ในวันที่ตัดสินใจไปญี่ปุ่นคนเดียวทั้งที่ไม่เคยไปมาก่อน
วันแรกที่มาถึงที่นี่ฉันไม่ชอบบรรยากาศของสถานีรถไฟเอามากๆ เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยผู้คน
พวกเขารีบเดิน ไม่สนใจใคร ต่างคนต่างไป ดูวุ่นวายมาก แต่วันนี้ความรู้สึกนั้นได้หายไปกลับถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกใหม่ที่ติดตรึงใจไปตลอดกาล…
วันนี้เป็นวันที่ 9 ของการอยู่ที่ญี่ปุ่น ฉันชอบเวลาที่ได้นั่งรถไฟที่นี่
ชอบเสียงที่ประกาศในรถไฟ ชอบเวลาเดินผ่านฝูงชนมากมายในสถานีรถไฟ ชอบเสียงลมหนาวที่ลอดเข้ามาตอนที่ประตูรถไฟกำลังจะปิด
ชอบนั่งรถไฟออกไปนอกเมือง ดูภูเขา ดูบ้านเรือน ดูฟาร์มผัก ซึมซับทุกอย่างเข้ามาในใจ
และอิ่มเอมกับสิ่งต่างๆ เหล่านี้ราวกับได้รับพลังชีวิตจากมัน
เป็นธรรมดาที่นักท่องเที่ยวอย่างเราจะต้องลากกระเป๋าใบใหญ่ขึ้นรถไฟเวลาที่ต้องเดินทางไปที่อื่นต่อ และทุกครั้งจะต้องมองหาบันไดเลื่อนหรือลิฟต์
แต่วันนี้บันไดเลื่อนเสียกำลังปรับปรุงซ่อมแซม ลิฟต์อยู่ไกลและคนเยอะมาก
ฉันจึงตัดสินใจยกกระเป๋าใบใหญ่ที่หนัก 20 กว่ากิโลกรัมขึ้นบันไดที่ค่อนข้างสูงอย่างทุลักทุเล
ขณะที่กำลังยกกระเป๋าไปได้ครึ่งทางก็มีลุงชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งเข้ามาให้ความช่วยเหลือฉัน
ช่วยยกกระเป๋าขึ้นบันไดไปจนถึงขั้นสุดท้าย รวมถึงเจ้าหน้าที่สถานีที่ช่วยพาฉันแหวกฝูงชนไปยังลิฟต์ที่ใกล้ที่สุด
และในขณะที่ลิฟต์กำลังจะปิด มันก็ถูกเปิดออกอีกครั้งด้วยความช่วยเหลือจากคนในลิฟต์
เหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ฉันมองภาพของสถานีรถไฟที่นี่เปลี่ยนไป
กลายเป็นสถานีใหญ่ที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย โดยมีสิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่าน้ำใจแอบซ่อนอยู่ในนั้น
จากที่เคยมองว่าคนที่นี่มีโลกส่วนตัวสูง ไม่สนใจใคร อยากทำอะไรก็ทำ มันทำให้ฉันคิดใหม่
และบอกกับตัวเองว่า อาจเป็นเพราะพวกเขาเห็นคุณค่าในตัวเอง และคุณค่าของผู้อื่น
พวกเขาเชื่อว่าคนทุกคนช่วยเหลือตัวเองได้ สามารถทำสิ่งต่างๆ ได้ด้วยตัวเอง
แต่ถ้าใครมีปัญหาต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาก็พร้อมที่จะเข้าไปช่วยด้วยความเต็มใจเช่นกัน
ตั้งแต่วันนั้นฉันใช้ชีวิตง่ายขึ้น
ไม่ว่าที่ที่ฉันอยู่จะวุ่นวาย หรือเจอเหตุการณ์แปลกๆ มากมายแค่ไหน ฉันก็เข้าใจ
ยอมรับมันได้ และจัดการกับสิ่งเหล่านั้นด้วยสติที่มีมากขึ้นกว่าเดิม เราทุกคนล้วนมีประตูในใจที่ชื่อว่าความเข้าใจ
ยิ่งเราเปิดประตูบานนี้ได้กว้างเท่าไหร่เราก็จะยอมรับกับสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเราได้มากเท่านั้น
และอคติที่เคยอยู่ในประตูบานนี้ก็จะสามารถออกจากใจเราไปได้เช่นกัน…
ใครอยากเล่าเรื่องวันเปลี่ยนชีวิตของตัวเองบ้าง คลิกที่นี่เลย
