เขียนบทละครดั้งเดิม: ธนนพ กาญจนวุฒิศิษฎ์
ดัดแปลงบทและสร้างสรรค์การแสดง: ญาดามิณ แจ่มสุกใส
นำแสดง: จิรกิตติ์ สุนทรลาภยศ, อติคุณ อดุลโภคาธร, วชร กัณหา, ธีรพันธ์ เงาจีนานันต์ และนักแสดงรับเชิญพิเศษ
สถานที่จัดแสดง: Democrazy Theatre Studio
ตอนที่เห็นละครเรื่องนี้
ผมคิดไปไกลว่าจะเป็นเหมือนหนังจีนกำลังภายในหรือหนังจำพวกเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้หรือเปล่า
แต่ผิดคาดมาก ด้วยฝีมือของ เชอรีน่า-ญาดามิณ แจ่มสุกใส
ละครเวทีจีนๆ เรื่องนี้จึงมาในมุมมองใหม่ของครอบครัวชาวจีนที่พร้อมทำให้คนดูหงายเงิบทั้งโรงละคร
เรื่องราวสุดเจ๊ก (เจ็บ) ใจ แต่ฮาจนท้องแข็งของ 4 พี่น้องแดนมังกร
‘สุดแสนเจ๊กใจฯ’ เล่าเรื่องน่าเศร้าของพี่น้องชาวจีน 4 คน ประกอบด้วย ใหญ่ สอง สาม
และเล็ก ครอบครัวนี้เป็นตัวอย่างของคำว่า ‘บ้านแตกสาแหรกขาด’ ที่แท้จริง
เพราะพี่น้อง 4 คนไม่สนิทกันเลย จนก็จน ป๊าก็เสีย
แถมม๊ายังหายตัวไปอีก หลังจากตามหาม๊าด้วยสารพัดวิธี พึ่งทั้งคน พึ่งทั้งผี ได้ข้อสรุปว่าม๊าตายแล้ว
ยิ่งทำให้พี่น้องแตกหักเข้าไปอีก เหมือนจะดราม่า แต่บทพูดและจังหวะที่ฮาจนท้องแข็งทำให้การเล่าเรื่องไม่เครียดอย่างที่คิด และด้วยที่นั่งในโรงละครที่ใกล้ชิดจน ‘อบอุ่น’ ทำให้เสียงหัวเราะของทุกคนส่งถึงกันจนรู้สึกเป็นกันเองมากๆ
แต่พอช่วงหลังที่อิทธิฤทธิ์บางอย่างบังเกิดขึ้น จึงได้พบว่าละครจีนเรื่องนี้หลุดโลกได้ใจจริงๆ…
อยากดูแบบไหน เรากำหนดเองได้
ช่วงแสดงอิทธิฤทธิ์เป็นช่วงที่เราจะได้ร่วมสนุกกับละครเรื่องนี้อย่างเต็มที่เพราะละครมีการสื่อสารกับเราตลอด ทุกๆ ตัวเลือกของเรามีผลกับเนื้อเรื่องของละครไปจนจบ
แต่ภายใต้เสียงหัวเราะที่แสนสนุก เราเองก็คิดหนักเหมือนกันว่าเราจะเลือกตอบยังไงดี
เป็นวิธีที่ทำให้เราทั้งสนุกและตั้งคำถามต่อใจตัวเองหนักเหมือนกัน ขอคารวะกลวิธีนำเสนอนี้ด้วยเพราะล้อเลียนสังคมไทยได้เจ๊กจี๊ดถึงใจจริงๆ
ไม่นึกเลยว่าจะใช้วิธีนี้ทำละครเวทีได้ด้วย (อยากรู้ว่าเป็นวิธีแบบไหนต้องไปดูเอง)
สมจริงในสมจริง
แม้เหนือจริงแต่ยังสมจริง
ปรบมือให้บทเลย
ทุกคำพูดดูเข้าปากนักแสดงมาก เราสืบมาว่าเชอรีน่าต้องปรับบทอยู่หลายตลบกว่าจะออกมาเป็นดราฟต์นี้
