รัชชานนท์เป็นแมวสาธารณะ เป็นแมวไทยใส่หน้ากาก ไม่มีเจ้าของตายตัว
อาศัยอยู่ที่โรงเรียน มีคณะแม่ครัวเป็นผู้เลี้ยงดูปูเสื่อเป็นหลัก
รัชชานนท์ไม่มีที่มาที่ไปชัดเจนว่ามาที่โรงเรียนได้ยังไง รู้แต่ว่าตอนเกิดมีพี่น้องน่าจะ 4- 5 ตัว
และไม่รู้ว่าอีท่าไหนจึงกลายมาเป็นแมวโรงเรียน
รู้แต่ว่ารัชชานนท์ได้รับอนุญาตเป็นกรณีพิเศษพร้อมกับพี่อีกหนึ่งตัวคือ รณพีร์ให้อยู่ที่โรงเรียน
ด้วยความที่เป็นแมวจรจึงมีชื่อสารพัดตามแต่คนรักแมวจะตั้งให้ บี 1 บี
2 บ้าง เอ บี บ้าง แต่ชื่อที่ทุกคนจะรู้จักกันเยอะคือ รัชชานนท์ กับ รณพีร์ ด้วยเกิดมาในยุคที่ละครชุดคุณชายกำลังดัง
นานเข้าก็เรียกตามกันไปหมดเป็นชื่อคุณชายทั้งสอง
พูดถึงรณพีร์ก่อน รณพีร์เป็นแมวตัวผู้ ตัวจึงใหญ่กว่า
ลายขาวดำใส่หน้ากากคล้ายๆ รัชชานนท์ แต่เป็นแมวขี้อ้อน รักดี
ใครจะอุ้มไปไหนอย่างไรก็ยินยอมพร้อมใจ นอนหงายให้เขาเกาพุงอย่างน่ารัก
ท้ายสุดก็มีผู้ปกครองใจดีมองเห็นความน่ารักพารณพีร์ไปชุบตัว และเปิดเผยว่าแท้จริงเป็นทายาทเศรษฐีพันล้านอย่างในละคร
รณพีร์จึงกลายเป็นแมวมีเจ้าของไป เหลือไว้เพียงรัชชานนท์
รัชชานนท์เอง ตอนแรกด้วยความที่ตัวเล็ก หลายคนก็คิดว่าเป็นแมวตัวผู้
เนื่องจากรู้มาว่าทั้งสองโดนตัดไข่เสียตั้งแต่เล็ก จนมารู้อีกทีเมื่อพารัชชานนท์ไปหาหมอ
เพราะถูกสุนัขกัดหน้าหล่อๆ พอไปพบคุณหมอแมว คุณหมอก็ทำแผลให้พร้อมอธิบายว่ารัชชานนท์เป็นผู้หญิง
พล็อตละครไทยชัด ๆ ปลอมตัวเป็นผู้ชายเข้ามาในคฤหาสน์ใหญ่โตเพื่อตามหาพินัยกรรม
รัชชานนท์เป็นแมวไม่ค่อยน่ารัก ไม่ค่อยอ้อน แต่บทจะอ้อนก็อ้อนมากมาย
แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับอารมณ์ของนางเป็นสำคัญ
นางเป็นตัวแทนของการเป็นเจ้านายอย่างสมบูรณ์ แม้จะเหลืออยู่ตัวเดียว นิสัยของนางก็ยังไม่เปลี่ยน นางเป็นแมวหัวสูงและชอบเรียกร้องเอาแต่ใจนาง
ทุกๆ
วันนางจะส่งเสียงร้องเงี้ยวง้าวอยู่ที่ครัวของโรงเรียนเพื่อเรียกร้อง ซึ่งจริงๆ
คณะแม่ครัวก็จัดสำรับให้เธออยู่แล้ว ทั้งชามใส่น้ำ และชามใส่อาหารเม็ด
รัชชานนท์ทานอาหารเม็ดเกรดดีมากด้วย แรกๆ ก็นึกว่านางเรียกร้องอาหาร แต่ที่จริงนางต้องการทานของสด ซึ่งร้องแล้วก็มักได้ผล ดูสินิสัย
