เปี๊ยก : แมวลายเสือของสาวนักทดสอบระบบ

เราเจอกันเมื่อต้นปีที่แล้วตอนที่ฉันอกหัก
เลยรู้สึกว่าต้องหาเทอราพีอะไรสักอย่างมาช่วยเยียวยา แมว… ใช่แล้ว! แมวไงล่ะ!! เพราะเราเป็นคนดูแลใครไม่เก่ง
แมวน่าจะเหมาะที่สุด ก็เลยเสิร์ชในอินเทอร์เน็ตตามเพจหาบ้านให้แมวจร เพจขายแมว
ตามหาแมวหน้าตาเหมือนแมวตัวเก่าที่เคยเลี้ยงด้วยกันกับแฟนเก่า แต่มันออกไปเที่ยว
แล้วไม่กลับมาอีกเลย (เหมือนแฟนเก่านั่นแหละ) หาเท่าไรก็หาไม่เจอ เลยคิดว่า เอาวะ… เอาแค่แมวลายเสือ ตัวไหนก็ได้

ขอแค่เป็นดูเป็นเสือๆ หน่อย
สุดท้ายก็ไปสะดุดกับรูปแมวลายเสือหน้าตากวนๆ กำลังนอนผึ่งพุง เอียงคอ
หรี่ตามองกล้อง

เฮ้ยยยย!! ใช่เลย ตัวนี้แหละ ต้องตัวนี้เท่านั้น วินาทีนั้นตัดสินใจโทรไปหาเจ้าของแมวเพื่อติดต่อเรื่องการสู่ขอและค่าสินสอด
วันต่อมาเปี๊ยกก็เดินทางมาถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพ เจอหน้ากันครั้งแรกตอนที่ไปรับ
เปี๊ยกเอามือเล็กๆ มาเกาะกรงและหวีดร้องเสียงสูง เราก็เลยเอามือไปแตะมือเปี๊ยกให้รู้ว่าเรามาแล้วรับแล้วนะ
หลังจากนี้ฉันจะดูแลแกเอง เปี๊ยกเอามืออีกข้างมาวางทับที่นิ้วมือเรา โอ้โหหห
มือนุ่มมาก เหมือนรักแรกพบเลย น้ำตาซึมไปอีก

พอมาถึงห้องก็เตรียมอาหารและน้ำสะอาดใส่ถ้วยไว้ให้
คืนนั้นเป็นคืนแรกที่นอนด้วยกัน รู้สึกถึงอะไรอุ่นๆ แตะที่แก้มตอนกลางดึก
หรี่ตาขึ้นมาก็เห็นเปี๊ยกเอาอุ้งเท้ามาแตะที่หน้าเรา
ดีมากหลังจากนี้เราคงจะใกล้ชิดกันขึ้น ตื่นมาตอนเช้าเปี๊ยกขดตัวเป็นก้อนกลมๆ ทับไหล่
รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก นี่แกคงจะรักฉันจริงๆ แล้วใช่มั๊ย

ตอนแรกเปี๊ยกไม่ได้ชื่อเปี๊ยก
แต่เพราะความซนและยังตัวเล็กเลยทำให้ชื่อเปี๊ยก
เวลาดุตอนที่ทำของพังเรียกว่าเปี๊ยกรู้สึกว่าเหมาะดี

