Duangduan the dressmaker : เสื้อคลุมกิโมโนร่วมสมัยตัดเย็บจักรใจแม่ดวงเดือน

เพราะเสื้อคลุมสไตล์ญี่ปุ่นที่อยากได้ไม่มีแบบที่ถูกใจสักที สองหนุ่มสาว ปอ-กิตติธัช สุริยะป้อ Motion Graphic Designer ที่บริษัทเอเจนซี Tapas Deluxe และแซนดี้-บุญญิสา อินวิจิตต์ Content Designer ของบริษัทโปรดักชั่น DDMY Studio แห่งเมืองเชียงใหม่ จึงริเริ่มร่างแบบและก่อตั้งแบรนด์เสื้อคลุมกิโมโนแนวสตรีทสนองนี้ดตัวเองชื่อเก๋ว่า Duangduan the dressmaker ด้วยคอนเซปต์น่ารักว่าเสื้อทุกตัวตัดเย็บด้วยมือขของคุณแม่คนเก่ง แม่อี๊ด-ดวงเดือน สุริยะป้อ ข้าราชการพยาบาลผู้ชำนาญและหลงใหลการตัดเย็บเป็นชีวิตจิตใจ

จากผืนไอเดียคิดสนุกของสองหนุ่มสาว ถูกเย็บเข้ากับฝีมือและความใส่ใจของคนเป็นแม่ ยิ่งทำให้เสื้อคลุมร่วมสมัยของแบรนด์นี้มีเรื่องราวและอบอุ่นมากกว่าใคร นี่คือเหตุผลที่ทำให้บทสนทนาที่คลอด้วยเสียงของจักรเย็บผ้าของแม่เริ่มต้นขึ้น

เริ่มต้นจากเสื้อที่แม่ตัดให้

ปอ: เริ่มต้นจากความชอบ ความอยากได้ก่อน เราชอบแต่งตัวเลยติดตามแฟชั่นกันปกติและเห็นว่าเสื้อคลุมกิโมโนหรือถ้าเรียกตามต้นตำรับคือฮาโอริ (Haori) เป็นเทรนด์ที่กำลังมา แต่แบบที่เราอยากได้ยังไม่มีขายในเชียงใหม่ เรากับแซนดี้เลยไปเดินกาดหลวงและเจอผ้าที่ถูกใจพอดี แม่เราก็ชอบตัดเสื้อผ้าอยู่แล้วเลยขอให้แม่ช่วยตัดให้

แซนดี้: เราใส่ชุดที่แม่ตัดเป็นเสื้อคู่ไปเทศกาลงานออกแบบที่ท่าแพอีสต์เมื่อปีที่แล้ว มีคนที่เรารู้จักชอบเยอะและเพื่อนหลายคนก็อยากได้ เลยลองตั้งโต๊ะรับพรีออเดอร์ในงานขายเสื้อผ้ามือสองที่บ้านข้างวัด ตอนนั้นเราซื้อผ้าตัวอย่างมานิดๆ หน่อยๆ ตัดเป็นพาเลตให้ลูกค้าเลือก พอมีคนสั่งเข้ามาเยอะขึ้นเรื่อยๆ เลยคิดว่าเราคงต้องขายกันจริงจังมากขึ้น

ร่างแบบสร้างให้เป็นแบรนด์

แซนดี้: เราเอาชื่อจริงของแม่มาตั้งเป็นชื่อแบรนด์ Duangduan (ดวงเดือน) ไม่ได้เขียนผิดแต่เป็นความตั้งใจที่อยากเลือกใช้ตัวอักษรซ้ำๆ ที่เอื้อต่อการจดจำ ตามด้วย the dressmaker ชื่อหนังที่เราสองคนชอบ ด้วยคาแรกเตอร์ตัวละครที่เย็บผ้าเก่ง จัดการเก่งทั้งงานนอกบ้านและในบ้านเหมือนแม่อี๊ด พอรวมกันแล้วเป็นความหมายที่พอดิบพอดีมากๆ

ปอ: เราเป็นคนทำงานออกแบบที่ค่อนข้างเบื่อ branding design ตามยุคสมัยที่ต้องดูเรียบๆ มินิมอล พอเรามีโอกาสได้ทำแบรนด์ของตัวเอง เราก็อยากทำให้ดีและเป็นภาพที่ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุคสมัยคนก็ยังจำได้ เลยเลือกใช้สีน้ำเงิน-ส้ม และเอาหน้าคุณแม่มาดราฟต์เป็นโลโก้ให้สอดคล้องกับชื่อที่ตั้งขึ้นมา คล้ายกับแบรนด์อย่างแม่ประนอมหรือสามแม่ครัวอะไรทำนองนั้น