หลังจากนั้นพอสายนิด นักเรียนพากันมาโรงเรียน นางก็จะเดินอาดๆ
อวดโฉมไปตามตึกต่างๆ ให้คนสนใจ เสียงนักเรียนก็จะพากันร้อง ‘อู้ว แมวๆๆ
น่ารักจังเลย แมวๆๆ’ เหมือนนางจะรู้ในกระแสดังกล่าว
ไม่นานก็จะมีนักเรียนหลงกลมาเป็นทาสเธอ มาเกาคาง ลูบหัว กอดเล่น
นางก็จะเคลิบเคลิ้มสบายใจ พอเบื่อนางก็จะสะบัดหาง ทำท่าหงุดหงิดใส่หากใครยังมาตอแยเธอ
นางก็อาจตะปบก็มี
หากใครสังเกต หลายครั้งรัชชานนท์อยากสบายตัว
นางก็จะเดินตรงดิ่งไปหานักเรียนตามห้องเรียน ซึ่งนางจะไม่เดินสะเปะสะปะ
แต่จะตรงไปหากลุ่มนักเรียนและครูที่ชื่นชอบแมว ไปนอนยั่วนอนล่อ ซึ่งก็แปลกใจว่านางรู้ได้อย่างไรว่าใครรักใครหลงนาง
รัชชานนท์ทำอย่างนี้ทุกวัน บางวันขณะที่ทุกคนกำลังเข้าแถวหรือประชุมกัน เธอก็จะเดินไปนอนเลียขนเลียตัวสบายใจเฉิบกลางลานประชุม หรือบนฐานเสาธง
วันดีคืนดี ก็จะไปนอนเล่นที่เก้าอี้ของคุณครู เมื่อคุณครูท่านนั้นๆ
จะมาหยิบของก็ต้องกลายเป็นเกรงอกเกรงใจนางที่นอนขดกลมอยู่บนเก้าอี้
ล่าสุดที่คนเห็นว่านางหายไปสองสามวัน
ก็ค้นพบว่านางปีนขึ้นไปที่ห้องครูใหญ่และเลือกที่จะนอนบนเก้าอี้ของครูใหญ่เลยทีเดียว
รัชชานนท์เดิน นอน นอนยั่ว
วิ่งเล่นได้ทุกที่ในโรงเรียนโดยไม่เกรงใจใคร
เหมือนทุกคนจะรับรู้ในความเมินเฉยต่อสรรพสิ่งของนาง
และก็ทนความน่ารักของนางตอนบทจะอ้อนให้เล่นไม่ได้
แต่นางก็มีวันดราม่าเหมือนกัน เพราะหากใครมาโรงเรียนวันเสาร์
อาทิตย์ และช่วงปิดเทอม จะพบว่านางมาเดินตามหาเด็กๆ และผู้คน
นางจะเดินไปตามตึกเรียน ส่งเสียงร้องเมี้ยวๆ ร้องเรียก
บางทีก็ไปตามห้องจ้องมองเข้าไปในห้อง เหมือนจะร้องให้ใครมาเล่นด้วย
แต่นางทำดราม่าไม่นาน ก็วิ่งไปไล่จับนก จับกระรอก เล่นตามประสา
และเมื่อวันจันทร์หรือวันเปิดเทอมใหม่กลับมา ก็จะได้ยินเสียงกรีดร้องของนักเรียนหรือครูกันบ้างตามสมควร
เพราะนางจะเอาหัว หาง ปีกของของเล่นนางไปวางไว้ให้ตามโต๊ะ ตามห้องเรียน
ด้วยความคิดถึง
Owner’s name: ประดิษฐ์
จันทร์มั่น
Occupation: ครู
Cat’s name: รัชชานนท์
Breed: ไทยบ้านๆ
(พันธุ์ทาง)