หนึ่งปีต่อมาเปี๊ยกก็ค่อยๆ ตัวโตขึ้นเรื่อยๆ จนไม่เปี๊ยกสมชื่ออีกต่อไป
เปี๊ยกเป็นแมวที่มีพลังเยอะ ถ้าไม่นับตอนกิน
กับนอนก็วิ่งไปทั่ว ชนโน่นชนนี่ตกลงมาอยู่บ่อยๆ
เห็นขวดพลาสติกเปล่าวางบนโต๊ะก็จะเอามือเขี่ยตกลงมาจนหมด พี่ที่เป็นเจ้าของตอนที่ได้มาบอกว่าเปี๊ยกเป็นเบงกอลผสมเปอร์เซีย
เลยทำให้ชอบเล่นน้ำตามนิสัยของพันธุ์เบงกอล มีหลายทีที่เอามือคุ้ยน้ำจากถ้วยใส่น้ำจนเปียกเลอะห้องไปหมด
แถมยังเอาตัวไปนอนทับให้เปียกไปครึ่งตัว
ก็เลยต้องไปหาน้ำพุแมวมาไม่ให้มีแอ่งน้ำคุ้ยเล่นอีก (แต่ก็ยังไปคุ้ยน้ำที่เลอะอยู่หลังจากอาบน้ำเสร็จอยู่ดี)

นอกจากเรื่องซนก็มีเรื่องกินนี่แหละที่เปี๊ยกถนัด
เปี๊ยกกินได้ทุกอย่าง ตั้งแต่อาหารเม็ดแมวไปจนถึงอาหารทุกอย่างที่มนุษย์กิน
ทุกๆ วันจะต้องเติมอาหารเม็ดให้แบบบุฟเฟ่ต์
และกินอาหารกระป๋องกับนมแพะเสริมอย่างละกระป๋องตอนเย็น ยังไม่รวมพวกขนมแมวอีกนิดหน่อยที่ต้องซื้อมาเอาใจ
ไม่แปลกใจเลยที่เวลาพาไปข้างนอกก็จะมีคนทักว่าเป็นแมวยักษ์เสมอๆ

เปี๊ยกชอบมาขอชิมอาหารที่เรากินเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นอาหารที่ทำเองหรือว่าอาหารที่ซื้อจากข้างนอกมา
เคยมีครั้งหนึ่งที่ต้มบะหมี่กินเองแล้วเปี๊ยกก็มาขอกินด้วยการเอามือมาแตะๆ ที่มือเราอย่างทุกที
แต่คราวนี้เราไม่ให้
เหมือนเปี๊ยกจะทนไม่ไหวเลยเอามือมาตวัดเส้นบะหมี่ในจังหวะที่รูดเส้นขึ้นมา
เอาไปกินดื้อๆ เลย

ด้วยความที่เป็นแมวเลี้ยงระบบปิด
นอกจากของเล่นที่ซื้อมาให้กับนกนอกหน้าต่างก็ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น เคยพาไปงานแมวอยู่ทีหนึ่งก็ตัวสั่นพั่บๆ
เห็นอะไรก็ตกใจไปหมด เลยจำเป็นต้องรีบอุ้มกลับเข้ารถ
พอถึงรถก็กระโจนเข้าไปข้างในเหมือนจะบอกว่า รีบๆ กลับเถอะมนุษย์

มีสิ่งหนึ่งที่ภูมิใจในตัวเปี๊ยกมากคือ เปี๊ยกใช้โถฉี่เป็น
เริ่มจากการฝึกตั้งแต่ที่อายุยัง 4 – 5 เดือน เพราะเราคิดว่าเลี้ยงในห้อง ใช้ทรายแมวต้องมีกลิ่นแน่ๆ แถมยังเป็นฝุ่น
ต้องมาคอยกวาดอีกด้วย จะทำยังไงดี ก็เลยไปหาชุดฝึกมา
จนป่านนี้พอถึงเวลาจะทำธุระส่วนตัว
เปี๊ยกก็จะขึ้นไปนั่งเองโดยที่แทบไม่ต้องไปยืนกำกับเลย

ช่วงอายุ 6 – 7 เดือน ก็เริ่มมีอาการติดสัด ร้องทั้งคืน แถมยังมาเย่อขา
เย่อแขน จนจำเป็นต้องเอาไปทำหมันในวันรุ่งขึ้น ชีวิตหลังทำหมันก็เอาแต่กินๆ นอนๆ
เล่นน้อยลงนิดหน่อย แต่ก็ยังตื่นเต้นตอนที่มีของใหม่มาให้อยู่ดี