มาเที่ยวอังกฤษก็หลายครั้ง ไปมาก็หลายเมือง จนตอนนี้ได้มาเรียนต่อที่นี่ และอยู่มาเกือบครึ่งปีแล้ว
แต่เราเพิ่งได้รู้จักเมืองเล็กที่น่ารักอย่าง Wells ไม่นานมานี้เอง
ได้ยินชื่อครั้งแรกจากเพื่อนที่มาเรียนต่อด้วยกัน พร้อมคำอธิบายสั้น ๆ ว่าเป็นเมืองที่เล็กที่สุดในอังกฤษ
เราได้แต่พยักหน้าหงึกๆ แล้วก็ลืมไปสนิทใจ เพราะมัวแต่วุ่นวายกับช่วงเปิดเทอมใหม่
เราสะดุดกับเมืองนี้อีกครั้งตอนที่เห็นโพสต์ในอินสตาแกรม กดดูโลเคชั่นเห็นว่าอยู่ไม่ไกล ลองเสิร์ชกูเกิล 2-3 ที แถมเป็นวันเสาร์พอดี เลยตัดสินใจมาเลย–ง่าย ๆ แบบนี้แหละ
เพราะเมืองนี้ไม่มีสถานีรถไฟ เราจึงเดินทางด้วยรถบัส วิ่งผ่านเส้นทางชนบท ถนนบางตอนเป็นแบบ one-way สองข้างทางเป็นท้องทุ่ง มีน้อง ๆ มากมาย ทั้งวัว ม้า รวมถึงอัลปาก้า นั่งชมวิวเพลิน ๆ จาก Bath ใช้เวลาเพียงชั่วโมงเศษ เราก็มาถึง Wells
ก้าวขาลงจากรถได้ไม่กี่ก้าว ก็พบความน่ารักของเมืองนี้ทันที
เด็กอ้วนอย่างเรา กองทัพต้องเดินด้วยท้อง! เราเลยพุ่งตัวไปคาเฟ่ (ที่เพิ่งหาจากอินสตาแกรมตอนอยู่บนรถ) ก่อนเป็นอย่างแรก แค่โลเคชั่นแรกก็ประทับใจแล้ว บรรยากาศดี แพนเค้กอร่อย และพนักงานบริการดีมาก
ท้องอิ่มแล้ว ถึงเวลาเดินเล่นในเมือง ถนนสายหลักหรือ High Street ของเมืองนี้เล็กกะทัดรัดมากๆ ร้านค้าข้างทางก็เป็นร้าน chain ทั่วไป (แต่คอยสังเกตป้ายต่างๆ ให้ดี จะมีร้านเจ๋งๆ ซ่อนอยู่ตามตรอกซอกซอย เราเจอร้านขายของเก่าอยู่ร้านหนึ่ง คลาสสิกและมีแต่ของกิ๊บเก๋เต็มไปหมด เรามัวแต่ตื่นเต้นเลยไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้)
ไฮไลต์ของถนนสายนี้อยู่ที่ Wells Market ซึ่งมีทุกวันพุธและเสาร์ มีของขายหลากหลายมาก ตั้งแต่ของกิน ของสด ซีฟู้ดต่าง ๆ เบเกอรี่ ของแฮนด์เมด ต้นไม้ ดอกไม้ และของมือสอง เช่น หนังสือ ซีดี แผ่นเสียง และข้าวของเครื่องใช้อื่นๆ ถึงท้องฟ้าจะไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่ มีเมฆครึ้มและฝนปรอยตามสไตล์อังกฤษ แต่ก็นับว่าเป็นบรรยากาศที่ดีมากเลยทีเดียว
เดินไปสุดถนนก็จะเจอกับ The Bishop’s Palace and Garden แต่เราไม่ได้เข้าไปดูข้างใน แค่เดินเล่นรอบ ๆ
เดินเลยถัดไปอีกนิด ไปดู Wells Cathedral ซึ่งเป็นแลนด์มาร์กของเมือง สร้างตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 12 นู่น
ด้านนอกว่าสวยแล้ว ด้านในสวยยิ่งกว่า ใหญ่โตอลังการเกินคาดมาก ๆ
ถัดจาก Wells Cathedral คือ Vicars’ Close ถนนเก่าแก่ ตั้งสมัยยุคกลางซึ่งเป็นสถานที่ต้นเหตุในการมาเที่ยวในครั้งนี้ (รูปที่เห็นในอินสตาแกรมนั่นเอง) ของจริงสวย และน่ารักมาก ไม่ทำให้ผิดหวังเลย บ้านแต่ละหลังมีคนอาศัยอยู่จริง แถมมีเสียงเปียโนที่ลอดออกมาประกอบการเดินเที่ยวของเราด้วยล่ะ
จริงๆ แล้วยังมีมิวเซียมและสถานที่ท่องเที่ยวอีกนิดหน่อยที่ไม่ได้แวะไป มัวแต่เอาเวลาไปคาเฟ่นั่นเอง
ใครจะไปคิดว่าเมืองเล็กๆ แบบนี้จะมีคาเฟ่ให้เลือกจนตาลาย เลยขอแวะอีกหนึ่งร้าน ก่อนกลับ Bath แบบความสุขล้นทะลัก เพราะได้เติมพลังกายและพลังใจ
ปกติแล้ววันไหนที่ฟ้าครึ้ม เราก็มักจะรู้สึกหงอยๆ ตามสภาพอากาศ
แต่เพียงไม่กี่ชั่วโมงใน Wells ก็ทำให้ใจเราพองโตได้มาก
สถานที่ บรรยากาศ และผู้คน (ที่บางส่วนเคียงคู่มากับเพื่อนรักสี่ขา) เป็นเสน่ห์และความน่ารักของเมืองนี้ที่ทำให้เราตกหลุมรักได้อย่างง่ายดาย 🙂
