สำหรับผม Venice เป็นเมืองที่ ‘ความมั่ว’ และ ‘ความชิลล์’ อยู่ร่วมกันได้อย่างน่าประหลาด
คุณสามารถพบนักท่องเที่ยวแบ็กแพ็กเดินกับทัวร์จีนอย่างไม่เคอะเขิน ระหว่างที่เอนจอยกับการเดินชมชายหาด คุณจะเจอสาวๆ ท็อปเลสนอนอาบแดดกันแบบชิลล์ๆ แต่พอเลื่อนสายตาไปที่เสื่อข้างๆ คุณจะพบคุณยายวัย 80 ที่บนอกสวมบิกินี่ตัวน้อยสีสด เป็นความเซ็กซี่ชนิดที่ว่าต่อให้แดดแรงแค่ไหนก็หยุดไม่อยู่
หรือเวลาที่อยากชมความจัดจ้านของตึกรามบ้านช่อง ในระหว่างที่เดินอยู่คุณต้องคอยก้มหลบราวเชือกตากผ้าของชาวบ้านแถบนั้น ฟังดูลำบากแต่ก็เป็นการเดินชมเมืองที่สนุกไปอีกแบบ
ส่วนผสมมั่วๆ แต่ลงตัวของเมืองเวนิส ทำให้ที่นี่เป็นอีกหนึ่งเมืองที่เหมาะกับคนที่ชอบถ่ายรูปมากๆ ยิ่งเดินเท้าสำรวจก็ยิ่งสนุกและยิ่งรู้สึกว่า ‘เมืองนี้มันเล่นกับเราว่ะ!’ ราวกับว่าเมืองมันจี้ให้เราอยากยกกล้องขึ้นมาถ่ายภาพอยู่เรื่อยๆ
เสียดายที่ทริปเวนิสคราวนี้ผมมีเวลาไม่มากนัก แต่สองสามวันที่อยู่ที่นั่น ทำให้ผมสัมผัสได้ว่า Venice is so nice อยู่นะ
ภาพ ธนสรณ์ เจนการกิจ
