ปุณร์ สกุลสิริวงษ์ : พ่อมดผู้เปิดประตูโลกเวทมนตร์ด้วยของสะสมแฮร์รี่ พอตเตอร์

Highlights

  • ปุณร์ สกุลสิริวงษ์ คือนักสะสมของเกี่ยวกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ ของชิ้นแรกที่เขาเริ่มเก็บคือ 'น้ำยานำโชค' ที่แถมมากับหนังสือ แฮร์รี่ พอตเตอร์กับเจ้าชายเลือดผสม ฉบับแปลไทย
  • เกือบ 15 ปีที่สะสม นอกจากจะเป็นวรรณกรรมเยาวชนเรื่องโปรด แฮร์รี่ พอตเตอร์ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ปุณร์ตัดสินใจทำเรื่องสำคัญในชีวิตมากมาย เช่น การขอแฟนแต่งงานในงาน Harry Potter: Christmas in The Wizarding World ที่สยามพารากอน การจัดงานแต่งงานธีมแฮร์รี่ หรือแม้กระทั่งการตั้งชื่อลูกชายว่า 'น้องพอตเตอร์'

แฮร์รี่ พอตเตอร์ เหมือนเปิดโลกอีกใบให้ผมรู้จัก”

แม้ ปุณร์ สกุลสิริวงษ์ จะมีความประทับใจในเรื่องราวของ แฮร์รี่ พอตเตอร์ เหมือนกับแฟนคลับทั่วโลก แต่สิ่งที่ทำให้ชายวัย 30 ตรงหน้าเราคนนี้แตกต่างจากคนอื่นคือการเป็นนักสะสมของทุกอย่างเกี่ยวกับโลกเวทมนตร์ของ J. K. Rowling

สำหรับปุณร์ คำว่าชื่นชอบอาจฟังดูน้อยไป เพราะเขาคลั่งไคล้จนถึงขั้นเรียกได้ว่าวรรณกรรมชุดนี้คือส่วนหนึ่งของชีวิต เห็นได้จากจำนวนของสะสมหลายร้อยชิ้นที่ถูกวางเรียงรายอยู่ในตู้กระจกและถูกจัดเก็บไว้ในกล่องกระดาษอย่างดี ปราสาทฮอกวอตส์ ไม้กายสิทธิ์ และของพิเศษหายากหลายชิ้นที่ทำให้แฟน แฮร์รี่ พอตเตอร์ อย่างเราใจเต้น

แม้กระทั่งวันนี้เขายังมาเจอเราในชุดคลุมพ่อมดและเน็กไทสีเขียวตามแบบฉบับนักเรียนบ้านสลิธีริน พร้อมกับภรรยา นุช–นุชรันทร์ยา สกุลสิริวงษ์ ผู้ผูกเน็กไทสีแดงสลับทองที่บ่งบอกว่าเธอคือแม่มดบ้านกริฟฟินดอร์ ในอ้อมกอดของเธอคือเด็กทารกวัย 3 เดือนแสนน่าหยิกชื่อน้องพอตเตอร์

เกือบ 15 ปีแห่งการสะสมของปุณร์ ของสะสมหลายร้อยชิ้นและลูกชายที่ตั้งชื่อตามตัวละครล้วนพิสูจน์แล้วว่าปุณร์รักวรรณกรรมเรื่องนี้มากแค่ไหน

โลกเวทมนตร์สำคัญต่อชีวิตเขายังไง เราขออาสาพาทุกคนเปิดประตูไปดูพร้อมๆ กัน

อาโลโฮโมร่า!

