เมื่อถึงช่วงเวลากลางเดือนเมษายนที่ร้อนปรอทแตกของทุกปี ก็เป็นหมุดหมายของการดับร้อนในเทศกาลประจำชาติอย่าง ‘สงกรานต์’ ที่มาพร้อมความชุ่มฉ่ำทั้งกายและใจ กับประเพณีในเชิงวัฒนธรรม เช่น การรดน้ำดำหัว ขนทรายเข้าวัด และประเพณีในเชิงกิจกรรม ที่ออกจะลื่นไหลตามยุคสมัยมากกว่า เช่น งานเทศกาลอีเวนต์ต่างๆ
แน่นอนว่า แต่ละภูมิภาคในประเทศไทยก็จะมีการจัดงานต่างกันไป และทุกที่ก็ต้องมี ‘แหล่ง’ รวมตัวของผู้คนทุกวัยที่ไปรวมตัวกันสาดน้ำ โดยเฉพาะกลุ่มวัยรุ่นยังบลัดที่สุดแสนเอนจอยกับเทศกาลแห่งความเปียกนี้
หลายคนบอกว่า ประเทศไทยเป็นดินแดนที่ผู้คนรักในความสนุกสนาน เราคิดว่าสิ่งนี้จริง อย่างน้อยก็สะท้อนได้จากบรรยากาศของเทศกาลสงกรานต์ทุกปี ที่ผู้คนจะออกมารวมตัวตามแหล่งกิจกรรมต่างๆ เพื่อปล่อยของ ปล่อยสเต็ป ในการเต้นอย่างสุดเหวี่ยง จนกลายเป็นคลิปมีมให้คนแชร์ตามโซเชียลทุกปี
การ ‘ออกมาเต้น’ ในเทศกาลสงกรานต์ของชาวไทยเรานั้น ถือเป็นความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมที่มหัศจรรย์ เพราะไม่ว่าอยู่แห่งหนตำบลใด ก็จะมีกลุ่มผู้คนที่รักในการออกลวดลายเสมอ ราวกับว่า เมื่อเพลงจากลำโพงเริ่มกระหึ่ม สายน้ำถูกสาดจนเปียกปอน ‘ปีศาจเท้าไฟ’ ในตัวคนไทยก็ถูกปลุกขึ้นมาพร้อมๆ กัน
และเมื่อคนไทยนั้นสุดแสนจะ ‘ครีเอต’ ในเรื่องราวเหล่านี้ จึงไม่น่าแปลกใจที่เรามักเห็น ‘สเต็ป’ แปลกๆ เท่ๆ ฮาๆ กวนๆ ออกมาให้ชื่นชมทุกปี บางคนพริ้วมากจนนึกว่ามาจากสถาบันสอนเต้นที่ไหน จนหลายคนที่เห็นท่าเต้นถึงกับกังวลว่าคนที่เต้นนั้นจะกลับบ้านครบ 32 หรือไม่ เพราะดูแล้วมันช่างดึงดูดอวัยวะบางส่วนในร่างกายของคนที่อยู่ใกล้ๆ ให้สัมผัสเหลือเกิน
เอาเป็นว่า สเต็ปใครก็สเต็ปมัน สิ่งสำคัญคืออย่าให้ลีลาของเรานั้นไปสะดุดส้นเท้าของใครก็พอ แต่หากใครที่ยังรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจ ด้วยกลัวว่าท่าเต้นของเรานั้นอาจดูตลก ประหลาด หรืออะไรก็ตาม จนทำให้ไม่กล้าปล่อยของที่มี ลองดูคำแนะนำต่อไปนี้…
จงมั่นใจในสเต็ปของตนเอง
จำไว้ว่า เมื่อทำอะไรก็ตามด้วยความรู้สึกอึดอัด สิ่งนั้นจะสะท้อนออกมาผ่านร่างกาย สีหน้า ท่าทาง ไม่เว้นแม้แต่การเต้น ขั้นตอนแรกคือการเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับตัวเองเสียก่อน หากสามารถหยุดความคิดเชิงดูถูกตัวเองได้ ในใจก็จะเป็นอิสระซึ่งส่งผลต่อร่างกาย อย่าลืมว่า เราไม่ใช่ ไมเคิล แจ็กสัน ไม่มีใครคาดหวังให้เรามูนวอล์กได้เนียนกริบ เราคือเราที่มีจังหวะเป็นของตนเอง ดังนั้น การ ‘กำหนดมุมมองใหม่’ เกี่ยวกับตนเองคือกุญแจสำคัญในการปลดปล่อย ที่จะทำให้เรามั่นใจในสเต็ปที่แสดงออกมา
