การสร้างคนเหมือนปลูกต้นไม้ วันหนึ่งมันจะเติบโตหากเราใส่ใจดูแล | จิรเดช โอภาสพันธ์วงศ์

ช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา ออฟฟิศของเราเขียวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หันไปทางไหนก็เห็นก้านใบของต้นไม้ประดับเต็มห้องทำงาน

ท่ามกลางความเขียวจะมีโต๊ะตัวหนึ่งที่เขียวกว่าโต๊ะอื่นๆ บนโต๊ะนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้ที่ผมไม่รู้จักชื่อ เจ้าของโต๊ะคือ เป็นหนึ่ง–อภิวัฒน์ ทองเภ้า หนึ่งในวิดีโอครีเอเตอร์ผู้สร้างผลงาน a doc สารคดีบนโลกออนไลน์ที่ใครหลายคนชื่นชอบ ชื่นชม

ไม่ใช่แค่บนโต๊ะ ที่บริเวณระเบียงห้องทำงานของพวกเรายังมีต้นไม้หลากพันธุ์ที่เป็นหนึ่งปลูกไว้ คล้อยเย็นวันไหนหากไม่เห็นเด็กหนุ่มคนนี้ที่โต๊ะทำงาน ให้ลองมองออกไปนอกหน้าต่าง อาจเห็นเขากำลังใช้เวลากับต้นไม้นานาพันธุ์

และเป็นเขานั่นเอง ที่ทำให้เพื่อนๆ หลายคนอยากมีต้นไม้ไว้บนโต๊ะทำงาน เดือนก่อนตอนที่เขาประกาศขายบัวบกโขดที่เพาะเลี้ยงเองทางเฟซบุ๊กผมก็อุดหนุนจากเขาหนึ่งต้น

สภาพบัวบกโขดของผมตอนแรกมีใบติดต้นอยู่หรอมแหรม แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะผมเชื่อว่าเดี๋ยววันหนึ่งมันจะเติบโตงอกงามหากเราใส่ใจดูแล จากที่มี 3 ใบอาจกลายเป็น 10 ใบ 20 ใบก็ได้ ใครจะรู้ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นตรงกันข้าม ใบซึ่งมีอยู่น้อยนิดอยู่แล้วค่อยๆ ร่วงหล่นทีละใบจนไม่เหลือใบติดต้น ไม่ต้องสงสัยว่าผมจะหอบปัญหานี้ไปปรึกษาใคร

มันเป็นส่วนหนึ่งของการเติบโต เป็นหนึ่งว่าอย่างนั้น และย้ำให้ผมเฝ้ารอใบใหม่ที่กำลังจะงอกงามในอนาคต และเป็นช่วงเวลาแห่งการเฝ้ารอนั้นเองที่มันได้มอบบทเรียนบางประการให้กับผม

ช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา นอกจากออฟฟิศของเราจะเขียวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ออฟฟิศของเรายังคึกคักกว่าที่เคย เนื่องจากมีเหล่า a team junior รุ่น 15 มาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน

อธิบายอย่างรวบรัดสำหรับคนไม่รู้จัก a team junior คือโครงการฝึกงานที่คัดเลือกน้องๆ จากทั่วประเทศให้เหลือเพียง 13 ชีวิต เข้ามาเรียนรู้การผลิตนิตยสารและการเป็นนักเล่าเรื่องผ่านโลกออนไลน์และออฟไลน์อย่างเข้มข้น เข้มข้นขนาดที่เดือนสุดท้ายทุกคนจะได้ช่วยกันผลิตนิตยสารเพื่อนำไปขายจริง

“พี่ๆ จะได้ไปพักร้อน” พี่ๆ ซีเนียร์บางคนเคยพูดติดตลกถึงเดือนที่น้องๆ จูเนียร์จะทำเล่มของตัวเอง

แต่นั่นแหละ มันเป็นเพียงอารมณ์ขันที่พวกเราพูดกันเล่นๆ พักร้อนอะไรเล่า ตรงกันข้าม นี่อาจเป็นช่วงเวลาที่พวกเราเหนื่อยที่สุดในรอบปีด้วยซ้ำ

ใครที่เคยสร้างคนย่อมรู้ว่ามันยากกว่าการสร้างงาน

โชคดีที่ผมเห็นพวกพี่ๆ ในทีมมองเห็นความสำคัญของกิจกรรมรายปีนี้ และผมพูดได้เต็มปากว่าที่ a day อยู่มาถึงทุกวันนี้ได้ ส่วนหนึ่งก็เพราะสถาบันแห่งนี้หมั่นสร้างคนอย่างสม่ำเสมอ ต่อเนื่อง ทุกครั้งที่ทีมงาน a day ผลัดใบ สมาชิกบางคนลาออกไป ก็ได้บุคลากรที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น a team ชุดเยาวชนนี่แหละมาสานต่อ อย่างน้องๆ เกือบทุกคนในทีมตอนนี้เคยเป็น a team junior

วันหนึ่ง a day สร้างเขา วันนี้เขากลับมาสร้าง a day

ทุกครั้งที่มีคำถามว่าเราทำโครงการนี้ไปทำไม คำตอบจึงอยู่ใกล้แค่เงยหน้ามองทีมงานที่อยู่ในห้อง ยังไม่รวมถึงบุคลากรอีกมากมายในวงการสื่อและแวดวงงานสร้างสรรค์ที่ครั้งหนึ่งเคยผ่านโรงเรียนชีวิตแห่งนี้มาด้วยกัน

ใช่ วันนี้น้องๆ a team junior บางคนอาจยังจำกัดด้วยทักษะและประสบการณ์ จนอะไรๆ ก็ดูคล้ายเป็นเรื่องยากเย็นไปเสียหมด แต่วันหน้าพวกเขาอาจกลายเป็นบุคลากรคุณภาพในวงการก็ได้ ใครจะรู้

ในบางมุมมันคงคล้ายการปลูกต้นไม้ นอกจากดูแลอย่างใกล้ชิด เรายังต้องรู้จักการเฝ้ารอ

ตอนนี้บัวบกโขดบนโต๊ะผมที่เคยไร้ใบเริ่มแตกกิ่งและมีใบเล็กๆ ขึ้นมาเป็นสัญญาณว่ามันกำลังจะงอกงาม

บางทีนี่อาจเป็นวันเวลาพิเศษสำหรับคนปลูก

วันที่ภาพตรงหน้าบอกเราว่า ช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา เวลาไม่ได้ผ่านไปอย่างไร้ความหมาย

และผมได้แต่หวังว่าวันหน้าน้องๆ a team junior รุ่นนี้จะทำให้ผมได้พบเจอวันเวลาพิเศษอีกที

วันที่ผมเห็นพวกเขาเติบโต

จิรเดช โอภาสพันธ์วงศ์
บรรณาธิการบริหาร
E-mail: [email protected]
facebook: jirabell