ผมรับแมวสีเทาตาสีเหลืองกลมโตอายุสี่เดือนมาเลี้ยงจากเพื่อนตอนที่เริ่มเช่าบ้านอยู่เอง ด้วยความเข้าใจผิดเป็นเดือนว่าแมวตัวนี้เป็นตัวเมียเลยตั้งชื่อว่าจูโน่ตามหนังเรื่องโปรด จนเพื่อนๆ ที่แวะมาเที่ยวหาต่างก็ทักว่า “ไข่ใหญ่ขนาดนี้ไม่ใช่ตัวเมียหรอก” ถึงได้รู้ว่านี่มันเป็นตัวผู้ทั้งๆ ที่เสียงเล็กมากเหมือนตัวเมีย (ปัจจุบันจูโน่ใกล้สามขวบแล้วแต่เสียงก็ยังเล็กอยู่เหมือนเดิม) จูโน่รู้ว่าตัวเองชื่อนี้ไปแล้วเลยไม่อยากเปลี่ยนชื่อให้
เท่าที่เจ้าของคนเก่าบอกมา จูโน่เป็นแมวผสมระหว่างเบงกอลและเปอร์เซีย ซึ่งส่วนใหญ่คนจะคิดว่าเป็นพันธุ์สก๊อตติสเพราะหน้าตาจะคล้ายกัน แต่จูโน่จะคางเล็ก ผิวหนังดูย่นๆ ย้วยๆ หน่อย ผมจึงคิดเอาเองว่านี่ต้องเป็นแมวที่เกิดมาเพื่ออ้วน เราต้องเติมเต็มความเหี่ยวให้เต่งตึงด้วยไขมันเท่านั้น ผมจึงหาอาหารมาให้กินตลอดเวลา
จูโน่เป็นแมวที่กระตือรือร้นมาก นอกจากนอนแล้วก็ซนไปเรื่อย ก็ตามสไตล์เด็กน่ะแหละวิ่งเล่นไปมาได้ไม่รู้จักเหนื่อย ตอนนั้นห้องผมปูพื้นด้วยไม้โปร่ง เวลานอนก็จะได้ยินเสียงจูโน่คึก วิ่งไปมาตอนตีสี่ เสียงเท้าที่กระทบกับไม้โปร่งๆ มันดังจนทำให้ผมตื่น แถมยังชอบมานอนทับงานวาดที่วางตามพื้นตามโต๊ะ จูโน่ชอบของเล่น เอาอะไรมาล่อให้เล่นก็เล่นหมด แต่เล่นได้สักแป๊บก็เริ่มมีอาการขี้เกียจ ก็ยังอยากเล่นอยู่น่ะแหละแต่นอนเล่นไม่ก็มองเฉยๆ สิ่งที่ชอบที่สุดก็คงจะเป็นการโยนของให้แล้วคาบมาคืน… นี่มันหมาหรือแมว… จูโน่กินได้ทุกอย่างทั้งอาหารเม็ดหลายๆ ยี่ห้อ อาหารเปียก ขนมทั้งหลายแหล่และถุงพลาสติก (หิวก็ไปกินข้าวสิมาเลียถุงทำไม)
ผมเคยคิดว่าจูโน่เป็นแมวที่ดื้อมาก จนกระทั่งได้ยินวีรกรรมของเพื่อนที่เลี้ยงแมวว่าบางทีแมวโกรธอยู่ก็มาฉี่ใส่หัวตอนนอน ถ้าหิวระหว่างที่เรานอนอยู่ก็มาปลุกด้วยการตบ… จูโน่ดูเรียบร้อยไปเลย
