คุยกับ ‘Cherng’ ผู้ให้กำเนิด ‘หม่าไหลโหม่’ สมเสร็จขี้อิจฉาที่เห็นแพนด้าดีกว่าไม่ได้

Highlights

  • 'หม่าไหลโหม่' คือคาแร็กเตอร์สมเสร็จขี้อิจฉาจากเกาะไต้หวัน โดยฝีมือของนักวาดชื่อดังนามว่า Cherng
  • ที่มาของหม่าไหลโหม่ ย้อนกลับไปหลายปี เมื่อแพนด้าในสวนสัตว์ไทเปคลอดลูกและกลายเป็นข่าวใหญ่ของประเทศ ผู้คนต่างพากันกรี๊ดกร๊าด เฉิงจึงออกแบบคาแร็กเตอร์สมเสร็จซึ่งมีสีขาว-ดำขึ้นมาเป็นคู่แข่งแพนด้าเสียเลย!
  • จากจุดเริ่มต้นเล็กๆ วันนี้หม่าไหลโหม่ ประสบความสำเร็จระดับที่ได้ร่วมงานกับแบรนด์ใหญ่หลายแบรนด์ทั้งในประเทศและต่างประเทศ​ รวมไปถึงการคอลแล็บกับคาแร็กเตอร์เจ้าไข่ขี้เกียจ Gudetama ด้วย
  • มาไทเปครั้งนี้นอกจากเราจะขอไปคุยกับเฉิงแล้ว เรายังมีบทสัมภาษณ์เจ้าหม่าไหลโหม่ตัวจริงเสียงจริงเป็นของแถม

สารภาพตรงนี้ว่าเราไม่เคยคิดว่า ‘สมเสร็จ’ เป็นสัตว์ที่น่ารักมาก่อน จนกระทั่งได้เจอกับ ‘หม่าไหลโหม่’ (แปลตรงตัวได้ว่า ‘สมเสร็จ’) คาแร็กเตอร์สุดกวนที่เข้าไปอยู่ในใจของแฟนๆ ด้วยความจริงใจชนิดหาตัวจับยาก

ในขณะที่คาแร็กเตอร์อื่นๆ อาจจะแบนแต๊ด เพราะเลือกเปิดเผยแต่นิสัยด้านดีๆ เพื่อสนับสนุนให้คนคิดบวกและมีความสุข หม่าไหลโหม่กลับเป็นสมเสร็จที่มีความเป็นมนุษย์แสนกลมดิก นิสัยที่ดีก็มี ส่วนนิสัยที่แย่ก็ไม่ปกปิด คิดและรู้สึกอย่างไรก็บอก ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ ขี้เกียจก็บอกขี้เกียจ อิจฉาก็บอกอิจฉา 

ซึ่งความรู้สึกอย่างหลังสุดนี่แหละที่ทำให้หม่าไหลโหม่โด่งดังขึ้นมา

หม่าไหลโหม่

ย้อนกลับไปไม่กี่ปีก่อน มีลูกแพนด้าเพิ่งคลอดในสวนสัตว์ไทเป สื่อต่างๆ พากันประโคมข่าวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ส่วนคนทั่วไปก็กรี๊ดกร๊าดเจ้าแพนด้าน้อยเป็นอย่างมาก และเผลอๆ คงมากเกินไปจนมีคนบางกลุ่มออกมาแสดงทีท่ารำคาญอย่างเห็นได้ชัด หนึ่งในนั้นคือหม่าไหลโหม่ ผู้ไม่เข้าใจจริงๆ ว่า ตัวเองก็มีสีขาว-ดำเหมือนกัน ไม่เห็นจะน่ารักน้อยไปกว่าแพนด้าตรงไหน ทำไมคนถึงอุทิศเวลาและความสนใจให้แพนด้าไปเสียหมด 

ความจริงที่เล่ามาคือความรู้สึกในใจของ Cherng ชายหนุ่มนักวาดภาพประกอบเจ้าของลายเส้นแสนน่ารักและคาแร็กเตอร์สุดกวนอย่างหม่าไหลโหม่ ซึ่งพอออกมาแสดงตัวเป็นปฏิปักษ์กับเจ้าแพนด้า ก็โด่งดังขึ้นมาทันควัน และผู้คนก็หันมากรี๊ดกร๊าดเจ้าสัตว์ตัวกลมนี้แทน

