ดำดำ : แมวจรสามสีที่หลงใหลการนอนเป็นชีวิตจิตใจ ใครมาเรียกก็ไม่ยอมลุก

ที่บ้านมีแมววนเวียนมาอาศัยอยู่เรื่อยๆ เดี๋ยวตัวนั้นมา ตัวนั้นไป บางทีก็มาตั้งรกรากอยู่จนคลอดลูกไป 3 – 4 คอก ตลอด 6 – 7 ปีที่ผ่านมา มีแมวแวะเวียนมาอาศัยอยู่ร่วม 10 ชีวิตได้

ล่าสุดเมื่อต้นปี 2559 ไอ้อ้วน แมวตัวสุดท้ายของบ้านก็ตายจากไปด้วยโรคยอดฮิต ลูคีเมียแมว และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก็ไม่คิดว่าจะมีแมววนเวียนมาให้เลี้ยงอีกเลย จนกระทั่งคืนหนึ่งเมื่อกลางปีที่แล้ว คืนที่เรานั่งทำงานในห้องนอนตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือบังเอิญปิดหน้าต่างห้องนอนไม่สนิท ในขณะที่นั่งทำงานอยู่นั้น หูก็แอบไปได้ยินเสียงลูกแมวร้อง ‘เหมียวๆ’ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจ เข้าใจไปเองว่าเสียงคงดังมาจากโทรทัศน์ (ซึ่งไม่ได้เปิดไว้) และยังคงนั่งก้มหน้าก้มตาคลิกเมาส์เขียนแบบต่อไปเรื่อยๆ

จนเวลาล่วงเลย เราเริ่มเอะใจตรงที่ว่าทำไมเสียงร้องไม่หยุดเลยวะ? ได้โอกาสพักสายตาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ เดินไปยังหน้าต่างแล้วชะโงกหัวมองลงไปข้างบ้าน สายตาก็เหลือบไปเห็นเจ้าของเสียงร้องนั่งร้องเหมียวๆ อยู่ข้างเสาไฟฟ้า เจ้าเหมียวมองขึ้นมาตรงหน้าต่าง (คงจะเห็นว่าแสงไฟห้องนอนเปิดอยู่) เรากับเจ้าเหมียวสบตากันแป๊บนึง พอตั้งสติได้ก็รีบตะโกนไปบอกเจ้าเหมียวว่า “เฮ้ย อย่าเพิ่งไปไหน เดี๋ยวเอาข้าวให้” หลังจากจบประโยค เราวิ่งแบบไม่คิดชีวิตไปจนถึงรั้วบ้าน เปิดประตูต้อนรับ แล้วเรียก ‘เหมียวๆ’ เบาๆ เจ้าเหมียวน้อยตัวดำดำก็เดินตามเข้าบ้านมาอย่างว่าง่าย กลายเป็นสมาชิกใหม่ทันทีที่ก้าวข้ามเขตรั้วบ้าน

เช้าวันรุ่งขึ้น เราพาเจ้าเหมียวไปทำวัคซีนที่คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ด้วยความเบลอ เราลืมพกเงินสดไปเลยถามพนักงานฝ่ายการเงินว่า “พี่รับบัตรไหมคะ บัตรประชาชนอ่ะค่ะ เดี๋ยวทิ้งไว้ แล้วรีบไปกดเงินมาให้” พนักงานยิ้มแล้วถามว่า “นี่เจ้าของแมวตัวไหนคะ” เราก็คิดในใจว่า ‘โอ้ยย เงินก็ลืมเอาไป แมวก็ยังไม่ได้ตั้งชื่อ’ เอาไงดี ชื่อไรดีวะ แล้วสายตาก็มองไปยังเจ้าเหมียว ตัวมันสีดำดำ เลยบอกพนักงานไปว่า ชื่อ “ดำดำ” ค่ะ และเจ้าเหมียวก็ได้รับการตั้งชื่อแบบโคตรจะสิ้นคิดไปว่า “ดำดำ”

ดำดำ เป็นแมวที่ชอบนอน นอนได้ทั้งวัน ไม่ฉี่ไม่อึ นอนตั้งแต่เช้าถึงเย็น ช่วงเวลาที่จะตื่นมาแล้วพลังเต็มหลอดคือเที่ยงคืนและตีห้า ดำดำจะตื่นมาร้องอยู่หน้าประตูห้องนอน ในขณะที่เรากำลังหลับได้ที่ ดำดำจะเริ่มปลุก ปลุกจนกว่าจะเราเปิดประตูออกมาเล่นด้วย ถึงจะยอมแยกย้ายกันไปที่ใครที่มัน เป็นอันว่าได้กลับไปนอนต่อแบบสงบสุข

ตอนเข้ามาอยู่บ้านใหม่ๆ มีครั้งหนึ่ง ดำดำวิ่งเข้าใต้ท้องรถ ขณะที่ม๊ากำลังขับรถออกจากบ้าน ล้อหลังเหยียบเข้าไปที่กลางลำตัวเต็มๆ ด้วยความตกใจและเจ็บ ดำดำรีบวิ่งหลบเข้าไปในป่า พร้อมเลือดออกปาก เป็นจังหวะที่เราเห็นพอดีเลยรีบอุ้มพาไปคลินิกใกล้บ้าน หมอบอกว่าในช่องท้องกระเพาะฉีก ลำไส้เลื่อนออกมาอยู่ตรงขา โอกาสรอดไม่มาก พอเวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง อยู่ๆ ดำดำก็ลุกขึ้นมาแล้วกระโดดลงจากเตียงรักษาสัตว์ พร้อมทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หมอให้กลับบ้าน พักฟื้นดูอาการ 8 วันให้หลัง หมอก็จัดการพาดำดำขึ้นเขียง ผ่าท้องแล้วเลื่อนลำไส้กลับเข้าที่เดิม เป็นอันว่ารอด

แต่ด้วยความซ่า ดำดำยังคงไม่เข็ด เที่ยวสร้างวีรกรรมไว้อีกเรื่อยๆ ทั้งปีนรั้วบ้านจนโดนเหล็กเกี่ยวปากจนปากเปิด แอบปีนหลบขึ้นไปบนฝ้าเพดานเพื่อจะขึ้นไปบนชั้น 2 เปิดหน้าต่างห้องน้ำเพื่อจะแอบเข้าบ้าน และอีกมากมายนับไม่ถ้วน เรียกได้ว่าเป็นแมวตัวเมียที่แสบไม่เบา ในใจเราก็คิดว่าแมวมี 9 ชีวิต นี่ชีวิตดำดำคงเหลือซัก 7 แล้วล่ะ ก็อยากจะบอกดำดำให้เลิกซ่า อยากจะให้อยู่มาคอยปลุกตอนตี 5 ปีนขึ้นฝ้าเพดานให้เราปีนตามไปอุ้มลงมาแบบนี้ไปนานๆ