จูโน่มักจะมาอยู่ใกล้ๆ เสมอ แต่ไม่ยอมให้จับ ไม่เคยมาอ้อนเดินเอาตัวถูไปมาเหมือนแมวตัวอื่น ขอแค่มองอย่างเดียว อยากได้อะไรก็ไม่บอก บางทีก็ลืมเติมอาหารก็ไม่ยอมมาเรียก ได้แต่อดทนอยู่เงียบๆ ก่อนที่จะเลี้ยงแมวผมเคยฝันเอาไว้ว่าที่อยากเลี้ยงแมวเพราะอยากให้แมวมาคลอเคลียมานวดให้นอนกอดกัน แต่จูโน่เต็มที่ก็แค่เอาคางมาเกยที่ขอบเตียง พอผมขยับเข้าไปหาใกล้ๆ ก็เดินหนีไปที่อื่น พอเวลาผ่านไปสักพักก็กลับมานอนเอาคางเกยขอบเตียงต่อเหมือนเดิม
ปัจจุบันตอนโต จูโน่กลายเป็นแมวขี้เกียจ คลานมานอนกินข้าวแล้วก็นอนกินน้ำเสร็จแล้วก็หลับคาตรงนั้นเลย อาหารก็กินอยู่ยี่ห้อเดียว พยายามหายี่ห้ออื่นมาให้กินแล้วทั้งแพงทั้งถูก แต่ก็ซื้อมาทิ้งเปล่าๆ อาหารเปียกก็ไม่แตะ ขนมกินอยู่นิดหน่อย ผมชอบเอาอาหารไปแหย่ๆ ให้จูโน่ดมเล่น ถ้าเป็นส้มจะทำหน้าหยี มีครั้งหนึ่งที่เอาซาชิมิแซลมอนไปให้ดม จูโน่ตะปบอย่างรวดเร็วแบบไม่ทันตั้งตัว แซลมอนชิ้นนั้นก็ตกอยู่ที่พื้น ผมเลยจำใจต้องสละแซลมอนหนึ่งชิ้น จูโน่เดินมาเลียอยู่สองที่แล้วก็เดินไป… กลายเป็นแมวนักกินที่เรื่องมากสุดๆ ไปแล้ว และเรื่องเล่นก็ด้วย ตอนนี้วันๆ ไม่ได้ทำอะไรนอกจากนอนกับนอน เอาอะไรมาล่อก็ไม่เล่น เต็มที่ก็แค่นอนหงายให้เกาพุง (ก็ยังนอนอยู่ดี) ผมอยากให้จูโน่มีความสุขก็เลยไปซื้อคอนโดแมวมาให้เล่นให้ฝนเล็บ พอจูโน่เห็นก็ตื่นเต้นมาก เดินมาดมๆ อยู่แป๊บนึงแล้วหันไปฝนเล็บกับกำแพงด้านข้างแทน… กลายเป็นคอนโดร้างมาจนถึงทุกวันนี้
บางทีก็รู้สึกสงสารอยู่เหมือนกันที่จูโน่ได้อยู่เป็นแมวเฝ้าบ้านตัวเดียว ไม่มีเพื่อนเล่นด้วย ได้แต่เฝ้ามองไปข้างนอกโดยมีหน้าต่างมากั้น และจะตื่นเต้นทุกครั้งที่มีแมวข้างนอกเดินผ่าน มีครั้งหนึ่งผมเห็นแมวข้างนอกเดินเข้ามาในบ้าน จูโน่ส่ายหางเกาะหน้าต่างตื่นเต้นดีใจ ผมอยากให้จูโน่มีเพื่อนเลยเปิดประตูหวังว่าทั้งสองตัวจะทักทายกัน เล่นกัน เป็นเพื่อนกัน พอเปิดประตูออกเท่านั้นแหละ จูโน่วิ่งออกไปอย่างเร็วไล่แมวอีกตัวออกไป เอาซะวิ่งหนีแทบไม่ทัน…
ถ้าจูโน่พูดได้คงจะบอกว่า “นี่บ้านฉัน แกอย่ามายุ่ง!!!”
Owner’s name: Art Jeeno
Occupation:นักเขียนการ์ตูน
Cat’s name: จูโน่
Breed: Bengal cross Persian
More cat’s info:
IG: artjeeno