ภายในเวลาไม่กี่ปี หม่าไหลโหม่ได้กลายเป็นเจ้าพ่อพรีเซ็นเตอร์ที่แบรนด์ไหนๆ ก็อยากร่วมงานด้วย ไล่ตั้งแต่แบรนด์เครื่องสำอางไปจนถึงสายรถไฟ แถมยังไปไกลถึงขั้นได้เป็นเพื่อนกับคาแร็กเตอร์จอมขี้เกียจอย่าง Gudetama แห่ง Sanrio อีกต่างหาก

มาไทเปทั้งทีเราจึงไม่พลาดที่จะขอเข้าพบคุณเฉิงเพื่อไถ่ถามที่มาที่ไป การส่งหม่าไหลโหม่ไปทำงานร่วมกับแบรนด์ต่างๆ รวมทั้งถือโอกาสขอพบเจ้าเซเลบคิวทองตัวจริงเสียงจริงด้วยเสียเลย

หม่าไหลโหม่

 

ย้อนกลับไปทำไมคุณถึงอยากเป็นนักวาดภาพประกอบ

ผมชอบวาดรูปตั้งแต่เด็ก รูปที่วาดก็มักจะเกี่ยวกับชีวิตประจำวันนี่แหละ อย่างตอนประถมก็ชอบวาดการ์ตูนให้เพื่อนอ่าน จริงๆ ตอนนั้นคืออยากเป็นนักเขียนการ์ตูน แต่ในไต้หวันนี่ยากมากที่จะทำอาชีพนักวาดการ์ตูน อีกอย่างมันต้องเขียนหลายรูปกว่าจะมาเป็นการ์ตูน ในขณะที่ภาพประกอบนั้นสามารถจบได้ในรูปเดียว

ผมเริ่มจากการโพสต์ผลงานภาพประกอบของตัวเองในเฟซบุ๊ก รูปของผมมักจะเกี่ยวกับของแปลกๆ เช่น สัตว์หน้าตาแปลกๆ หรือเรื่องราวพิสดารๆ อย่างเช่น ‘หม่าไหลโหม่’ แต่ผมก็ไม่ได้วาดแค่ตัวนี้นะ วาดอีกหลายอย่างเลย มีทั้งลูกสมเสร็จ แพนด้า ตัวละครคุณแม่ และผมก็กำลังวาดคาแร็กเตอร์ใหม่ๆ เพิ่มอีกด้วย

ผมแค่เอาหม่าไหลโหม่เป็นรูปดิสเพลย์ของเพจ แต่คนอื่นน่าจะรู้สึกว่ามันเป็นแบรนด์ของผมไปแล้ว

 

ชอบอะไรในตัวสมเสร็จจนถึงขั้นเอามาวาด

เพราะว่ามันแปลก (หัวเราะ) คนไต้หวันไม่รู้จักไอ้ตัวนี้ พบได้แค่ที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไต้หวันไม่มี มีแค่ในสวนสัตว์

หม่าไหลโหม่

หม่าไหลโหม่

อะไรทำให้ทุกคนชอบหม่าไหลโหม่และทำให้เขาเป็นที่รู้จัก

คงเพราะผมใส่นิสัยใจคอให้สมเสร็จด้วย ตอนนั้นเป็นช่วงที่สวนสัตว์ไทเปมีหมีแพนด้า แล้วสื่อทุกที่ก็ให้ความสนใจกับแพนด้ามาก ในข่าวมีแต่แพนด้า ผมก็รำคาญนิดหนึ่ง (หัวเราะ) ก็เลยอยากทวงคืนพื้นที่ด้วยสมเสร็จบ้าง สมเสร็จก็มีสีขาวดำเหมือนกัน ทำไมไม่มีใครสนใจเหมือนแพนด้า

ตอนนั้นคนรำคาญเรื่องแพนด้าจำนวนไม่น้อยก็คงคิดเหมือนผม จากนั้นไม่นาน สวนสัตว์ไทเปเห็นภาพของผมที่คนแชร์กัน รู้สึกว่าน่าสนใจก็เลยชวนมาร่วมงาน งานที่ทำคือแคมเปญอนุรักษ์สัตว์ ไต้หวันมีสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์อยู่หลายชนิด อย่างหมีดำ (สัตว์ประจำชาติไต้หวัน) ผมทำเป็นวิดีโอแอนิเมชั่น ตอนนั้นคนก็ด่าเยอะนะ เพราะรู้สึกว่าเรารังแกลูกหมีแพนด้า

 

