วิ่งไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่อนุสรณ์สถานประธานาธิบดีเจียงไคเช็ค ไทเป

แคร่ก…แครก
แคร่ก…แครก

เสียงปลอกผ้านวมเนื้อหยาบเสียดสีกันดังกรอบแกรบ
คร่อบแคร่บ ท่ามกลางความมืด พลิกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
เข็มสั้นยังไม่แตะเลขห้าเลย แต่ถ้าจะข่มตาให้หลับต่อไปคงไม่สำเร็จอีกแน่ ไหนๆ ก็นอนไม่หลับแล้ว ออกไปรอตะวันแตะฟ้าน่าจะดีกว่า

ข้อดีของการพักอยู่แถวสถานี Taipei Main Station
นอกจากจะเป็นศูนย์รวมของการเดินทาง ไม่ว่าจะเป็นรถบัส รถแท๊กซี่ รถไฟ
ทั้งแบบใต้ดิน บนดินและความเร็วสูง (ขาดก็แต่เรือและเครื่องบิน) ที่ตรงนี้ยังเป็นจุดเชื่อมต่อไปยังสถานที่สำคัญอีกหลายแห่ง

ลมเย็นๆ ปะทะหน้า
ถึงแม้จะยังไม่ถึงหน้าหนาว แต่สภาพอากาศของไทเปยามพระอาทิตย์ยังไม่ทำงานก็ไม่ร้อนจนเกินไป
โดยเฉพาะช่วงปลายปีแบบนี้อากาศออกจะเย็นด้วยซ้ำ

ร้านค้าริมทางตามตึกแถวส่วนใหญ่ยังไม่เปิด
มีก็แต่แสงไฟจากร้านสะดวกซื้อที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมงส่องทางให้ บางช่วงมีควันจากเข่งซาลาเปาจากร้านอาหารเช้าที่กำลังนึ่งเพื่อเตรียมขายโชยมาชวนให้ท้องส่งเสียงเป็นระยะๆ
โชคดีที่ร้านแบบนี้มีอยู่แทบทุกช่วงตึก
การวิ่งจากที่พักออกสู่ถนนใหญ่จึงไม่ลำบากนัก

เพียงไม่กี่อึดใจก็มาถึง
Presidential
Office หรือที่ทำงานของประธานาธิบดี
กลุ่มหนุ่มทหารในชุดฟอร์มสีขาวพร้อมอาวุธในมือที่ยืนเฝ้าอารักขาอยู่ด้านหน้าตึกทำให้อดปรับท่าวิ่ง
ยืดหลังให้ตรงขึ้นมาตามอีกหน่อยไม่ได้
แสงไฟสีส้มริมถนนกระทบกับตัวตึกที่ทำจากอิฐแดง ดูแล้วขลังดีชะมัด

วิ่งเหยาะๆ ต่อมาอีกนิดก็ถึงสถานที่ประวัติศาสตร์สำคัญอีกแห่งของไต้หวัน นั่นคืออนุสรณ์สถานประธานาธิบดีเจียงไคเช็ค (Chiang Kai-Shek Memorial Hall) นอกจากจะมีพื้นที่กว้างใหญ่กว่า 150 ไร่
ที่นี่ยังมีโรงละครและหอศิลป์แห่งชาติตั้งร่วมอยู่ด้วย

มองนาฬิกายังมีเวลาเหลือก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น
วิ่งเพิ่มระยะทางรอบนอกก่อนเข้าไปด้านในหน่อยน่าจะดีกว่า
วิ่งวนสองรอบจัตุรัสก็ได้ระยะเกือบ 5 กิโลเมตรมาครองแล้ว
มาถึงตรงนี้มีมิตรสหายนักวิ่งร่วมถนนอยู่หลายคนเลยทีเดียว

มุมสวยสำหรับการรอดูพระอาทิตย์ขึ้นคือตรงซุ้มประตูทางเข้าที่มีชื่อแบบทางการอินเตอร์ว่า
Freedom
Square Memorial Arch ซึ่งซุ้มประตูใหญ่ที่สุดในไทเปด้วยความสูงถึง
30 เมตร กว้าง 80 เมตร มองผ่านเข้าไปเห็นอนุสรณ์สถานตั้งเด่นอยู่ด้านหน้า
อลังการงานสร้างมากๆ ที่นี่สร้างขึ้นมาตั้งแต่ปี 1976
เพื่อเป็นการรำลึกเทิดทูนอดีตประธานาธิบดีเจียง

นอกจากนักวิ่ง นักจ๊อก (กิ้ง) แล้ว
ยังมีสมาคมคนตื่นเช้า
อากง อาม่า มาเดินสูดอากาศและรำมวยจีนร่วมพื้นที่อยู่ด้วยพอให้ไม่เหงา

อย่ามัววิ่งเพลินจนพลาดชมพิธีเชิญธงขึ้นยอดเสาตรงลานด้านหน้า
พิธีเริ่มหกโมงเช้า ใช้เวลาประมาณ 15 นาที (ช่วงเย็นเริ่ม 18.00 น.)
ยกเว้นช่วงเดือนตุลาคมถึงมีนาคมซึ่งจะปรับเวลาเป็น 06.30 น. และ 17.10 น.

note:
– ข้อดีของทางวิ่งเส้นนี้คือกำหนดระยะทางได้ตามความชอบของตัวเอง
แรงเยอะก็วิ่งหลายรอบหน่อย แรงน้อยก็เข้าไปชิลล์ด้านใน
– สวนนี้เปิดตลอด 24 ชั่วโมง
แต่ให้ดีมาวิ่งช่วงเช้ากับช่วงเย็นจะดีกว่า
เพราะตอนกลางวันมีนักท่องเที่ยวและกรุ๊ปทัวร์ค่อนข้างมาก
– ถ้ามาระหว่าง 10:00 – 16:00 น.
จะได้เห็นพิธีผลัดเปลี่ยนเวรของเหล่าทหารกล้ากันด้วย โดยจะมีขึ้นทุกต้นชั่วโมง
– น้ำและเครื่องดื่มเกลือแร่สามารถซื้อได้ที่ตู้กดอัตโนมัติ
(อย่าลืมเตรียมเหรียญไปด้วย) อ้อ!
และที่สำคัญภายในสวนมีห้องน้ำด้วยค่ะ

map