ยอมรับว่า ‘ฉันนี่แหละแตกต่าง’
อย่างที่กล่าวไปว่าเราไม่ใช่ไมเคิล แจ็กสัน และทุกคนมีรูปร่าง บุคลิก รสนิยมทางดนตรี การฝึกเต้น หรือประสบการณ์ชีวิตที่ต่างกัน นั่นหมายความว่า แต่ละคนย่อมมีสเต็ปการเต้นที่ไม่เหมือนกัน ไม่ว่ามันจะเป็นสเต็ปง่ายหรือยาก ตามพื้นฐานหรือหลุดโลก นั่นเอง คือ ‘สไตล์เฉพาะตัว’ ของเราเองที่ใครก็(อาจ)เลียนแบบไม่ได้
ใส่ใจจังหวะสักนิดก็จะดี
บางครั้ง สาเหตุหลักที่ทำให้หลายคนรู้สึกอึดอัด กังวล หรือไม่กล้าเต้น นั่นเป็นเพราะพวกเขาไม่สามารถ ‘เต้นตามจังหวะเพลง’ ที่บางคนเรียกว่าเต้นคร่อมหรือเต้นนำจังหวะ จึงอาจทำให้เกิดความรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่ เพื่อแก้ไขปัญหานี้ ลองเปลี่ยนไปจดจ่อกับเพลงก่อน พยายามฟังแล้วรู้สึกถึงพลังของเพลงที่เปิดอยู่ และปล่อยให้จังหวะช่วยเราในการเคลื่อนไหวแทน หากเป็นเพลงเร็ว ลองเคลื่อนไหวแบบมีชีวิตชีวา แต่หากเป็นเพลงช้า ลองเคลื่อนไหวแบบนุ่มนวลดู เมื่อจังหวะการเต้นและเพลงเริ่มจูนเข้าหากันได้ ก็จะทำให้การเต้นของเราดูเป็นธรรมชาติขึ้น
อย่ากังวลกับคนรอบข้างเกินไป
สิ่งที่ไม่ควรทำที่สุดคือ การเปรียบเทียบการเต้นของเรากับคนอื่น บางครั้งเราเห็นบางคนโดดขึ้นหลังคารถยนต์หรือถังน้ำแข็งและออกสเต็ปราวกับ ลิซ่า เข้าสิง จนรู้สึกเกรงๆ และต้องทำตัวลีบๆ ให้คนอื่นฉีดน้ำใส่ต่อไป ทั้งที่ใจอยากขึ้นไปประชัน ให้ลองกลับไปอ่านข้อแรกกับข้อ 2 ใหม่ และจำไว้ว่า ทุกคนมีสเต็ปของตนเอง การจดจ่อกับตนเองและไม่เปรียบเทียบกับคนอื่น จะเป็นกุญแจสำคัญให้เรารู้สึกมั่นใจในตัวเอง และความมั่นใจนั่นแหละที่จะทำให้เราเฉิดฉาย
ความสนุกของการออกสเต็ปที่แท้จริง ไม่ได้มาจากความอึดอัด แต่มาจากความเป็นธรรมชาติ และการเต้นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เพิ่มความเครียด แต่ควรทำให้ปลดปล่อย ดังนั้น อย่าคิดมากเกินไป เมื่อเสียงเพลงบรรเลงขึ้น ปล่อยให้เพลงควบคุมร่างกาย สนุกกับเพลง แล้วออกลวดลายไปเลย
เอาเป็นว่า ขอให้เทศกาลสงกรานต์นี้ คุณได้แจ้งเกิดสักทีก็แล้วกัน
