วันที่ผมสะสมเหรียญครั้งแรก

‘ผมรู้ตัวอีกที ผมก็หลงรักเจ้าโลหะกลมแบนนี้เข้าให้เสียแล้ว’

เหรียญเป็นงานอดิเรก เป็นความสนใจของคนบางกลุ่ม
และดูเหมือนว่าเรามักจะมองว่าการสะสมสิ่งนี้เป็นเรื่องที่คนแก่มักจะทำกันเพื่อนึกถึงอดีต เพราะตอนแรกผมก็นึกอย่างนั้น แต่หลังจากเหตุการณ์ที่ผมจะเล่า มันอาจทำให้ทุกคนมีความคิดที่เปลี่ยนไปแบบผม

เหรียญเป็นสิ่งที่เราใช้กันอยู่ทุกวัน
เขาผ่านตาเราทุกวัน ทั้งที่เราแทบจะไม่ได้สังเกตเลย
เพราะเขาก็แค่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เช่น เมื่อเช้าเข้าร้านสะดวกซื้อเรานำธนบัตรจ่ายให้พนักงานไป
หลังจากนั้นเราก็ได้เขามาพร้อมกับใบเสร็จ
ต่อจากนั้นขึ้นรถเมล์ก็ใช้เขาเป็นค่าเดินทาง
และเพราะอย่างนี้เองเราจึงแทบไม่ได้สังเกตเขาเลย แม้ว่าอย่างน้อยเราจะรู้ว่า
เขามีหลายขนาดชนิดราคา เขาแต่ละคนก็จะมีลักษณะต่างกันไป เช่น 10 บาท มี 2 สี ขนาดค่อนข้างใหญ่ หรือว่า 5 บาท ก็มีสีเดียว ดูเหมือนจะออกเหลี่ยมๆ หน่อย
หรือถ้า 1 บาท ก็จะมีขนาดเล็กกว่า 2 คนแรก ก่อนหน้า และนานทีจะเห็นเขาขนาดเล็กที่สีออกเหลืองๆ
บางทีก็แดงนิดๆ แต่ถึงอย่างไรในเขาก็แค่โลหะกลมแบนชิ้นหนึ่งเท่านั้น

ย้อนกลับไปในช่วงที่ผมยังอายุ เลขหลักเดียวสัก 8 – 9 ขวบ ผมเริ่มพอจะรู้เรื่อง และรู้อะไรเป็นอะไรบ้างแล้ว
ผมก็เริ่มอยากรู้อยากเห็น ยิ่งที่บ้านมักจะฝึกให้เป็นคนที่มีนิสัยอดออม
ดังนั้นในหลายๆ ครั้งที่พ่อแม่ของผมหรือใครต่อใครไปซื้อของและได้เงินทอนกลับมา
ผมก็จะนำมาใส่กระปุกสะสมไว้ สะสมไปเรื่อยๆ จนกระปุกนั้นหนักอึ้ง
ผมจึงตัดสินใจจะเอาเงินที่สะสมไว้ไปฝากธนาคาร ผมเปิดกระปุกเอาทุกอย่างทั้งแบงก์และเหรียญออกมากองเต็มไปหมด
ผมเริ่มนับและค้นพบว่าเหรียญที่เราใช้อยู่ทุกวันนั้นบางทีอาจจะมีรายละเอียดที่ไม่เหมือนกัน
เพราะเหรียญแต่ละเหรียญถูกผลิตในปีที่ต่างกัน พ.ศ. ที่ต่างกัน
หรือแม้กระทั่งมีรูปแบบที่ต่างกัน ทำให้เขาในวันนั้นดูเหมือนจะมีอะไรมากขึ้น
กว่าที่ผมเคยมองเหรียญว่าเป็นแค่เหรียญวันนี้ดูมีมิติมากขึ้น
และเริ่มดูมีอะไรมากขึ้นกว่าเดิม

ด้วยความขี้สงสัยของผม จึงเกิดคำถามขึ้นว่าในสมัยก่อนเหรียญเหมือนในปัจจุบันนี้หรือเปล่า เมื่อ 30 – 50 ปีที่แล้วสมัยพ่อ-แม่ผมยังเด็กๆ เหรียญจะมีสีอย่างไร หรือขนาดของเขาจะเท่ากับตอนนี้หรือไม่ แม้กระทั่งเมื่อ 80 ปีที่แล้ว
สมัยที่คุณย่าของผมยังเป็นเด็ก รูปร่างและลักษณะของเหรียญจะเหมือนตอนนี้ไหม
ทำให้ผมชอบที่จะไปหาผู้ใหญ่ต่างๆ เพื่อเริ่มขอดูเหรียญแบบที่ไม่มีในปัจจุบันและขอมาเก็บสะสมแบบเนียนๆ มันทำให้ผมรู้อะไรที่ไม่เคยรู้มาก่อน
เช่น เหรียญบาทไม่ได้มีรูปวัดพระแก้วมาตั้งแต่สมัยก่อน
เพราะก่อนจะมาเป็นรูปวัดพระแก้วก็มี รูปเรือสุพรรณหงส์ รูปครุฑ หรือรูปตราแผ่นดิน
และอื่นๆ อีก มันยิ่งทำให้ผมสนใจเข้าไปใหญ่ เพราะยิ่งค้นหาก็ยิ่งสนุก
เพราะมันทำให้รู้สึกว่าเขามีความน่าค้นหา และเพราะเขามีเสน่ห์ ทำให้ผมรู้สึกอยากเห็น อยากจะมอง อยากดูแลเขา
และทำให้ผมก็เริ่มรู้สึกที่อยากจะเก็บเขาไว้ดู

และนับจากวันนั้นเขาก็เข้ามามีบทบาทในชีวิตผมมากขึ้น
ทั้งที่จริงๆ แล้วเขาก็อยู่กับเราตลอดเหมือนสมัยก่อน
แต่มันต่างกันเพราะตอนนี้ผมมองเห็นเขามากขึ้น มองเขาละเอียดขึ้น
และพอยิ่งมองละเอียด ก็ยิ่งพบว่าแต่ละเหรียญบอกเรื่องราวต่างกัน
เมื่อก่อนนี้เขาอาจแค่อยู่รอบตัวเรา แต่ตอนนี้เขาเข้ามาอยู่ในใจของผมแล้วด้วย
ผมรู้สึกว่าตอนนี้เขามีความสำคัญมากกว่าที่ผ่านมาตลอด
และเขาแทบจะเป็นชีวิตของผมทีเดียวเลยก็ว่าได้

และจากการนึกย้อนถึงเหตุการณ์นั้นมันก็ทำให้ผมได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง
เพราะบางทีในบางครั้ง สิ่งที่อยู่รอบตัวเราเป็นสิ่งที่บางครั้งเรามองข้ามเพราะเป็นภาพชินตา
ในวันหนึ่งเราก็อาจจะพบว่าสิ่งเหล่านั้นสิ่งที่มีคุณค่า น่าสนใจ
หรือแม้กระทั่งเป็นสิ่งทีเราชอบที่สุดและอยากอยู่กับเขาไปนานๆ ก็เป็นได้
อย่างน้อยๆ จากวันนั้นผมก็อยู่กับพวกเขาเหล่านั้นมาเกือบครึ่งชีวิตแล้ว
และความรู้สึกทั้งหมดที่มีต่อเขาตอนนี้ ผมว่า ‘ผมหลงรักเจ้าโลหะกลมแบนนี่เข้าให้แล้วล่ะ’

ใครอยากเล่าเรื่องวันเปลี่ยนชีวิตของตัวเองบ้าง คลิกที่นี่เลย

AUTHOR