ที่บอกว่าใส่คาแร็กเตอร์เข้าไป ใส่อย่างไร

ก็คือขี้โกรธ ขี้อิจฉา แพนด้ามีแต่คนรักก็อิจฉา ตอนนั้นมันไม่ค่อยมีตัวการ์ตูนที่คาแร็กเตอร์เป็นลบเท่าไหร่ สมเสร็จตัวนี้เลยแปลกเป็นพิเศษ หน้าตามันก็ไม่ได้ดูรับแขก ไม่ได้ดูเป็นคนดีเท่าไหร่ (หัวเราะ)

คิดว่าคนที่เห็นจะรู้สึกในแง่ลบกับมันไหม

ไม่นะ ผมมองว่าทุกคนก็ต้องมีด้านนี้อยู่ในตัวอยู่แล้ว ผมแค่ดึงเอาด้านนี้ของทุกคนออกมาวาด

 

หลังจากที่หม่าไหลโหม่ดังแล้ว มีคนวาดการ์ตูนที่คาแร็กเตอร์ด้านลบแบบนี้ออกมาตามเราไหม

มีนะ มีเยอะเหมือนกัน ทุกคนก็เริ่มเรียนรู้ ไม่ใช่การลอกเลียนแบบซะทีเดียว แต่เป็นการที่ผมได้เปิดมุมมองหรือเส้นทางใหม่ๆ ให้ทุกคนลองเดินบ้าง

 

จากแอนิเมชั่นหรือวิดิโอ คุณขยับมาทำสินค้าต่างๆ ได้อย่างไร

สินค้าส่วนใหญ่เป็นแบบปรินต์อยู่แล้ว ซึ่งดูธรรมดา ผมอยากเห็นในรูปแบบใหม่ๆ มีมิติ ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น เช่น ฟิกเกอร์เกาะแก้ว ซึ่งขายเป็นกล่องพร้อมขนม เป็นการร่วมงานกับบริษัทขนมของญี่ปุ่น

หม่าไหลโหม่

มีวิธีเลือกแบรนด์ที่จะทำงานด้วยอย่างไร

ส่วนตัวคือดูก่อนว่าผมชอบสินค้าของเขาไหม แล้วก็ดูว่าถ้าร่วมงานกันแล้วผลงานจะออกมาเป็นอย่างไร จะโอเคไหม ถ้าเรารับทุกงานเลย ผมว่ามันจะเยอะไปจนเลี่ยน

 

คุณผสมผสานงานตัวเองกับแบรนด์ต่างๆ อย่างไรให้ได้ผลลัพธ์ที่ทุกคนพอใจ

ตั้งแต่เลือกแบรนด์เลย ผมต้องดูตั้งแต่แรกว่ามีไอเดียอะไรไหม ถ้าไม่มีก็ไม่รับ เช่นแอนิเมชั่นโฆษณาที่ทำร่วมกับแบรนด์ครีมกันแดด ไอเดียคือไม่อยากให้สาวๆ มีจุดด่างดำ ผิวเป็นสีขาวๆ ดำๆ เหมือนสมเสร็จ ข้อดีของเราคือเรามีความยืดหยุ่นสูงมาก แล้วก็มีความคิดของตัวเอง แบรนด์ต่าง ๆ ก็เลยอยากเข้ามาร่วมงานด้วย 

คุณคงคาแร็กเตอร์ของหม่าไหลโหม่ไว้ได้อย่างไรในขณะที่ต้องร่วมงานกับแบรนด์ต่างๆ

บางแบรนด์ก็อยากให้เราเปลี่ยนคาแร็กเตอร์ให้หม่าไหลโหม่แบ๊วๆ ใสๆ บ้าง หรือให้ใส่เสื้อผ้า ให้ทำเป็นภาพสีสันสดใส แบบนั้นผมก็ไม่ค่อยอยากร่วมงานด้วย ต้องพยายามสื่อสาร ใช้เวลาอธิบายให้เขาฟังว่าคาแร็กเตอร์ของเราเป็นอย่างนี้ ถ้าโน้มน้าวไม่ได้จริงๆ ก็จะปฏิเสธไป

 