แม่อี๊ด: จริงๆ แม่ไม่ได้แก่หนังตาตกเหมือนในรูปขนาดนี้นะลูก แต่พอมีคนบอกว่าน่ารัก แม่ก็โอเคละ (หัวเราะ)

ปอ: เรื่องการต่อยอดดีไซน์ คิดคอนเซปต์ของร้าน หรือออกแบบกราฟิกต่างๆ หลักๆ จะเป็นแซนดี้คิด ส่วนปอเป็นคนรับออเดอร์จากลูกค้า สั่งของ ส่งของ ส่วนงานตัดเย็บหลักๆ ก็จะเป็นแม่ แม่รู้รายละเอียดเรื่องการแบ่งผ้า ต่อลายผ้า เป็นคนเคาะว่าเสื้อแบบนี้สามารถตัดได้ รวมทั้งเทคนิคการเย็บแบบไหนที่ทำให้คอเสื้อและแขนเสื้ออยู่ทรง ซึ่งถ้าเป็นเสื้อแฟชั่นที่ผลิตแบบโรงงานเขาก็คงไม่ซีเรียสขนาดนี้

วัตถุดิบต้องใช่ คือความใส่ใจจากแม่

แม่อี๊ด: บางทีลูกๆ อาจจะเห็นแค่ความสวยงามของผ้า แต่พอแม่เอามาตัดจริงๆ มันอาจจะลื่นไปจนเย็บยากและทำให้เสื้อไม่สวยไปเลย แม่ก็จะช่วยดูเนื้อผ้าที่ลูกเลือกมาด้วยว่าเหมาะกับตัดเย็บไหม หรือผ้าที่หนาเกินไปจะทำให้ลูกใส่แล้วร้อนรึเปล่า

ผ้าทุกชิ้นจะต้องซักก่อนที่จะลงแบบตัด เพื่อให้ผ้าอยู่ตัวง่ายต่อการเย็บ พอเย็บเสร็จก็ซักอีกรอบเพื่อเช็กด้วยว่าผ้าผืนนี้ผ่านการย้อมที่ดีพอไหมเพื่อให้แน่ใจว่าเวลาลูกๆ ซื้อเสื้อตัวนี้ไป สีของเสื้อจะไม่ตก แม่อยากให้ทุกคนใส่เสื้อตัวนั้นไปได้นานๆ

Custom-made ที่ลูกทุกคนใส่ได้

แซนดี้: เราเป็นคนตัวใหญ่ ชอบมีปัญหาเวลาใส่เสื้อโอเวอร์ไซส์ เพราะถ้าเราซื้อเสื้อไซส์ XL มาจะกลายเป็นว่าตัวเราดูใหญ่ไปเลย หรือคนที่สูงมากๆ อาจจะมีปัญหากับความสั้นความยาวของเสื้อเหมือนปอ เราอยากมีไซส์เสื้อของตัวเองและคิดว่าคงมีหลายคนที่เป็นเหมือนกัน เสื้อคลุมของดวงเดือนเลยรับทำแบบ custom-made ด้วย คือไม่ว่าคนที่ชอบแต่งตัวจะหุ่นดีหรือไม่ดีก็สามารถใส่เสื้อของเราได้และสนุกกับแฟชั่นได้

ประดับด้วยไอเดียที่ไม่หยุดนิ่ง

ปอ: หลักๆ คือเราอยากทำเสื้อคลุมที่ใส่แล้วทำให้ตัวเราดูดี ถ้าเราชอบและกล้าใส่เสื้อที่ตัวเองทำ ก็น่าจะมีคนที่อยากใส่เหมือนกับเราด้วย อย่างตอนนี้เพิ่งปล่อยเสื้อคลุม UNDER-COVER Hoodigan ดีไซน์ล่าสุดที่คิดจากการที่เราอยากได้ฮู้ดและเสื้อคลุมตัวยาวของตัวเอง เลยลองวาดและตัดออกมาเป็นดีไซน์ที่ค่อนข้างหลุดออกมาจากฮาโอริแบบแรกที่เราทำ

แซนดี้: แบรนด์เราอายุยังน้อยเลยรู้สึกว่ายังเถลไถลไปทำอย่างอื่นได้ ส่วนตัวเราสนุกกับการแต่งตัวและหยิบจับวัสดุท้องถิ่นมาใช้ เพื่อที่เราจะพูดได้ว่าเราเป็นแบรนด์เสื้อผ้าจากเชียงใหม่จริงๆ อย่างเครื่องประดับชื่อ YAOYUAN (เย้ายวน) ก็เป็นพื้นที่ให้คนเลอะเทอะอย่างเราได้ทำอะไรสนุกๆ เราหยิบเศษผ้าของชนเผ่าเย้ามาทำเป็นต่างหูและสร้อยโชคเกอร์แฮนด์เมด หรือตอนที่มีคนชวนเราไปขายของหาทุนให้แมวจรจัด เราก็ถักโครเชต์ปลอกคอแมวและต่างหูขายเป็นเซ็ตให้กับสาวๆ ทาสแมว เรารู้สึกว่าเราสนุกกับการคิด ถ้ามีคนชวนเราไปทำอะไรที่น่าสนใจเราจะไม่ปฏิเสธเลย