 

จดหมายเชิญจากฮอกวอตส์ : รู้จักโลกเวทมนตร์

ใน แฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์ ฉากหนึ่งที่ยังตราตรึงอยู่ในความทรงจำของใครหลายคนคือฉากที่จดหมายนับร้อยพุ่งออกมาจากเตาผิง ทุกฉบับคือจดหมายเชิญให้แฮร์รี่เข้าไปเรียนที่ฮอกวอตส์ นั่นเป็นจุดที่ทำให้พ่อมดน้อยได้รู้จักกับโลกเวทมนตร์

หากเปรียบเทียบกัน ฉากที่ปุณร์ได้พบกับวรรณกรรมเล่มนี้ครั้งแรกคงน่าอัศจรรย์ใจพอๆ กับที่แฮร์รี่ได้รับเชิญให้เดินทางเข้าสู่โลกของผู้วิเศษเลยทีเดียว

“สมัยผมเรียนอยู่มัธยม แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นที่นิยมมากในหมู่นักเรียน ผมเห็นเพื่อนอ่านเลยซื้ออ่านตามบ้าง จึงได้รู้จักหนังสือ แฮร์รี่ พอตเตอร์ ตั้งแต่ภาคแรก

“พอได้อ่านแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย มันมหัศจรรย์เหมือนเปิดโลกอีกใบให้ผมรู้จัก เนื้อเรื่องทำให้ผมว้าวได้ตลอดเวลา จำได้ว่าผมกลายเป็นนักอ่านเพราะวรรณกรรมเรื่องนี้เลย

“ของสะสมชิ้นแรกของผมไม่ใช่หนังสือ แต่เป็นของแถมเล็กๆ น้อยๆ จากการพรีออร์เดอร์หนังสือ แฮร์รี่ พอตเตอร์กับเจ้าชายเลือดผสม คือฟีลิกซ์ ฟิลิคิส หรือน้ำยานำโชค นี่เป็นสิ่งแรกที่จุดประกายให้ผมเริ่มสะสมของเกี่ยวกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์

สมัยที่หนังสือ แฮร์รี่ พอตเตอร์ ยังไม่ถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ ของสะสมเกี่ยวกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์ มีเพียงหนังสือและของแถมเท่านั้น แต่เมื่อมีภาพยนตร์ที่ช่วยให้ผู้ชมอย่างเราเห็นภาพมากขึ้นว่าโลกเวทมนตร์มีหน้าตายังไง ทั้งสถานที่และอุปกรณ์ร่ายเวท ไม่ว่าจะเป็นผ้าคลุมล่องหน ไม้กายสิทธิ์ ไข่มังกร หรือเครื่องแต่งกายต่างๆ เป็นช่วงนี้เองที่มีการผลิตสินค้าของเหล่าพ่อมดแม่มดออกมาเป็นจำนวนมาก

จากของแถมเพียงชิ้นเดียว ปุณร์จึงเริ่มสะสมสิ่งของเกี่ยวกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์ มากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะสั่งซื้อผ่านอินเทอร์เน็ตหรือเดินทางไปซื้อไกลถึงต่างประเทศด้วยตัวเอง ปัจจุบันเขามีของสะสมกว่า 200 ชิ้น บางชิ้นได้มาง่าย บางชิ้นได้มายาก บางชิ้นราคาสูงทะลุเพดาน บางชิ้นอาจไม่มีมูลค่าแต่เปี่ยมล้นด้วยคุณค่าทางจิตใจ

แต่แน่นอนว่าทุกชิ้นล้วนมีความหมายต่อตัวพ่อมดหนุ่มคนนี้ไม่ต่างกัน

 

หมวกคัดสรร : สู่บ้านนักสะสม

‘งั้นก็ไปกริฟฟินดอร์’ แฮร์รี่ได้ยินเสียงหมวกตะโกนคำสุดท้ายดังๆ …เขารู้สึกโล่งใจที่ได้รับคัดสรรและไม่ต้องไปอยู่บ้านสลิธีริน 

ประโยคด้านบนปรากฏในหนังสือ แฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์ ในฉากคัดเลือกพ่อมดแม่มดปี 1 เข้าบ้านทั้งสี่ ตัวแฮร์รี่ไม่อยากอยู่บ้านสลิธีรินเพราะเป็นแหล่งรวมคนนิสัยไม่ดีเสียส่วนใหญ่ รวมไปถึงตัวละครอย่างลอร์ดโวลเดอมอร์ ที่ฝากรอยแผลเป็นไว้บนหน้าผากเขา เราจึงประหลาดใจเมื่อได้ยินว่าตัวละครโปรดของปุณร์คือวายร้ายตัวนี้ และหากเป็นไปได้เขาก็อยากเข้าร่วมสังกัดบ้านสลิธีริน

