เขียนบทและกำกับการแสดง: นพพันธ์ บุญใหญ่
สถานที่: The Studio โรงละครเคแบงค์สยามพิฆเนศ สยามสแควร์วัน
ชั้น 7
อ้น-นพพันธ์
บุญใหญ่ มีละครเรื่องใหม่ทั้งทีหลังจากหายไปนานกว่า 2 ปี มีหรือที่เราจะไม่ไปดู Happy New Year Mr.Smith คือผลงานสไตล์ดาร์กคอเมดี้ที่นพพันธ์หยิบเรื่องราวส่วนตัวบางเสี้ยวในวัย
38 ปีมาขยายเป็นเหตุการณ์สุดอลวน หลายฉากเราดูแล้วหัวเราะร่ากับมุกตลกเสียดสีและจังหวะปะทะกันสุดเป๊ะของนักแสดง
ส่วนในใจเราก็หัวเราะแห้งๆ ให้กับสิ่งที่ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ยังหาคำตอบไม่ได้สักที
เรื่องราวของสามเพื่อนซี้ในวัยเฉียด
40 ที่ต่างกำลังเผชิญหน้ากับปัญหาส่วนตัว รัน (แสดงโดย นพพันธ์ บุญใหญ่)
นักเขียนบทละครโทรทัศน์ที่กำลังปวดหัวกับงานที่ไม่ใช่ทาง แถมยังไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตแต่งงาน, แบม (แสดงโดย ภัทรสุดา
อนุมานราชธน) ครูสาวผู้หวาดกลัวการแต่งงานกับแฟนหนุ่มที่คบกันมากว่า 7 ปี และพี่หมู
(แสดงโดย ศุภสวัสดิ์ บูรณะเวช) ดาราหนุ่มชื่อดังแต่แทบไม่เคยเข้าใกล้ความรู้สึกหลงรักใคร
เรื่องราวดำเนินไปถึงคืนใกล้วันปีใหม่ที่ทำให้พวกเขาได้พบเจอมิสเตอร์สมิธ
(แสดงโดย นิกร แซ่ตั้ง) และพาพวกเขาไปครุ่นคิดถึงสิ่งที่ลืมมันไปแล้วอีกครั้งหนึ่ง
เอาเข้าจริง การหยิบเรื่องชีวิตแสนว่างเปล่าที่ไม่ได้เป็นไปอย่างหวังมาเล่าก็เป็นประเด็นเก่าแสนง่ายดาย
แต่สิ่งที่เราสัมผัสได้จากละครคือความจริงใจที่นพพันธ์กำลังใช้บทสนทนาของรันบำบัดสิ่งที่เขาพบเจอในชีวิตจริง
ซึ่งนับเป็นความหาญกล้าอย่างหนึ่งที่เราไม่รู้เบื้องหลังแน่ชัดนัก แต่ก็ช่วยให้การแสดงของเขาดูจริงและรู้สึกมากขึ้น
แม้ว่าจะต้องเล่นใหญ่และใส่จังหวะพูดฉับไวเพิ่มเข้าไปด้วยก็ตาม จุดนี้เรานับถือนักแสดงทุกคนที่ประคองสมาธิได้อย่างดีมากๆ
จนรับส่งบทสนทนาซึ่งอาจไม่ชินหูเราไว้ได้ตลอดทั้งเรื่อง แม้จะมีช่วงกลางเรื่องที่อืดๆ
เนือยๆ ไปบ้าง
ในทางหนึ่ง เรารู้สึกว่า Happy New Year Mr.Smith มีกลิ่นละครเวทีฝรั่งอยู่สูง ไม่เพียงแต่บทเพลงในยุค
90 ที่เลือกใส่มา
แต่ยังรวมไปถึงคาแรกเตอร์ตัวละคร คำพูด และแนวทางกำกับที่ให้ตัวละครเดินออกมาบอกความรู้สึกในใจหรือภาพเหตุการณ์ที่คิดไว้
ตัดสลับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ ที่อาจไม่เป็นตามนั้น ทั้งหมดคือการเสียดสีตัวเองและคนอื่นไปพร้อมกัน
ความกวนแบบนี้เป็นแนวทางที่เวิร์กในช่วงต้นของเรื่องที่ดูเพลินๆ ดี
