‘ชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะชอบแมว’ ประโยคนี้เกิดขึ้นหลังจากได้เจอกับ ‘แมว’ ชื่อนี้ฉันเป็นคนเรียก แต่แม่เรียกเจ้าแมวตัวนี้ว่า ‘เหมียว’ ตั้งแต่จำความได้ ที่บ้านไม่เคยเลี้ยงแมวเลยแม้แต่ตัวเดียว
เลี้ยงหมามาตลอด และตัวฉันเองก็มั่นใจว่าชอบหมามากกว่าแมว จนแมวหรือเหมียวของแม่เข้ามาในบ้านเท่านั้นแหละ
ความมั่นใจฉันก็ถูกสั่นคลอน
เหมียวเป็นแมวลายสีส้มมีสีดำแต้มประปราย ถูกใครไม่รู้เอามาปล่อยไว้แถวบ้าน
วันที่ฉันเจอมัน จำได้ว่าวันนั้นกลับมาจากทำงานแล้วเจอเหมียวอยู่ในบ้าน
แม่เลยเล่าให้ฟังว่า มันเห็นแม่อยู่หน้าบ้านแล้วมันก็ตามแม่เข้ามา
ด้วยความที่แม่เป็นคนขี้สงสารเลยจัดแจงหาข้าวให้เหมียวกิน อีกอย่างเห็นว่าเหมียวกำลังท้อง
แล้วท้องโตมากซะด้วย ก็เลยรับมันมาดูแล มันจะได้ช่วยจับหนู จับจิ้งจกให้
จนเวลาผ่านไปเกือบเดือน ฉันเจอเหมียวในบ้านทุกวัน
เหมียวจะชอบเอาตัวมาสี พันแข้งพันขา มาอ้อนฉัน จนฉันเริ่มรู้สึกว่าเหมียวเข้ามามีอิทธิพลในจิตใจของฉันทีละน้อย
ทุกวันหลังจากกลับมาจากทำงาน ฉันต้องถามกับทุกคนในบ้านว่า “แมวอยู่ไหน
เข้าบ้านหรือยัง” เพราะเหมียวชอบออกไปจับหนู จับจิ้งจก บางทีก็ไปตะปบนกบ้าง
พอเสร็จแล้วก็จะคาบผลงานมาวางแหมะไว้ในบ้านให้พวกเราสยองกับซากสัตว์ต่างๆ
แม่ดูจะภูมิใจกับฝีมือการปราบจิ้งจกของเหมียวมาก แม่บอกว่าตั้งแต่มีเหมียวเข้ามาอยู่
ในบ้านก็แทบไม่เห็นจิ้งจกเลย ต่อไปจะให้เหมียวลองไปจับตุ๊กแกบ้าง
แล้วเวลาคลอดลูกก็มาถึง เหมียวหายไปจากบ้านเกือบเดือน
ถามคนแถวบ้านก็ไม่มีใครเห็นว่านางไปไหน ฉันก็ถอดใจไปแล้ว คิดว่านางอาจจะถูกงูกิน
หรือหลงไปที่อื่น เวลานั้นฉันเสียใจนะ รู้สึกใจหาย
คิดไปว่าแกจะเข้ามาในชีวิตฉันให้ฉันรัก
ผูกพันกับแกทำไมในเมื่อสุดท้ายแกก็เทฉันไปเฉยๆ จนวันนึงขณะที่ครอบครัวเรากำลังกินข้าวกันอยู่
เหมียวก็โผล่เข้ามา ตอนนั้นไม่เฉพาะแค่ฉันที่ดีใจมาก
ทุกคนในบ้านดูจะรู้สึกยินดีปรีดากับการกลับมาของนาง จนเราสืบได้ว่าเหมียวไปคลอดลูกในโกดังเก็บของแถวบ้าน
เหมียวคลอดลูกออกมาทั้งหมด 7 ตัว
แต่สุดท้ายที่เหลือรอดมาอยู่กับครอบครัวฉันมีแค่ 2 ตัว ลูกแมวทั้งสองมีความสุข
