ตูลูส : สก็อตติชโฟล์ดอ้วนกลมจอมตะกละ

ใครบอกว่าคนเป็นสัตว์ประเสริฐ
เราเชื่อว่าคนนั้นยังไม่เคยเลี้ยงแมว…

ลูลู่ / ตู๊ส / ไอ้อ้วน / อ้วนตู๊ส / ไอ้ตูด
คือสารพัดชื่อที่เราใช้เรียกลูกชายสุดรักสุดหวง ตัวกลมดิ๊ก สายพันธุ์ Scottish
Fold ตัวนี้ (ชื่อการเรียกนั้นแปรตามสถานะภาพความรู้สึกประจำวัน)
แต่ชื่อเรียกเต็มๆ ตามบัตรประชาชนนั้นคือ ‘ตูลูส
(Toulouse)’ โดยที่มานั้นมีจากหลายทาง :

1.
พี่ที่ยกตูลูสให้นั้นเป็นรุ่นพี่ที่ให้คำแนะนำก่อนไปเรียนปริญญาโทที่ฝรั่งเศส
จึงเป็นชื่อเมืองในฝรั่งเศส

2.
เราชอบงานศิลปิน Impressionist ชาวฝรั่งเศส Henri
Toulouse-Lautrec

3.
เป็นชื่อ 1 ในตัวละครการ์ตูนเรื่อง The Aristocats (ลูกเหมียวตัวส้มๆ น่ะแหละ)

4.
ชื่อนี้ย่อเป็นชื่อประหลาดๆ ได้อีกหลายชื่อดี 555

ตูลูสเป็นสัตว์เลี้ยงและแมวตัวแรกของเรา
ในช่วงที่ได้มาใหม่ๆ นั้น ตูลูสน่าจะอายุได้ซัก 5 เดือน
ก็มีขนาดใหญ่เท่าๆ แมวไทย รูปพรรณสันฐานก็เหมือนแมวหน้าตาดีตามสไตล์ Scottish Fold แบบหูตั้ง ขนนุ่มนิ่ม แต่มีอย่างนึงที่พี่ๆ
เตือนเราไว้ตั้งแต่ช่วงแรกๆ เลยก็คือ “ไอ้นี่กินเก่งมากกกกกก”

และก็เป็นอย่างที่พี่ๆ ว่าไว้จริงๆ
ตูลูสมีนิสัยกินจุ๊บจิ๊บ เอะอะกินๆ ตลอดเวลา สัญชาติญาณไวต่อเสียงถุงอาหารและขนมมาก
แถมเวลาพาไปเจอแมวอื่นก็ชอบลักลอบไปกินของเค้าอีกด้วย!

ที่บ้านจึงมีทริกกันว่า ถ้าต้องการเรียกตูลูสให้มาหา อย่าเรียกชื่อ ให้แกว่งซอง TOMi (ขนมแมวเลีย) จนมีเสียงพลาสติกเบาๆ
แค่เท่านั้นมันก็จะวิ่งดุ๊กๆๆๆ ออกมาแล้ว (นางโดนหลอกอย่างนี้มาหลายรอบมาก
แต่ก็ยังคงหลงกลไม่เคยหลาบจำ)

ตอนเราบอกพ่อแม่ว่าจะเอาแมวมาเลี้ยง
เขาทั้งสองท้วงเราเยอะมาก “จะไหวเหรอ” “โตขึ้นมันไม่น่ารักลูกก็จะไม่ชอบมัน” “พ่อ/แม่ไม่เลี้ยงให้นะ รับผิดชอบเอง” “ร้องเหมียวๆ
น่ารำคาญ” ฯลฯ ตัดภาพมาอีกที
จากวันแรกที่เจอจนกระทั่งวันนี้ระยะปีกว่าแล้ว คุณพ่อคุณแม่เราก็ทั้งรักทั้งหลงไอ้อ้วนแบบแทบจะลืมลูกสาวไปเลย

ตัวอย่างความลืมลูกสาว

คซ. : แม่ๆ
วันนี้ตู๊สมันฉี่ในรถด้วย ดีนะดึงผ้าอ้อมมารองทัน

แม่ : ว้าย! จริงเหรอ โถ น่าสงสารมันนะ มันคงอั้นมานาน
ทำไมไม่ให้มันปลดทุกข์ก่อนหน้านี้ล่ะ

คซ : ……………. (ไม่ถงไม่ถามความลำบากลูกซักคำ
แมวมันอยากจะฉี่เมื่อไหร่ลูกจะรู้ไหมล่ะขุ่นแม่!!!)

ตูลูสเป็นแมวที่คุ้นชินกับการย้ายที่ ไม่ว่าจะอยู่ที่คอนโดเราหรือที่บ้านดอนเมือง
(มักจะโดนพ่อแม่แย่งตัวไปอยู่ด้วยหลายครา)
รวมไปถึงการมาอยู่กับเราที่ทำงานบ้าง
หรือไปบุกที่ออฟฟิศเพื่อนเราบ้าง
และตูลูสก็ยังเป็นแมวที่คุ้นชินกับการอยู่กับคนอีกด้วย
เพราะไปไหนต่อไหนก็โดนกอดรัดฟัดเหวี่ยง ร่วมแบ่งปันกันจกพุงนุ่มๆ
ของมันอย่างสม่ำเสมอ

ถึงแม้มันจะชอบทำหน้ารำคาญ แต่เราคิดว่าตูลูสก็แอบติดการอยู่กับคนเหมือนกัน
โดยเฉพาะเวลาอยู่ที่บ้าน ตูลูสจะไม่ใช่แมวคลอเคลีย แต่จะชอบเดินตามไม่ให้คลาดสายตา
ถ้าอาบน้ำแล้วปิดประตู มันจะร้องออดอ้อนอยู่หน้าประตูอย่างไม่หยุดหย่อน
จนกว่าเราจะยอมเปิดประตูให้มันไปร่วมแผ่พุงในห้องน้ำด้วย

เท่าที่เราสังเกตมา
สิ่งนึงที่ตูลูสไม่เหมือนแมวตัวอื่นแน่ๆ คือวิธีการเอาตัวรอดของมัน
ในขณะที่ตัวอื่นอาจจะพกอาวุธป้องกันตัวเองด้วยการข่วนและกัดเวลาไม่พอใจ
แต่ตูลูสกลับเป็นแมวหงิมๆ ที่ไม่เคยทำร้ายมนุษย์เลย ดังนั้น
เวลามันต้องการให้เราหยุดอุ้ม มันจะส่งเสียงร้องเบาๆ “แอ๊วๆ”
อย่างน่าสงสารและออดอ้อน บวกกับสายตาเว้าวอนที่ใครเห็นเป็นต้องยอมตามใจและปล่อยมันลงด้วยความเอ็นดู ซึ่งได้ผลเสมอนะวิธีนี้
เพราะไม่ค่อยมีใครกล้าปฏิเสธความต้องการตูลูสซักเท่าไหร่
ไม่งั้นมันจะอ้วนขนาดนี้เหรอ!! 555

ตูลูสติดนิสัยชอบนอนหงาย โชว์พุง โชว์ไข่
แบบไม่อายประชาชี ตอนแรกเราคิดว่ามันคงสบายของมัน พักหลังมันทำบ่อยเหลือเกิน
ในใจเราแอบเชื่อว่ามันพยายามอ่อยและเรียกร้องความสนใจจากเราแน่ๆ
เพราะเวลามันนอนท่านั้นทีไร เราเป็นต้องเดินไปเกาพุงมันอย่างหมั่นเขี้ยวทุกทีเลย