แบลคแคท : แมวจรสีดำขนฟูที่กลายมาเป็นเจ้าหญิงของบ้าน

“แง้ววววว แง้วว แง้วววว ง้าวววว แง้วววๆๆ” เสียงปลุกของลูกสาวขนฟูตัวดำดังขึ้นทุก 8 โมงเช้าตรงเป๊ะ ไม่รู้ทำไมต้องเป็น 8 โมงเช้า

จำไม่ได้ว่าเราไปสอนเขาไว้ตอนไหน
ทำไมต้อง 8 โมง…
พอถามเจ้าตัว เจ้าตัวก็ไม่ตอบเสียอย่างนั้น
ได้แต่ใช้ตากลมสีอำพันมองกลับมางงๆ เห็นแล้วก็อดใจจะไม่เข้าไปลูบหัวเกาแก้มแถมจกพุงสักจุ๊กสองจุ๊กไม่ได้
“แบลคแคท หนูน่ารักจังเลยลูก
น่ายักจังเยยยๆๆๆๆ”

แต่ก่อนแบลคแคทเป็นแมวจรจัด ไม่ได้อวบอ้วนน่าฟัดแบบนี้หรอก ครั้งแรกที่เจอกัน
ตอนนั้นสามี (ที่ตอนนั้นยังเป็นแฟน) ย้ายเข้าบ้านที่พึ่งซื้อที่รัฐวอชิงตันเป็นวันแรก
มีการจัดปาร์ตี้บาร์บีคิวกับเพื่อนฝูง แบลคแคทก็โผล่มาทักทาย เหมือนเขาาเป็นเจ้าถิ่นที่นี่
เข้ามาทักทายเพื่อนบ้านหน้าใหม่
จากนั้นแบลคแคทก็แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนบ่อยๆ แวะมาเช้าบ้าง เย็นบ้าง หลังๆ เริ่มสังเกตได้ว่าแบลคแคทจะมานั่งรอตรงประตูทุก 8 โมงเช้า พอเราตื่นมาก็จะเห็นเงารางๆ ของแมวเหมียวหลังประตูกระจกตรงห้องรับแขกซึ่งเป็นที่ประจำของแบลคแคท
จนเราเริ่มจำได้ ทุกเช้าเราจะเอาอาหารไปให้จนติดเป็นกิจวัตรประจำวัน วันไหนตื่นสายเราจะรู้สึกผิดมากที่ให้แบลคแคทต้องรอนาน

ตอนนั้นเราคิดว่าแบลคแคทเป็นแมวของเพื่อนบ้านแถวนั้นเพราะเขาคุ้นกับคนมาก
ขี้อ้อนมากด้วย เราไม่รู้หรอกว่าเขาชื่ออะไร เห็นว่าตัวดำๆ ก็เลยเรียกว่าแบลคแคทตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

วันไหนอากาศอุ่นๆ แบลคแคทก็จะมานอนอาบแดดที่ระเบียงข้างห้องรับแขก ถ้าเราอยู่ข้างนอกด้วย
แบลคแคทก็จะมานั่งตักแถมมีบริการนวดด้วย บริการดีแบบนี้ก็ต้องตบรางวัลเป็นอาหารแมวสักนิดนึง
แถมเกาคางอีกสักหน่อย ดูท่าทางแบลคแคทจะถูกอกถูกใจบ้านนี้เป็นพิเศษ

ช่วงหน้าหนาวบางทีก็เห็นแบลคแคทมานั่งรับไออุ่นจากท่อที่ต่อจากเครื่องอบผ้าในบ้าน
เอ๊ะ หนาวขนาดนี้ทำไมไม่กลับบ้าน เราเลยเริ่มมาเอะใจว่าเขาคงไม่มีบ้านให้อยู่ คงแวะไปขออาหารบ้านนั้นทีบ้านนี้ที
แถวนี้ทั้งหนาวทั้งฝนตก น่าสงสารจริงๆ เจ้าเหมียวเอ๊ย

จนวันนึงเราสองคนก็ตัดสินใจรับแบลคแคทเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านอย่างเป็นทางการ
หลังจากอนุญาตให้เข้าๆ ออกๆ มานอนเล่นบนโซฟาหลายเดือน
วันหนึ่งกลางเดือนสิงหาคมเมื่อ 3 ปีที่แล้ว เป็นวันที่เราสองคนพยายามจับแมวตัวดำๆ
ใส่กระเป๋าพาไปหาสัตวแพทย์ ได้รับวัคซีน หยอดยา ตรวจอายุคร่าวๆ
หมอบอกว่าน่าจะประมาณ 5 – 6 ปี และแบลคแคทเป็นผู้หญิง
ไม่ใช่ผู้ชายแบบที่เราคิดไว้ ก็หลงคิดว่าเป็นผู้ชายตั้งนาน ฮ่าๆๆๆ
และวันนั้นก็เป็นวันที่แบลคแคทจะได้ฝังไมโครชิปอย่างเป็นทางการ
ในไมโครชิปจะเป็นข้อมูลของเจ้าของแบลคแคทอย่างเป็นทางการซึ่งก็คือเรา!
“You are my cat. You are really my cat!!” เป็นคำอุทานที่ทั้งตื่นเต้นและดีใจของสามี
ผู้ชายที่ไม่เคยเลี้ยงแมวมาก่อนในชีวิต

ตอนนี้แบลคแคทใช้ชีวิตอย่างเจ้าหญิง มีอาหารอุดมสมบูรณ์
มีทาสดูแลทุกวัน มีเตียงอุ่นๆ ให้นอน ไม่ต้องทนหนาวอยู่นอกบ้าน ไม่ต้องไปต่อสู้กับแมวตัวอื่นหรือแม้กระทั่งฝูงแรคคูนยามค่ำคืน
ครอบครัวย้ายไปไหนแบลคแคทก็ไปด้วย พอครอบครัวย้ายจากรัฐวอชิงตันมารัฐแคลิฟอร์เนีย
แบลคแคทก็มาด้วย มาแบบ Road trip พร้อมกับทาส

พอครอบครัวย้ายจากแคลิฟอร์เนียมาเกาหลี แบลคแคทก็ต้องมาด้วยสิเนอะ
อุตส่าห์มีทาสหอบหิ้วนั่งเครื่องบินแถมดูแลดีจนถึงเกาหลี
…อีก 2 ปีครอบครัวเราก็จะย้ายอีก แต่ยังไม่แน่ใจว่าเป็นที่ไหน แต่ที่แน่ๆ
ลูกสาวของเราที่ชื่อแบลคแคทก็ต้องไปด้วยกันค่ะ