“ตัวละครนี้โหดมากและไม่แคร์ใครเลยก็จริง แต่ก็เป็นตัวละครที่มีมิติ เขาเป็นคนที่ฉลาดมาก รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรแล้วลงมือทำทันทีและสำเร็จแทบทุกครั้ง แต่เพียงเพราะเขาเลือกเดินทางผิดเท่านั้นเอง อีกอย่างผมมองว่าตัวละครตัวนี้สะท้อนมุมมองด้านความรักได้ดี เพราะเขาไม่เคยได้รับความรักเขาจึงไม่มีความเมตตาในหัวใจและทำเรื่องชั่วร้ายได้อย่างเลือดเย็น”

วิธีการที่เป็นไปได้ที่สุดและทำให้ปุณร์กลายเป็นส่วนหนึ่งของบ้านสลิธีรินคือการได้เก็บสะสมสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับบ้านนี้ โดยชิ้นที่เขาชอบมากที่สุดคือ ไม้กวาดนิมบัส 2001 รุ่นที่ขี่ได้เร็วที่สุดและเป็นไม้กวาดคู่กายเดรโก มัลฟอย คู่ปรับอีกคนของแฮร์รี่ ซึ่งตอนนี้มันถูกวางไว้ในตู้กระจกที่บ้านของพ่อมดมือสมัครเล่นอย่างปุณร์ เราค่อนข้างเซอร์ไพรส์เพราะมันเป็นโมเดลขนาดเท่าของจริง ไม่ใช่รุ่นจำลองขนาดเล็กแบบที่เราคาดไว้ในทีแรก

“ใครจะไปจินตนาการว่าจะมีการผลิตไม้กวาดขนาดเท่าของจริงออกมา พอผมรู้ก็รีบกดสั่งจากเว็บไซต์ The Noble Collection มันเป็นชิ้นที่ผมรอคอยมานานมาก ผมเป็นคนแรกในประเทศไทยที่ได้ครอบครองมันเลยก็ว่าได้ ถ่ายรูปลงที่ไหนคนก็ว้าว ผมยังว้าวเลย เพราะรายละเอียดมันสวยเหมือนในหนัง”

“ของชิ้นไหนที่หายากที่สุด” เราถามต่อ

เขานิ่งไปสักพักและชี้ไปที่หนังสือ นิทานของบีเดิลยอดกวี ฉบับพิเศษ ซึ่งเป็นผลงานที่เขียนออกมาในรูปแบบนิทานสำหรับเด็กในโลกของ แฮร์รี่ พอตเตอร์ หนังสือเล่มนี้ผลิตออกมาเพียงไม่กี่แสนเล่มเพื่อเป็นการสมทบทุนมูลนิธิ The Children’s High Level Group หรือ Lumos เพื่อเด็กกำพร้า โดยในเล่มมีลายเซ็นของเจ. เค. โรว์ลิ่ง และภาพประกอบกว่าสิบรูปที่ฉบับปกติไม่มี รวมไปถึงความพิเศษของหน้าปกรูปหัวกะโหลกประดับคริสตัลที่ออกแบบให้คล้ายกับตำราของผู้วิเศษจริงๆ

“ผมไม่ได้ตามตั้งแต่แรกเลยสั่งไม่ทัน มันหมดเร็วมาก โชคดีที่มีรุ่นน้องในกลุ่มนักสะสมขายให้ผมในราคา 5,000 บาท ซึ่งปัจจุบันพุ่งสูงถึงสองหมื่นกว่าบาทแล้ว ผมเลยคิดว่ามันยากที่จะเจอแรร์ไอเทมแบบนี้ และได้มาในราคานี้ด้วย”

โดยทั่วไปการแลกเปลี่ยนของสะสมมักมีเงินเป็นตัวกลาง แต่ก็มีบ้างที่มิตรภาพทำหน้าที่เป็นสะพาน มีของชิ้นหนึ่งที่ปุณร์ได้มาจากเพื่อนร่วมวงการเวทมนตร์ นั่นคือต้นแมนเดรกจำลอง พืชพรรณมหัศจรรย์ที่มีลำต้นเหมือนเด็กทารกที่ร้องไห้อยู่ตลอดเวลา ผู้ที่ได้ยินจะสลบและอาจถึงตายได้

