ผู้กำกับและเขียนบท: ดำเกิง ฐิตะปิยะศักดิ์
สถานที่: Thong Lor Art Space
ในความมืด จะมองอะไรก็เห็นไม่ค่อยชัดเจน
เช่นเดียวกับละครเวทีสืบสวนสอบสวนเรื่องล่าสุดของ Thong Lor Art Space อย่าง Dans le Noir | ในความมืด ฝีมือผู้กำกับรุ่นใหญ่ที่ชอบทดลองอะไรใหม่ๆ
ลงในงานเสมออย่างบิ๊ก-ดำเกิง ฐิตะปิยะศักดิ์ ซึ่งผลการทดลองในงานครั้งนี้ของเขาทำให้เราเซอร์ไพร้ส์ไม่น้อยเลย
เรื่องของหนึ่งหญิงสองชายที่ชีวิตดันวกกลับมาพัวพันกับคดีฆาตกรรมหญิงสาวคนหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน
ศตานนท์ (วิศรุต หิมรัตน์) บริกรหนุ่ม เพื่อนของหญิงสาวคนนั้นตกเป็นผู้ต้องสงสัยเพราะเขาเป็นคนแรกที่พบศพ, ดนุวัศ (ปราโมทย์ แสงศร) แฟนเก่าของผู้ตายซึ่งเป็นนักอาชญวิทยาผู้อยู่ในเหตุการณ์จับเท็จศตานนท์
และรุจิรา (ขวัญแก้ว คงนิสัย) เพื่อนบ้านข้างคอนโดของศตานนท์ผู้กำลังจะได้รับบทเป็นเหยื่อเคราะห์ร้ายในภาพยนตร์ที่ดัดแปลงจากเหตุการณ์จริงครั้งนั้น
เรื่องราวในละครเป็นไปตามเรื่องย่อที่เห็นข้างต้น
แต่สิ่งที่เสริมให้ละครเวทีเรื่องนี้น่าสนใจมากๆ อยู่ที่องค์ประกอบรายล้อมช่วยสร้างบรรยากาศนัวร์ๆ
หม่นๆ ให้ตลอดการแสดง เริ่มจากการใช้โครงสร้างของอาคารเป็นฉากให้คนดูได้ชมพร้อมกันสองชั้น
วิดีโอและภาพเคลื่อนไหวต่างๆ ที่ได้จุฬญานนท์ ศิริผล นักทำหนังรุ่นใหม่มาช่วยออกแบบให้เหมือนกับเรากำลังดูภาพยนตร์ซ้อนละครเวที
เล่าเหตุการณ์ในอีกมุมมองหนึ่งที่คนดูซึ่งนั่งดูมองไม่เห็น รวมไปถึงเทคนิคด้านแสงที่เล่นกับการหลบซ่อนและการทับซ้อนของเงาได้ลึกลับสมกับชื่อเรื่อง
ทั้งหมดช่วยเสริมให้เราอยู่ในบรรยากาศไม่ปลอดภัย ไม่น่าไว้ใจ และไม่ได้ให้คำตอบชัดเจนว่าสุดท้ายแล้วใครกันแน่คือฆาตกรของคดีฆาตกรรมนี้
การเล่าเรื่องกลับไปมาโดยไม่ได้เรียงลำดับและตัดสลับอย่างเสรี
ในระหว่างที่เราดูฉากหนึ่งอยู่ดีๆ ก็อาจกลับไปเล่าเรื่องในอดีตหรือของอีกตัวละครหนึ่งได้ทันที
การเปลี่ยนฉากค่อนข้างบ่อยแม้เป็นฉากสั้นๆ ที่ให้เห็นแค่พฤติกรรมบางอย่างของตัวละคร
คล้ายผู้กำกับต้องการให้คนดูไม่ต้องเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด แต่คลุมเครือความดีเลวของทั้ง
3 ตัวละครให้อยู่ในระดับที่เราไม่กล้าตัดสินว่าใครทำถูกหรือผิดอย่างไร
เราชอบการแสดงนิ่งๆ และสีหน้าที่ต้องแบกรับความรู้สึกผิดไว้กับตัวของโมสต์-วิศรุต
ในขณะที่ลูกแก้ว-ขวัญแก้ว ก็ประคองสีสันจัดจ้านของตัวละครที่เธอได้รับอย่างดี แม้ในรอบที่เราดูจะยังเห็นความเคอะเขินอยู่บ้าง
แต่ในฉากท้ายๆ ที่ต้องพึ่งพลังดราม่า ศักยภาพของลูกแก้วก็ถูกเอามาใช้ทั้งหมด ส่วนฉากที่ทำให้เราเซอร์ไพร้ส์ที่สุดคงเป็นฉากดินเนอร์ที่มี
‘ตุ๊กตาแม่ลูกดก’
เป็นคีย์เวิร์ด ที่ปราโมทย์ แสงศรทำเรากลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ (ถึงละครเรื่องนี้จะดูเข้มข้นจริงจัง
แต่ก็ยังมีฉากสนุกๆ ให้ชมเหมือนกันนะ)
มีประโยคที่เราชอบมากและคิดว่าสำคัญต่อประเด็นของเรื่อง
แต่เกรงว่าถ้าเล่าจะเท่ากับสปอยล์เรื่องเลยอยากให้ไปค้นหากันเอาเอง โดยสรุป Dans le Noir | ในความมืด เป็นละครที่ไม่ได้ดูยาก
แต่ก็ต้องอาศัยสมาธิของคนดูระดับหนึ่ง เพื่อจะได้เข้าใจตัวละครที่ซ่อนตัวเองไว้ในความมืดชัดขึ้นหน่อย
ในความมืด เราคงไม่อาจตัดสินใครได้ว่าเป็นคนแบบไหน
เพราะเขามีสิทธิชอบธรรมที่จะแสดงออกเช่นไรก็ได้โดยไม่จำเป็นต้องเหมือนกับสิ่งที่เปิดเผยให้คนอื่นรู้ตอนอยู่ในที่สว่าง
ที่บางคนอาจจะซ่อนลึกเสียจนเครื่องจับเท็จก็พิสูจน์ไม่ได้
สิ่งที่ควรต้องตั้งคำถามก็คือ ในเมื่อตัดสินไม่ได้
แล้วยังจำเป็นอยู่ไหมที่เราจะมาจ้องจับผิดในความมืดกันต่อไป และสุดท้าย คนอยู่ในที่สว่างต้องเป็นฝ่ายถูกต้องเสมอไปหรือเปล่า
เว้นไว้ให้หาคำตอบกันเอาเอง
Dans le Noir | ในความมืด
แสดงจนถึงวันที่ 9 ตุลาคม 2559 รอบการแสดงวันศุกร์-เสาร์ 20.00 น.
และรอบการแสดงวันอาทิตย์ 16.00 น. โดยในแต่ละรอบจะเชิญนักเขียน ผู้กำกับภาพยนตร์
ศิลปินจากหลากหลายสาขามาร่วมแบ่งปันประสบการณ์หลังชมละครจบ เพื่อให้ได้เห็นมุมมองที่ต่างกันไปของคนแต่ละสาขาที่มีต่องานศิลปะชิ้นเดียวกัน
ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมและสำรองที่นั่งได้ที่ Thong Lor Art Space หรือโทร. 095-924-4555
ภาพ ณัฐพจี ประภารัตน์
