Director: โสภณ ศักดาพิศิษฏ์
Genre: Horror / Drama
Region: Thailand
ปกติเราไม่ได้ชื่นชอบหนังผีหรือหนังสยองขวัญเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว กับเรื่องนี้เราก็ยังกล้าๆ กลัวๆ ที่จะเข้าไปดูในโรง เพราะด้วยบรรยากาศในโรงหนังที่รุกเร้าให้ตื่นตระหนกตกใจได้ง่ายนี่แหละ แต่สุดท้ายเราก็ตกลงปลงใจไปดูเพราะเราสนใจ subject ของเรื่อง คือตึกร้างย่านสาทรที่ต้องพับโครงการไปด้วยพิษวิกฤตต้มยำกุ้งในปี 2540
เพื่อน..ที่ระลึก เล่าถึงสองเพื่อนซี้คือ อิ๊บ และ บุ๋ม (รับบทโดย บี-น้ำทิพย์ จงรัชตวิบูลย์) พ่อของทั้งสองเป็นหุ้นส่วนอสังหาริมทรัพย์ย่านสาทรที่เป็นโปรเจกต์ใหญ่ที่สุดในช่วงนั้น แต่เมื่อรัฐบาลประกาศลอยตัวค่าเงินบาทส่งผลให้ค่าเงินดอลลาร์จากราคา 30 บาท กลายเป็นดอลลาร์ละ 56 บาททันที ค่าเงินที่เปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันทำให้ธุรกิจการเงินและอสังหาริมทรัพย์ล้มทันทีเช่นกัน
ครอบครัวของอิ๊บและบุ๋มกลายเป็นบุคคลล้มละลาย จากคุณหนูกลายเป็นยาจก ด้วยการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันนี้ ทำให้ครอบครัวและชีวิตของทั้งสองแทบจะล่มสลาย อิ๊บและบุ๋มจึงนัดกันไปฆ่าตัวตายที่ตึกนั้น โดยทั้งสองสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน แต่ทว่า หลังจากอิ๊บยิงตัวตายแล้ว บุ๋มกลับกลัวและวิ่งหนีไป ทิ้งให้อิ๊บตายอย่างลำพัง
20 ปีต่อมา บุ๋มเป็นนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ถึงแม้จะเจอปัญหาแต่ก็ดูจะไปได้ดี มีลูกสาวชื่อเบล (รับบทโดย ลิลลี่-อภิชญา ทองคำ) วันหนึ่ง หลังจากเบลเลิกเรียน บุ๋มได้พาไปดูตึกย่านสาทรเพื่อจะรีโนเวทตึกใหม่ ซึ่งหลังจากที่บุ๋มและเบลกลับมาจากตึกนั้น การทวงสัญญาของอิ๊บจึงได้เริ่มต้นขึ้น…
สิ่งน่าสนใจในหนังเรื่องนี้คือ การเป็นหนังผีที่ไม่มีผี (แบบมีรูปร่าง) ความยากของการเป็นผีไม่มีรูปร่างนั้นทำให้บทหนักตกมาอยู่กับนักแสดงที่รับบทเป็นคนปกติที่จะทำให้เราเข้าใจใน เมสเสจของผี ว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่ ซึ่งเราว่านักแสดงรับผิดชอบส่วนนั้นได้ดี เพลงประกอบที่ใช้ในหนังซึ่งเป็นองค์ประกอบที่เราชอบจากภาพยนตร์หลายเรื่องของค่าย GDH ในเรื่องนี้ก็นำเพลงเก่าที่เราคุ้นหูกันดีมาตีความใหม่ ซึ่งก็ทำให้เราเข้าใจสิ่งที่ตัวหนังจะสื่อสารกับเราได้มากขึ้น อีกอย่างคือความใส่ใจในกิมมิกเล็กๆ น้อยๆ เช่นเพจเจอร์ รูปถ่ายสติกเกอร์ ที่พอเราได้เห็นแล้วก็นึกถึงสมัยเด็กๆ ที่สิ่งเหล่านี้ถือเป็นสิ่งที่วัยรุ่นแทบทุกคนต้องมีกันบ้างแหละ (ประสบการณ์ร่วมล้วนๆ)
การที่หนังมุ่งประเด็นไปที่วิกฤตการณ์ต้มยำกุ้งก็เป็นเพราะความพยายามของผู้กำกับ จิม โสภณ ที่อยากเล่นกับตึกสาทรยูนีค ที่้หากสร้างเสร็จก็จะเป็นแลนด์มาร์กของกรุงเทพฯ ในยุคนั้น แต่สุดท้ายตึกนี้ก็สร้างไม่เสร็จและถูกทิ้งไว้เป็นอนุสรณ์สำหรับความล่มสลายทางเศรษฐกิจเมื่อ 20 ปีที่แล้ว และประเด็นสำคัญอีกประเด็นคือการผิดสัญญา ความกลัว ความรู้สึกผิดทั้งหลายตลอด 20 ปีหลังจากบุ๋มได้ทิ้งอิ๊บไป บวกกับอีกสิ่งกระตุ้นคืออิ๊บที่มาทวงสัญญา เป็นการปูทางให้เห็นถึงผลกระทบที่ตามบุ๋มมาจนถึงปัจจุบัน แต่ถ้าลองมองมุมกลับแบบคนที่ไม่เชื่อเรื่องผีก็อาจจะเป็นเพราะมีสิ่งกระตุ้นจากอดีต ซึ่งก็คือเพจเจอร์และข้อความในเพจเจอร์นั่นเอง แต่ประเด็นการฆ่าตัวตายของอิ๊บและบุ๋มซึ่งเราติดใจว่าทั้งคู่ไม่ได้รับผลกระทบโดยตรงเท่าไหร่และไม่ถูกปูเรื่องให้มีน้ำหนักมากพอที่จะตัดสินใจแบบนั้น
เพื่อน..ที่ระลึก ถือว่าเป็นมิติใหม่ของวงการหนังผีไทยที่เป็นการเล่นกับสิ่งที่มองไม่เห็นจริงๆ หนังน่ากลัว แต่ว่าก็ไม่ถึงกับหลอนจนนอนไม่หลับ และการใช้มุมกล้องที่ทำให้เห็นภาพมุมสูงของกรุงเทพฯ หลายๆ ฉาก เราว่าแค่นี้ก็คุ้มค่าแก่การชมแล้วนะ