“อันที่จริงมันมีเวอร์ชั่นที่สมจริงกว่านี้ แต่ผมได้อันนี้มาจากเพื่อนนักสะสมที่เป็นครูดูแลชมรม ‘ตามรอยวรรณกรรมบนแผ่นฟิล์มกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์’ ของโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ชลบุรี เขามีกิจกรรมอย่างการประดิษฐ์กบช็อกโกแลต รวมไปถึงการประดิษฐ์ต้นแมนเดรกที่เขาทำและส่งมาให้เราเป็นของขวัญ ซึ่งมันน่ารักมาก

“นี่แหละคือคุณค่าทางจิตใจ เป็นมิตรภาพที่นักสะสมมีให้แก่กัน”

 

หมู่บ้านฮอกส์มี้ดและร้านฮันนี่ดุกส์ : พบสมาคมผู้วิเศษและหนึ่งคนพิเศษ

ความชอบใน แฮร์รี่ พอตเตอร์ ของปุณร์พาเขาไปรู้จักกับสังคมของคนที่มีความชอบเหมือนกัน แต่คงไม่มีคนไหนพิเศษไปกว่าแม่มดสาวคนหนึ่งที่เพื่อนแนะนำให้รู้จัก เธอชอบ แฮร์รี่ พอตเตอร์ ดูหนังทุกภาคซ้ำๆ ชอบเก็บสะสมสิ่งของเกี่ยวกับโลกเวทมนตร์เหมือนกัน ทั้งคู่จึงคุยกันถูกคอ

การเจอกันดั่งพรหมลิขิต นุชรันทร์ยาคนนี้เองที่ได้กลายมาเป็นภรรยาของเขาในปัจจุบัน

เราเองก็ไม่แน่ใจว่าลูกแก้วของกระทรวงเวทมนตร์ทำนายเอาไว้หรือเปล่า แต่โมเมนต์พิเศษที่ปุณร์และนุชรันทร์ยามีร่วมกันล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับของสะสม แฮร์รี่ พอตเตอร์

อย่างปราสาทฮอกวอตส์จำลองที่ตั้งโชว์ไว้ในบ้านก็มีที่มาจากตอนที่ทั้งคู่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ปุณร์ตัดสินใจซื้อมันกลับไทยในนาทีสุดท้าย และเพราะไม่อยากให้ปราสาทเสียหาย เขาจึงต้องแบกขึ้นเครื่องบินแทนที่จะโหลด เป็นความทรงจำที่ทั้งลำบากและขำขันสำหรับนุชรันทร์ยา

หรือแม้แต่วันที่ปุณร์ขอนุชรันทร์ยาแต่งงาน เขาก็ขอเธอภายในงาน Harry Potter: Christmas in The Wizarding World ที่สยามพารากอน โดยมีเหล่ามักเกิ้ลทั้งหลายเป็นสักขีพยาน

ในงานนั้นยกทั้งตรอกไดแอกอนและหมู่บ้านฮอกส์มี้ดมาจัดแสดง แต่ปุณร์กลับเลือกบริเวณหน้าร้านฮันนี่ดุกส์ เพื่อคุกเข่าขอนุชรันทร์ยาแต่งงาน ด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นร้านขนมหวานที่จะทำให้ความรักของทั้งคู่หวานชื่นตลอดไปนั่นเอง แหวนหมั้นที่เป็นเหมือนคาถาคล้องใจยังเป็นแหวนตระกูลเพฟเวอเรลล์ หนึ่งในฮอร์ครักซ์ของลอร์ดโวลเดอมอร์ซึ่งมีความหมายว่าวิญญาณของเขาถูกมอบให้รักครั้งนี้อีกด้วย