เลือกวิธีขายให้ปัง

แซนดี้: เราทุกคนมีงานประจำเลยเน้นขายออนไลน์เป็นหลัก ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนกรุงเทพฯ ที่ชอบงานแฮนด์เมด และฝากขายเล็กๆ น้อยๆ ที่ร้าน Lynyn House ตรงเวิ้งบ้านข้างวัด เราเลยมีลูกค้าที่เป็นนักท่องเที่ยวด้วย เป็นโชคดีของเราด้วยที่ถูกชวนไปขายในงาน Consumer Trade Show ที่ประเทศสิงคโปร์ทำให้เราได้เจอกับลูกค้าต่างชาติมากขึ้น ซึ่งวันที่ 22 กันยายนนี้เป็นโอกาสรอบที่สองที่ Duangduan the dressmaker ได้เดินทางไป

สื่อสารแบรนด์แบบสนุกคิดสนุกทำ

แซนดี้: เราอยากให้แบรนด์เราเฟรนด์ลี่นะ พอชื่อแบรนด์เรามาทางนี้ เราก็ลองเล่าเรื่องผ่านคนเป็นแม่ลงไปในแคปชั่นบ้างนิดๆ หน่อยๆ ให้เป็นแบรนด์ที่ห่วงใยคุณ เหมือนคุณได้ใส่เสื้อผ้าที่แม่ตัด ทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ชอบ storyline ของแบรนด์เรา

มีคนแซวเสื้อสไตล์นี้ว่าเหมือนเสื้อคนขายซูชิ เราเลยพยายามทำให้แบรนด์เราออกห่างจากเสื้อคนขายซูชิด้วย อย่างเวลาโพสต์เนื้อหาในเพจ เราจะเล่าว่าคนไลฟ์สไตล์ไหนก็ใส่เสื้อคลุมของเราได้ เราสนุกมากเวลาคิดคอนเซปต์การถ่ายภาพ เช่น จับนางแบบแต่งตัวเป็นชนเผ่า โพกหัวเหมือนคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วไปยืนตรงดงกล้วย หรือเอาผ้าปูที่นอนมาคาดเอวเหมือนผ้าโอบิ สวมรองเท้าบูทยาวๆ แล้วไปยืนตรงวัดจีน เราชอบทำอะไรประหลาดๆ แต่กลายเป็นว่าพอทำมาแล้วทุกคนก็ชอบ เราก็งงเหมือนกัน (หัวเราะ)

แบรนด์เสื้อผ้าที่คอยชุบชูใจลูก

ปอ: การทำแบรนด์นี้เหมือนได้สานสัมพันธ์กับครอบครัว เราออกมาอยู่นอกบ้านตั้งแต่สมัยเรียนและไม่เคยคิดจะกลับบ้านเลย หรือตอนทำงานประจำอย่างเดียว เลิกงานปุ๊บก็แยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมัน พอเริ่มทำแบรนด์นี้จะคิดจะทำอะไรก็มีเรื่องให้ได้เจอและคุยกับแม่ตลอด

แซนดี้: เหมือนเราได้เติมความฝันและหล่อเลี้ยงจิตใจด้วย เพราะเราอยากเป็นดีไซเนอร์ตั้งแต่เด็ก แต่เรื่องที่ภูมิใจมากที่สุดคือมีครั้งหนึ่ง เราทำอีเวนต์อบรมคนขายสินค้าทางการเกษตร เชิญพี่ทราย (ปิยะภรณ์ ธรรมปัญญา) จากแบรนด์กิ๋นลำกิ๋นดี มาพูด และเขาเลือกแนะนำแบรนด์เราขึ้นมาเป็นตัวอย่างแบรนด์ที่เล่าเรื่องเสื้อผ้าได้น่าติดตามทั้งๆ ที่เราไม่ได้รู้จักพี่เขาเป็นการส่วนตัว เราดีใจมากที่มีคนพูดถึงแบรนด์ของเรา แบบว่า เฮ้ย! เราเป็นต้นแบบได้ด้วยเหรอ ทั้งๆ ที่ตอนเริ่มต้นทำ เราแทบไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