แต่พอนั่งดูไปนานๆ เราก็เกิดสับสนว่าสรุปแล้วตัวละครจะต้องการอะไรกันแน่ จนทำให้จังหวะการแสดงค่อยๆ
ดรอปลงตามความยาวของละคร และการเข้ามาของตัวละครสมิธก็ยังไม่ค่อยมีที่มาที่ไปเท่าไหร่นักในมุมมองของเรา
ซึ่งทำให้จากที่วางไว้ว่าเรื่องน่าจะชุลมุนวุ่นวายขึ้น ก็กลายเป็นการออกนอกทะเลไปอยู่พักหนึ่ง
ถึงอย่างนั้น เราก็ยังแอบชอบซีนเล็กๆ
ที่รันนั่งคุยกับแบม (ในร่างคุณสมิธ) ฉากนั้น ตัวละครไม่ได้ออกเสียง
แต่ให้คนดูอ่านคำพูดของทั้งสองคนผ่านหน้าจอโปรเจกเตอร์ ฉากนี้เราได้เห็นว่าเหตุผลต่างๆ
ที่รองรับการกระทำและการตัดสินใจของตัวละครคืออะไร และเขาควรจะทำอะไรต่อไป
หลายคนบอกว่าช่วงวัยใกล้ 40
น่าจะเป็นช่วงชีวิตที่มั่นคงและลงหลักปักฐานได้แล้ว แต่ตัวละครใน Happy New Year Mr.Smith คือตัวแทนของคนในสังคมเมืองที่ใช้ชีวิตอย่างล่องลอยและไม่ได้กลับไปทบทวนความรู้สึกลึกๆ
ของตัวเอง นพพันธ์สร้างฉากสำคัญขึ้นมาฉากหนึ่งโดยให้ตัวแทนความรู้สึกของรันมาบอกกับเขาตรงๆ
ว่าตลอดที่มันมีชีวิตอยู่กับเขามาเป็นยังไง ถึงจะเป็นทางเลือกที่แฟนตาซีเหนือจริง
(ซึ่งมีมาตลอดทั้งเรื่องอยู่แล้ว) ฉากนี้ก็ทำหน้าที่ตีแสกหน้ารันและคนดูไปพร้อมกันได้อย่างดี
สรุปเอาว่าไม่ว่าอายุเท่าไหร่ก็น่าจะดูละครเรื่องนี้ได้ด้วยความอิน
(อาจจะมากน้อยต่างกัน) อย่างเราที่ถึงอายุยังห่างไกลวัย 40 แต่ก็พบความเชื่อมโยงบางอย่างกับตัวละครเหล่านี้
เราเคยคาดหวังว่าอายุเท่านี้จะต้องมีบางอย่างหรือเป็นบางสิ่ง แล้วเราก็ผ่านวัยนั้นไปโดยลืมว่าต้องทำอะไร
(โดยให้คำปลอบใจตัวเองว่า ‘ไม่เป็นไรหรอก
มันไม่เกี่ยวกับอายุสักหน่อย’) หรือถึงไม่ต้องผ่านความสัมพันธ์นานหลายปี
เราก็ยังหวาดกลัวการเริ่มต้นความสัมพันธ์ใหม่ กลัวการกลับเข้าไปอยู่ในลูปเดิมๆ ซ้ำๆ
ที่แสนน่าเบื่อหน่ายและไม่รู้ว่ามันจะจบลงวันไหน หลายครั้งเราใช้ชีวิตโดยไม่รู้ว่ากำลังเลือกทางเดินสำคัญให้ตัวเองอยู่
รู้ตัวอีกทีมันก็ผ่านมาแล้ว เราเลือกไปแล้ว สิ่งที่ทำได้คือยอมรับกับผลที่เกิดขึ้นมาภายหลังให้ได้
และใช้ชีวิตต่อไป
เพราะชีวิตที่ผ่านไปแล้วให้เรากลับมาเริ่มต้นทำดีต่อกันใหม่อีกครั้งอย่างคุณสมิธไม่มีจริง
Happy New Year Mr.Smith จัดแสดงอีกครั้ง 5 รอบการแสดงในวันที่ 19-23 พฤศจิกายน 2559 เวลา 20.00 น. ที่ The Studio โรงละครเคแบงค์สยามพิฆเนศ สยามสแควร์วัน ชั้น 7 ติดต่อจองบัตรได้ที่
081-852-1641 หรือเพจอีเวนต์นี้
ภาพ Pop Thitiporn และ Tatisara Changmanee