ซุกซนไปตามประสา ตอนนี้เหมือนบ้านฉันมีเด็กวัยกำลังอยากรู้อยากเห็นอยู่ด้วย
ทั้งวันจะได้ยินเสียงกระดิ่งที่ห้อยกับปลอกคอลูกแมวดังเพราะมันจะเล่นกันตลอดเวลา
วิ่งไล่ตะปบกันบ้าง ปีนบันได ปีนต้นไม้ แต่ก็มีบางช่วงที่พักเหนื่อยนอนกินนมแม่
นอนหลับเอาแรงบ้าง เจ้าลูกแมวสองตัว ชื่อว่า ‘กวักเงิน’ กับ ‘ส้มซ่า’ ที่ชื่อกวักเงินเพราะหางมันกวัก เราเลยตั้งชื่อให้มันดูมงคลหน่อย
ส่วนส้มซ่านี่เพราะมันมีขนสีส้มๆ แต้มที่ตัว และจะซนและซ่ามากกว่ากวักเงิน
(ทั้งๆ ที่นางเป็นตัวเมีย) ตุ๊กตาขาขาดไปข้างก็ฝีมือส้มซ่า
ทุกวันนี้เจ้าสองตัวเริ่มโตขึ้น เริ่มจะออกไปข้างนอกบ้าน ไปคอยตะปบนก โดยได้รับการฝึกสอนจากเหมียว
การที่มีครอบครัวแมวเข้ามาอยู่กับเราที่บ้าน
ทำให้ได้เห็นมุมมุ้งมิ้งของแม่ มุมอ่อนโยนของพ่อ
เพราะปกติฉันไม่เคยเห็นแม่เล่นหยอกล้อกับสัตว์
แต่เดี๋ยวนี้ฉันเห็นแม่อุ้มเจ้าสองตัวเล่น นั่งมองพวกมันหลับ คุยกับพวกมัน แม่เอ็นดูเจ้าลูกแมวสองตัวนี่มาก
ส่วนพ่อซึ่งปกติแล้วจะไม่ชอบให้สัตว์มายุ่งวุ่นวายกับคน
แต่เดี๋ยวนี้พ่อยอมให้เหมียว เจ้ากวักเงิน เจ้าส้มซ่าวิ่งเล่น นอนในบ้าน
ไม่ใช่แค่นอนพื้นธรรมดาแต่ยังให้นอนบนม้าโยกที่พ่อนอนเป็นประจำอีกด้วย ที่ฮามากๆ คือม้าโยกตัวนี้เวลาที่ใครนอนอยู่
ถ้าพ่อบอกว่าจะนอนทุกคนต้องลุกไปนอนที่อื่น แต่มีวันนึงที่เจ้ากวักเงินและส้มซ่านอนอยู่
แล้วพ่อจะเข้ามานอน ฉันเลยจะอุ้มพวกมันไปนอนที่เบาะแมว
พ่อกลับบอกว่าให้พวกมันนอนไป เดี๋ยวพ่อจะไปนอนที่โซฟาไม้อีกตัว ฉันนี่อึ้งไปเลย
พ่อเนี่ยแหละทาสแมวตัวจริง ส่วนตัวฉันทุกวันจะต้องคอยเกาคาง เกาพุง
เกาหูให้ทั้งสามตัว จากแต่ก่อนที่ไม่ชอบเล่นกับแมวเลย
เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนติดแมวไปซะแล้ว เลิกงานปุ๊บก็อยากจะรีบกลับบ้านมาเล่นกับพวกมัน
ชอบอุ้มให้มันมานอนบนตัวแล้วลูบให้มันหลับ เป็นความรู้สึกที่ฟินมาก
จะว่าไปแมวนี่ก็เป็นสัตว์ที่น่ารักดีเหมือนกันนะ
จากคนเคยชอบหมามากกว่าแมว ตอนนี้ฉันตกเป็นทาสแมวไปแล้ว
Owner’s name: พรชนัน วัธนจิตต์
Occupation: สาวออฟฟิศ
Cat’s name: เหมียว กวักเงิน และ ส้มซ่า
ใครอยากอวดแมวในเว็บไซต์ a day online คลิกที่นี่นะ