แน่นอนว่าเมื่อถึงวันแต่งงานของพวกเขา ธีมของงานก็เกี่ยวข้องกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์ เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นลูกเล่นการแต่งชุดพ่อมดแม่มดถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง หรือโลโก้ประจำงาน รวมไปถึงฉากต่างๆ ที่ใช้ตกแต่งงาน เช่น ฉากสงครามฮอกวอตส์

“ผู้ใหญ่บางคนอาจไม่เข้าใจถ้าเราจะแต่งชุดสีดำซึ่งดูไม่เป็นมงคล เราเลยใส่เฉพาะตอนถ่ายรูปเท่านั้น ในพิธีเราก็ใส่ชุดแต่งงานตามปกติ” นุชรันทร์ยาเล่าเสริม

แต่เพียงแค่นั้น แฮร์รี่ พอตเตอร์ ก็ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในเหตุการณ์สำคัญของชีวิตทั้งสองคนไปเป็นที่เรียบร้อย

 

บ้านโพรงกระต่าย : ที่พักพิงแสนอบอุ่นของครอบครัว

บ้านโพรงกระต่ายคือบ้านของตระกูลวีสลีย์ ซึ่งรอน วีสลีย์ เพื่อนสนิทของแฮร์รี่ชวนเขาไปพักพิงอยู่บ่อยครั้ง บ้านหลังนี้ถือเป็นสถานที่โปรดของแฮร์รี่ ด้วยบรรยากาศแสนอบอุ่นและเต็มไปด้วยบุคคลที่เป็นเหมือนที่พักพิงทางใจของเขา

ตัวปุณร์เองก็วาดฝันอยากมีบ้านโพรงพระต่ายของตัวเองเช่นกัน เขามีของสะสมเกี่ยวกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์ นับร้อยรายล้อม ขาดเพียงนิยามของคำว่าครอบครัว

และฝันของเขาก็เพิ่งสมบูรณ์เมื่อทายาทพ่อมดสายเลือดบริสุทธิ์ตัวน้อยลืมตาดูโลก

“ตอนแรกอยากตั้งชื่อลูกว่า ทอม ริดเดิ้ล (ชื่อเดิมของลอร์ดโวลเดอมอร์) แต่แฟนไม่ยอม บอกว่าเป็นตัวร้าย (หัวเราะ) แต่เผอิญว่าผมมีหลานชื่อ พีพี เลยให้เขาชื่อว่า พอตเตอร์ แทน เพราะมีตัว P ที่คล้องจองกัน จะได้ไม่มีใครมาถามด้วยว่าทำไมถึงเป็นชื่อนี้ เพราะมันมีความหมายในตัวมันเองอยู่แล้ว จบ สั้น ง่าย รู้เรื่อง

“ผมและภรรยามีความสุขกับวรรณกรรมชิ้นนี้ มันทำให้ความรักของเราเบ่งบานมากขึ้นเรื่อยๆ พอเรามีเทวดาตัวน้อยอย่างน้องพอตเตอร์ก็ยิ่งทำให้ครอบครัวของเราเป็นที่รู้จักในฐานะนักสะสมของเกี่ยวกับ แฮร์รี่ พอตเตอร์

หากใครเคยอ่านหรือดู แฮร์รี่ พอตเตอร์ จะทราบดีว่าเวทมนตร์ขั้นสูงสุดที่ไม่ว่าคำสาปใดก็โค่นไม่ได้คือความรัก

ความรักคือมนตร์วิเศษที่ช่วยส่งเสริม ปกป้อง และต่อยอดให้เราพบเจอสิ่งดีๆ

คงไม่เกินจริงไปนัก หากพูดว่าความรักที่ปุณร์มีต่อวรรณกรรมเรื่องนี้ การสะสม และคนในครอบครัวนั้นคือมนตร์วิเศษ


บทความนี้คือส่วนหนึ่งของ a day ฉบับที่ 229 The Collectors อ่านบทความจบแล้วไปพบกับนักสะสมคนอื่นๆ ต่อได้ในเล่ม วางแผงแล้ววันนี้ หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ ที่นี่

AUTHOR

PHOTOGRAPHER

พิชย์ สุนทโรสถ์

ช่างภาพหน้าหมี ผู้ชอบเพลงแจ๊สเป็นชีวิตจิตใจ