน้อย 80,000-100,000 คน พอโตขึ้นผมเลยพยายามศึกษาภาษาไทยนิดๆ หน่อยๆ หัดอ่านเขียนเอง โชคดีที่พอโตแล้วก็มีอินเทอร์เน็ตให้ได้เปิดยูทูบหรือเว็บไซต์ต่างๆ ที่ทำให้ได้ฟังภาษาไทยด้วย
ผมไปเยี่ยมเมืองไทยบ่อย แม้อาจไม่บ่อยเท่าที่อยากจะไป แต่ทุก 3-4 ปีก็จะพยายามไปครั้งหนึ่ง ไปเยี่ยมญาติ เยี่ยมครอบครัว เวลาไปเมืองไทยผมจะรู้สึกชื่นใจที่พูดไทยหรืออ่านภาษาไทยได้ สำเนียงอาจจะเป็นจังหวัดแอลเอนะ แต่ก็ภูมิใจที่คล่องภาษาไทยอยู่ครับ
ชิพกับเดลเป็นสองพี่น้องที่ขายของในคลอง แล้วคุณเคยไปตลาดน้ำที่ขายของในคลองแบบนี้ไหม
ตอนเป็นเด็กผมก็เคยไปตลาดน้ำนะแต่ไม่ได้ไปบ่อย ส่วนใหญ่ตอนไปเมืองไทยผมจะอยู่ต่างจังหวัด ถ้าไม่ใช่ที่สุพรรณบุรีบ้านแม่ก็เป็นที่ขอนแก่นบ้านพ่อ ตลาดที่ผมคิดถึงที่สุดคือตลาดสามชุก ตลาดร้อยปีที่สุพรรณบุรีเพราะอยู่ใกล้ๆ บ้านของครอบครัวแม่
ถึงอย่างนั้นผมก็เข้าใจที่ดิสนีย์เล่าเรื่องตลาดน้ำนะ เพราะเข้าใจว่าคนต่างชาติเห็นว่ามันเป็นตัวแทนวัฒนธรรมไทย ผมก็ว่ามันน่ารักดี
รู้สึกยังไงที่เพลงกลายเป็นกระแสดี๊ดีขนาดนี้
ตอนแรกผมแค่เขียนเพลงนี้ให้มันสนุก และอยากให้คนไทยชื่นใจที่ได้เห็นมิกกี้เมาส์และมินนี่เมาส์พูดภาษาไทย อยู่ในตลาดน้ำของไทย แต่พอเพลงนี้กลายเป็นเพลงฮิต มีคนเอาเพลงไปคัฟเวอร์หรือรีมิกซ์ใหม่ ผมก็ตลกด้วย และก็ภูมิใจที่สิ่งเล็กๆ ที่ผมทำคือเพลงความยาวไม่ถึงสิบวินาทีทำให้คนชอบได้ ผมภูมิใจที่ไม่มีใครมาบอกว่า ‘นี่มันไม่ไทยเลย’ หรือ ‘ใครมาเขียนเนี่ย ทำไมมันแปลกๆ’ แต่คนมองข้ามจุดนั้นและไปเล่นกับเพลงแทน พอคิดว่าทำให้พวกเขามีความสุขได้ ผมก็ดีใจ
