“Zine เล่มนี้มันเริ่มมาจากการที่ผมเป็นโรคซึมเศร้า ผมหาหมอด้วย และก็ไปบวชที่วัดป่าสุคะโตอยู่สองปี มันทำให้เราได้ปฏิบัติธรรม มีสติ ซึ่งก็ช่วยในเรื่องของโรค พอสึกออกมาผมก็เขียน ‘โลกลืมเศร้า’ ข้างในมี 4 เรื่องสั้นที่เล่าถึงเหตุปัจจัยที่ทำให้ผมเป็นโรค ระหว่างที่ผมเป็นผมรู้สึกยังไง ผมดีขึ้นจากโรคได้ยังไง
“ก่อนหน้านี้ เราเคยทำซีนเรื่องโรคลืมเศร้ามา 3 เวอร์ชั่น เวอร์ชั่นแรกใช้สีแดงดำเป็นหลัก ใช้เรื่องแผลเป็นและภาพเกี่ยวกับร่างกาย เช่น สมอง เท้า มือ เพราะเรากำลังพูดถึงโรคในร่างกายที่ส่งผลต่อจิตใจ แต่เล่มล่าสุดมันแปลกออกไป เราตีความว่าการเป็นโรคซึมเศร้าก็เหมือนการเดินทางเข้าไปข้างในใจเรา จะได้เข้าใจโลกภายในของคนที่เป็นซึมเศร้ามากขึ้น
“พอเป็นเรื่องการเดินทาง ข้างในเล่มเลยมีวิชวลที่เกี่ยวกับการเดินทางทั้งหมด หรือหน้าปกจะเป็นรูปไข่ เพื่อเปรียบเทียบว่าเราเป็นนก ซึ่ง element ในเล่มเราเอามาจากหลายที่ จะเห็นว่าไม่ค่อยปะติดปะต่อกัน เพราะคนที่เป็นโรคนี้อารมณ์ก็มีขึ้นมีลง วันนี้รู้สึกดี อีกวันอาจจะรู้สึกแย่ก็ได้
“เราเลือกใช้กระดาษห่อหนังสืออีกชั้นเพื่อให้เป็นเหมือนของขวัญสำหรับทุกคน เราอยากบอกคนที่เป็นโรคซึมเศร้าว่าโรคนี้ยังมีทางออกนะ เราไม่ได้มองว่าการเป็นโรคซึมเศร้าทำให้เราเป็นทุกข์ แต่เรามองว่าสิ่งนี้แหละเป็นของขวัญที่เราได้มา ทำให้เราเข้มเเข็งขึ้น แล้วเราก็ส่งต่อของขวัญชิ้นนี้ให้กับคนอื่นเพื่อให้เขาได้เข้มแข็งเหมือนกัน
“โลกลืมเศร้าเวอร์ชั่นก่อนๆ เราจะทำขาย แต่เวอร์ชั่นที่สี่นี้เราแจกฟรี เพราะพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล ท่านบอกว่าอยากให้คอนเทนต์มันถึงมือคนอื่น ช่วยลดๆ ราคาหน่อยได้ไหม เราก็เลยแจกหมดเลย
“การทำหนังสือทำมือหรือ zine มันช่วยเรื่องโรคซึมเศร้าของเราเหมือนกัน อย่างน้อย สิ่งที่เราได้คือการฝึกสติ สมาธิ มันทำให้เราพ้นจากความคิดหดหู่ ออกจากอารมณ์เศร้าได้ แม้จะชั่วขณะก็ตาม และยิ่งเราทำเพราะรู้สึกว่ามันเป็นประโยชน์กับคนอื่นเราก็ยิ่งรู้สึกดี”
zine: โรคลืมเศร้า
maker: กิตตินันท์ สวัสดี