ชื่อหนังสือ: หัวใจนักเขียน
ผู้เขียน: อุทิศ เหมะมูล
สำนักพิมพ์: จุติ
ทุกอาชีพมีหัวใจ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่ค้นเจอหัวใจของอาชีพตน
นั่นคือความเชื่อส่วนตัวที่ทำให้เราสนใจหนังสือชื่อ หัวใจนักเขียน และเปิดอ่านอย่างรีรอแทบไม่ไหวเมื่อได้เป็นเจ้าของ แรงจูงใจข้อสำคัญคือเราทำงานในสายที่ข้องเกี่ยวโดยตรงกับการเขียน เมื่อนักเขียนซีไรต์นามว่าอุทิศ เหมะมูล เขียนหนังสือเล่มใหม่ว่าด้วยบันทึก บทความ คำถาม-ตอบ และการบรรยายเกี่ยวกับการประพันธ์ของตน เป็นไปได้หรือที่จะปล่อยผ่าน
จ้วงด้วยสายตาแบบเร็วจะพบว่าโครงสร้างหนังสือเล่มนี้แบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกเป็นคู่มือหรือฮาวทูของการเขียนหนังสือ แต่เล่าแบบต่อกันไปไร้ชื่อบทราวกับเขียนไดอารี่ ซึ่งผู้เขียนบันทึกไว้ระหว่างการเขียนนิยายเรื่องใหม่ ใจความคือการแบ่งปันความคิด สิ่งที่ผู้เขียนได้ทำความเข้าใจ และประสบการณ์ในฐานะนักเขียนที่เชื่อในการสร้างงานศิลปะผ่านตัวอักษรมาตลอดอายุงาน 10 ปี ส่วนที่สองคือรวมบทความที่เคยบรรยายและสัมภาษณ์ที่เปิดเปลือยชีวิต (แน่นอน ใช้คำว่าเปิดเปลือยได้เต็มปาก เพราะสัมภาษณ์โดย วรพจน์ พันธุ์พงศ์)
เมื่ออ่านจบ เราพบว่า หัวใจนักเขียน เป็นหนังสือที่ไม่อาจอ่านอย่างมูมมาม แต่ต้องการการละเลียดและหยุดพัก เพราะแม้จะน้อยและเรียบง่ายคล้ายฮาวทู แต่จับใจเพราะเลือกใช้ภาษาไม่ต่างจากวรรณกรรม อุทิศเป็นนักเขียนที่ช่างสรรคำมาเล่าได้กระชับแต่ทำเอาใจเต้นแรง (จนต้องวรรคการอ่านเป็นห้วงๆ เฮือกๆ) นอกจากจะบอกเล่าแนวคิดในการเขียน เรายังชอบทุกข้อเขียนถึงการเปลี่ยนแปลงของการเมืองที่สอดแทรกไว้อย่างแนบเนียน น้ำตารื้นเมื่อได้อ่านบทความที่ผู้เขียนเล่าถึงความคับข้องในเส้นทางชีวิต ความรู้สึกผิดที่ไม่อาจลืม ก่อนจะพบการงานอันเป็น ‘ที่หลบภัย’ ของตน
หากไม่นับบทความสุดท้ายที่เรารู้สึกว่าอ่านยากและมีส่วนร่วมน้อยกว่าหน้ากระดาษก่อนหน้า หัวใจนักเขียน เป็นหนังสือที่เรารู้สึกคุ้มค่าที่ได้อ่าน ไม่ใช่เพียงเพราะมันว่าด้วยเรื่องการเขียน หนำซ้ำยังรู้สึกอยากแนะนำให้ใครหลายคนที่กำลังหายใจติดขัดในการดำเนินชีวิต
นอกจากได้เห็นความลุ่มหลง ศรัทธา และการมองงานเขียนเป็นงานศิลปะ ข้อเขียนของอุทิศในหนังสือเล่มนี้ยังทำให้เราเห็นว่า ‘งานเขียน’ ให้อะไรที่สำคัญต่อชีวิตมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ความหลงระเริงไปกับชื่อเสียงรางวัล แต่คือการกลับมานับถือตัวเองได้อีกครั้ง
การค้นพบหัวใจของอาชีพตนเป็นทั้งสิ่งต่อเติมลมหายใจ และเป็นทั้ง ‘กำลังใจ’ ในการมีชีวิตอยู่ของใครคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่กับอาชีพนักเขียนเท่านั้น
ข้อความหลายหน้ากระดาษก่อพลังรบเร้ารุนแรงภายในใจฉันให้ลงมือเขียนหนังสือบ้าง มันเป็นความอยากเขียนที่ไม่ได้มาจากความทะยานอยาก แต่อยากเขียน เพราะอยากเข้าใจชีวิตและค้นพบคุณค่าของตัวเองบ้าง อย่างที่ครั้งหนึ่ง อาจารย์ของอุทิศเคยบอกประโยคสำคัญกับเขาไว้ และมันก็กลายเป็นจุดสำคัญของชีวิตนักเขียนซีไรต์ผู้นี้ เมื่อได้มองย้อน
“เขียนมันออกมา มันเป็นอีกวิธีที่เราจะเข้าใจชีวิต”
ความยากง่ายในการอ่าน: ไม่ยากแต่ไม่ถึงกับง่าย พอให้ท้าทายและกระชับจับใจในการใช้ภาษา มีปกสวยและภาพประกอบน่าสนใจให้พักสายตาซึ่งเราชื่นชอบเหลือเกิน โดย WAWO Studio