ลองให้นักแสดงด้นบทกันสดๆ เพื่อหาคำที่ใช่
ส่วนช่วงที่ให้คนดูเลือกเนื้อเรื่องของละครเองก็ให้นักแสดงฝึกด้นสดบทจนพร้อมรับมือกับทุกสถานการณ์
ทำให้บทดูสมจริงแม้ตอนท้ายจะเล่นด้วยแนวทางเหนือจริงก็ตาม
อีกอย่างที่เราคิดว่าทำให้บทสมจริงคือการใส่มุกตลกร้ายที่ทั้งโดนใจและร่วมสมัย
บางอย่างคือเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นในสังคมจริงๆ
ละครเรื่องนี้เลยเหมือนสะท้อนสถานการณ์บ้านเราด้วยกลายๆ
ห้องแถวคือเวที หันหลังไปก็ถนนแล้ว
เราชอบการใช้พื้นที่ของละครเวทีเรื่องนี้
การเลือกสรรเฟอร์นิเจอร์ทรงจีนและใช้ห้องแถวติดถนนจริงคือไอเดียที่เด็ด
ใช้พื้นที่คุ้มมาก ประตูไหนก็เข้าออกได้หมด บานพับเหล็กหน้าบ้านก็ใช้ พื้นที่อาจจะเล็กหน่อย แต่นั่นกลายเป็นข้อดีของละครเรื่องนี้ไป
เพราะเวลาสื่อสารกับคนดู เราจะใกล้ชิดกันมากทั้งกับคนดูและตัวละคร
ทำให้บรรยากาศเป็นกันเองและเรียกเสียงฮาได้ง่ายขึ้น
แล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม?
ตลอดเรื่องที่เราต้องเลือก
เราจะถามตัวเองเสมอว่า ‘เราเลือกแบบนี้ดีแล้วเหรอ?’ แต่ถึงแม้เราจะเลือกเส้นเรื่องให้ละครได้ การตัดจบที่ ‘เฉียบ’ ก็ทำให้เราถามตัวเองทันทีว่า ‘เรามีสิทธิ์เลือกแล้วจริงๆ เหรอ?’ ตัวละครอยู่ในโลกของบท
เราก็อยู่อีกโลกหนึ่ง นั่นคือชีวิตเขา ตัวละครต้องตัดสินใจไปตามโลกของเขา
ยิ่งทำให้เผลอคิดไปว่าบางเรื่องเราเข้าไปเปลี่ยนหรือแทรกแซงไม่ได้หรอก ถึงทำได้ก็อาจจะไม่ควร
เหมือนปลาสามรสที่สดใหม่
‘สุดแสนเจ๊กใจฯ’ จึงเป็นละครเวทีที่ย่อยง่ายและดูได้หลายระดับ
มีทั้งรสตลก เจ็บปวด และอึดอัด เหมือนปลาสามรสที่สดและกลมกล่อม
เราจะได้ลิ้มลองปลาสดใหม่ทุกรอบการแสดงด้วยบทที่ต่างกัน
ใครอยากลองดูละครเวทีไทยที่ย่อยง่ายๆ แต่ไม่ธรรมดา เราขอชวนให้มาดู ‘สุดแสนเจ๊กใจฯ
ม๊าหายไป 6 เดือน ฯลฯ’ กัน!
สุดแสนเจ๊กใจ ม๊าหายไปใน 6 เดือน ฯลฯ เปิดการแสดงตั้งแต่วันนี้ – 3 กรกฎาคม เวลา 20.00 น. ที่ Democrazy Theatre Studio สนใจรายละเอียดเพิ่มเติมหรือติดต่อจองบัตรได้ที่ Facebook Page ละครเวที : สุดแสนเจ๊กใจ ม๊าหายไป 6 เดือน ฯลฯ
ภาพ เบ็น โกศลศักดิ์
