best of a day online : คนอวดแมว

ปีที่ผ่านมาคอลัมน์ยอดฮิตประจำเว็บไซต์อย่างคนอวดแมว ก็ยังคงเปิดรับเรื่องราวจากทางบ้านเช่นเคย อ่านเมื่อไหร่ก็ชุ่มชื่นหัวใจด้วยความน่ารักของเจ้าเหมียวและเหล่าทาส ดังเช่น 5 บทความต่อไปนี้ที่เราคัดสรรมาให้อ่านเติมความกุ๊กกิ๊กในหัวใจอีกครั้งรับปีใหม่


1. ทาโร่ : เหมียวตาบอดที่ทำให้ฉันมองเห็นชีวิตชัดเจนขึ้น

เรื่องและภาพ กันตพร สวนศิลป์พงศ์

หลังจากหมาตัวสุดท้ายจากไปสวรรค์ ครอบครัวสวนศิลป์พงศ์ก็ตกลงกันว่าจะไม่เลี้ยงสัตว์อีก แต่ในวันฝนตกเจ้าเหมียวหัวบุบก็โผล่เข้ามาในชีวิต พอค้นพบว่ามันตาบอดจากการที่ศีรษะกระทบกระเทือน ทุกคนก็รับมันเป็นสมาชิกใหม่ในครอบครัวโดยไม่ลังเล แม้ตอนแรกเจ้าแมวจอมอ๊องที่หาน้ำหาอาหารที่วางไว้ไม่เจอจะดูคล้ายภาระ แต่สุดท้ายแล้วมันกลับทำให้เจ้าของมองเห็นชีวิตชัดเจนกว่าเดิมอีกแน่ะ


2. สปาร์ตั้น : แมวหน้าเข้มผู้กลายเป็นนายแบบในงานศิลปะของเจ้าของหนุ่ม

เรื่องและภาพ วุฒิภัทร สมจิตต์

สปาร์ตั้นคือแมวหน้าตาหล่อเหลาของชายหนุ่มนักออกแบบที่มีสัญชาตญาณนักล่าอยู่ในตัวอย่างเต็มเปี่ยม แต่ก็มีมุมขี้อ้อนขอให้เกาคางเกาพุงให้เหมือนกัน เพราะเลี้ยงในระบบปิดเจ้าของจึงตัดแปะรูปสปาร์ตั้นเข้ากับองค์ประกอบอื่นๆ กลายเป็นงานศิลปะแบบคอลลาจ เพื่อพาสปาร์ตั้นไปท่องเที่ยวในจินตนาการแทน 


3. พะโล้ : จากแมวสาวขาวอ้วนอินดี้ สู่แม่แมวเลี้ยงเดี่ยววิถีฮิปสเตอร์

เรื่องและภาพ พีรวัส ใจวังโลก

จากแขกไม่ได้รับเชิญสีขาวตัวอวบอ้วน พะโล้กลายมาเป็นแมวขาประจำที่ต้องทักทายกัน (ด้วยการให้อาหาร) อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ปกติครอบครัวใจวังโลกไม่เคยได้ยินเสียงพะโล้เลยสักครั้งจนนึกว่าเป็นแมวใบ้ กระทั่งวันหนึ่งได้ยินเสียงร้องในโรงรถแล้วเดินไปพบพะโล้อยู่กับลูกแมวตัวจิ๋วจึงได้รู้ว่าเจ้าแมวสีขาวไม่ได้เป็นใบ้ แถมไม่ได้อ้วน แค่ท้อง!  


4. คุณโฉม : แมวหน้าเด๊ดประจำโรงแรมจากเชียงใหม่ ผู้เป็นขวัญใจนักท่องเที่ยวจีน

เรื่องและภาพ ชุติกาญจน์ ต๊ะแก้ว

หากได้อ่านรีวิวโรงแรม Early Bird Bed & Breakfast ในตัวเมืองเชียงใหม่ รับรองว่า 99 เปอร์เซ็นต์คุณจะได้พบกับเรื่องราวของคุณโฉม แมววิเชียรมาศหน้าเด๊ดที่คล้ายเป็นพนักงานต้อนรับประจำโรงแรมแถมเป็นขวัญใจนักท่องเที่ยวทุกหย่อมหญ้า แม้บางครั้งจะชอบอู้งานไปประลองยุทธ์กับแมวตัวอื่นก็เถอะ


5. ป้าสามสี : แมวป้าแม่บ้านขาวีนประจำโรงพยาบาล

เรื่องและภาพ ธัญธิดา นามวงษ์

ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าแมวมีอายุตัวนี้มาจากไหนหรืออยู่ที่นี่มานานหรือยัง แต่ใครๆ ก็เรียกชื่อเธอตรงกันว่า ‘ป้าสามสี’ ตามสีขาวดำและส้มบนลำตัว แม้จะมีหลายเจ้าของ (แล้วแต่ว่าใครให้อาหาร) แต่ป้าก็มีนิสัยเหมือนคนวัยทองมากกว่า คือนึกจะเหวี่ยงก็เหวี่ยง นึกจะเดินหนีก็เดินหนีเจอทีไรก็ต้องลุ้นว่าป้าจะเล่นด้วยหรือไม่ แต่ไม่ว่าอย่างไรใครๆ ก็รักป้าอยู่ดี

AUTHOR