ผลงานที่ทำร่วมกับคนอื่นชิ้นไหนที่ชอบที่สุด

ชิ้นที่ชอบที่สุดคือชิ้นที่ร่วมงานกับการท่องเที่ยวไต้หวันประจำฮ่องกง เป็นแคมเปญเชิญชวนคนฮ่องกงให้มาเที่ยวไต้หวัน โชว์อยู่ที่ร้านหนังสือ Eslite ที่ฮ่องกง ผมวาดสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ อยู่นานมาก เพราะต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับแต่ละสถานที่ก่อน ใช้วาดประมาณหนึ่งสัปดาห์ ถือว่านานเพราะโดยปกติรูปเล็กๆ ผมวาดประมาณสิบนาที 

ส่วนชิ้นที่รู้สึกว่าท้าทายและพิเศษมากๆ คือการวาดหม่าไหลโหม่บนรถไฟ เพื่อโปรโมตให้คนไต้หวันไปท่องเที่ยวที่เกาะเซบูในญี่ปุ่น ที่ว่าท้าทายก็เพราะเป็นผลงานที่ใหญ่ที่สุดที่เคยทำ และตอนทำจินตนาการไม่ออกเลยว่าจะออกมาเป็นยังไง พอวาดเสร็จก็ส่งให้เขาปรินต์และแปะกับรถ ผมต้องไปดูที่ญี่ปุ่นเลยเพราะกลัวว่าออกมาแล้วจะไม่สวย ตอนที่งานเสร็จเรียบร้อยคืออยากร้องไห้เลย (หัวเราะ) ซาบซึ้งใจมาก

ภาพ facebook.com/cherng.y

แล้วงานชิ้นที่เล็กที่สุดคือชิ้นไหน

คอนแท็กเลนส์ เป็นเลนส์แฟชั่นเฉยๆ ไม่มีค่าสายตา หลายคนเห็นแล้วก็ช็อกไปเลย ปัจจุบันไม่มีขายแล้ว (หัวเราะ)

ภาพ facebook.com/cherng.y

ร่วมงานกับแบรนด์มาเยอะขนาดไหน มีแบรนด์ประเภทไหนที่อยากทำด้วยแต่ยังไม่ได้ทำไหม

เครื่องบิน ผมชอบดูเครื่องบินมาก ชอบไปเที่ยวต่างประเทศ ถ้าได้เห็นงานตัวเองบนลำเครื่องบินคงดีใจมาก

 

สมมติถ้าได้วาดบนลำเครื่องบินแล้ว อยากทำอะไรต่อ

ผมก็จะนอนอย่างเดียวแล้ว (หัวเราะ) ขอแค่คนในโลกนี้ได้รู้จักหม่าไหลโหม่มากขึ้นก็ดีใจแล้ว


คุยกับ ‘หม่าไหลโหม่’ เจ้าของลำตัวสีขาว-ดำอวบอ้วนที่ฮอตฮิตกว่าแพนด้าเป็นไหนๆ

ช่วยแนะนำตัวหน่อยนะ

ขี้เกียจแนะนำตัวอะ

 

เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม

ขอเวลาคิดแป๊บ

 

เวลาว่างชอบทำอะไร

นอน

 

คิดว่าจะมีวันที่เป็นเพื่อนกับแพนด้าได้ไหม

ได้แหละ ตอนนี้คนก็ไม่ได้ชอบแพนด้าขนาดนั้นแล้ว

 

ได้ข่าวว่าเป็นคนขี้อิจฉาเหรอ

งั้นๆ แหละน่า ใครบอกอะ

 

ทำไมถึงได้ไปเป็นเพื่อนกับคนดังอย่าง Gudetama  

Gudetama นี่ใครกัน อ๋อ เขาย้ายออกไปแล้วล่ะ

 

แล้วสมัยอยู่ด้วยกันชอบทำอะไร

นอนทับกันดูทีวี

 

อยากมาเที่ยวเมืองไทยไหม

อยากมาก ผมเกิดในไต้หวันแต่ต้นกำเนิดของสมเสร็จมาจากแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

 

นอกจากแพนด้าแล้วยังไม่ชอบอะไรอีก

พ่อแม่แพนด้า

 

ถ้าได้มาเมืองไทยจะทำอะไร

ดื่มน้ำมะพร้าว

 

อยากบอกอะไรกับคนไทย

ผมคือสัตว์ชื่อดังของไต้หวัน


อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับไต้หวันและไทเปได้ใน a day 227 ฉบับ Taipei หาซื้อได้ที่ร้านหนังสือทั่วประเทศหรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่นี่

AUTHOR

PHOTOGRAPHER

ดวงสุดา กิตติวัฒนานนท์

ช่างภาพนิตยสาร a day ผู้ชอบกินอาหารที่ถ่าย