น้ำส้ม นมเปรี้ยว : สองแมวเหมียวนิสัยคนละขั้วของเด็กหญิงแป้ง

ตั้งแต่ตอนเด็กๆ ที่บ้านแป้งจะไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ เพราะแม่กลัวจะรักและเป็นห่วงมากเกินไป อีกทั้งกลัวจะไม่มีเวลาเลี้ยงดูอีกด้วย เวลาแป้งเจอหมาแมวคนอื่นก็จะไม่ค่อยชอบ นั่นเพราะตอนเด็กๆ เคยปั่นจักรยานแล้วโดนหมาไล่ฟัดเกือบเอาชีวิตไม่รอด แถมเจอแมวจรจัดที่มาตายท้องกลมในพุ่มดอกไม้หน้าบ้านอีก ช่างเป็นประสบการณ์วัยเด็กกับสัตว์เลี้ยงที่น่าประทับใจยิ่งนัก

พอแป้งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ก็ย้ายออกจากหอพักแล้วมาอยู่บ้านเช่า ประจวบกับชอบเล่นเว็บไซต์ pantip อยู่เป็นประจำ และพรหมลิขิตก็ทำให้เจอกระทู้แจกลูกแมวสีส้ม 5 ตัวคือเป็นแมวที่โดนหมาไล่ฟัดมา มีแม่และลูกอีก 4 ตัว แล้วคนที่ประกาศเขาก็มีแมวอยู่แล้วเป็นสิบตัวไม่สามารถเลี้ยงไหว น้ำส้มนมเปรี้ยวคือแมวคู่สุดท้ายที่ไม่มีใครรับเลี้ยงเลย ไอ้เราก็ไม่รู้คิดอะไรอยู่ จะสงสารหรือถูกชะตาจากรูปหรือยังไงไม่รู้ถึงได้ตกลงรับเลี้ยงแมวแฝดซุกซนคู่นี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซึ่งเป็นระยะเวลากว่า 7 ปีแล้ว ตอนแรกก็แอบกังวลว่าจะเลี้ยงแมวไม่ไหว จะอยู่ด้วยกันไม่ได้ อาจจะต้องส่งคืนและกลัวว่าต้องประกาศหาบ้านใหม่ แต่พอใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาก็กลายเป็นทาสแมวไปได้ซะงั้น 555

ตั้งแต่ตอนเด็กๆ จะแยกไม่ออกว่าตัวไหนชื่ออะไร เพราะลายสีส้มกับหน้าตาที่เหมือนกันมากๆ พอโตมาหน่อยเริ่มมีความชัดเจน หน้าตาที่เริ่มไม่เหมือนกัน ลายที่เริ่มชัดและนิสัยนี่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง

หลังจากที่เลี้ยงแบบปิดที่เชียงใหม่เป็นเวลาปีกว่าก็มีแผนการเตรียมเรียนต่อปริญญาโทที่ศิลปากร ก็เลยต้องทำเรื่องขออนุญาตคุณนายแม่เพื่อพาเจ้าตัวยุ่งสองตัวกลับบ้านที่ต่างจังหวัด แม่โอเค แต่มีข้อแม้ว่าต้องทำหมันให้น้ำส้มนมเปรี้ยวให้เรียบร้อยซะก่อนนะ

น้ำส้มเป็นแมวหน้าเรียววีเชพ ตาเศร้า สุภาพเรียบร้อยอ่อนหวาน ขี้อ้อน จะเล่นยังไงก็ได้นางยอมหมด ส่วนนมเปรี้ยวจะหน้าบานๆ เหมือนแมวตัวผู้นิสัยห่ามๆ ดื้อและซนเป็นที่สุด ชอบปีนป่ายกระโดดโลดเต้นเป็นลิงป่า กินทีก็มูมมาม มีความอินดี้ห้ามจับตัวหรืออุ้มเป็นอันขาด นางจะใช้ขาหน้าถีบส่งในทันที 555

หลังจากปรับตัวจากการที่เคยถูกเลี้ยงแบบปิดมาเป็นปี สู่การเลี้ยงแบบเปิดในบ้านที่มีต้นไม้และนก หนู ผีเสื้อ และสัตว์นานาชนิด ทำให้ชีวิตแมวแฝดดูตื่นเต้นมีชีวิตชีวามากขึ้น โดยเฉพาะนมเปรี้ยวที่ชอบออกตระเวนตอนกลางคืนไปจับหนูเป็นชีวิตจิตใจ ชอบแอบเอาซากหนูครึ่งท่อนมาฝากที่หน้าประตูห้องแป้งเป็นประจำทุกเช้า ชอบกระโดดจับนก ผีเสื้อ ตายไปหลายศพ งูเล็กงูน้อยเหลือให้ดูแต่ซาก ส่วนน้ำส้มก็ยังคงเรียบร้อย ไม่ชอบไปไหนไกลๆ มองไปทางไหนก็เจอเจอน้ำส้มอยู่ตลอดๆ

นานๆ ทีเจออยู่ด้วยกันเป็นคู่ แต่นางจะไม่อยู่ใกล้กันเหมือนตอนเด็กๆ คือมีความอินดี้ในตัวเอง มีพื้นที่ของตัวเอง แต่เวลาแป้งนั่งทำงาน เช่น เย็บผ้าหรือวาดรูป ก็จะชวนกันมานั่งตักดูข้างๆ หรือจ้องตีนผีเวลาเย็บจักร บางทีสงสัยมากๆ ก็จะพยายามเอาอุ้งตีนของนางมารองเข็ม
(เฮ้ย!!!)

นางจะรู้เวลานอนและนางทั้งคู่ตื่นเช้ามาก ช่วงตี 4 ก็จะเริ่มทำความสะอาดขนแล้วกระโดดขึ้นตัวแป้ง เดินวนไปมาให้แป้งตื่น ถ้าไม่ตื่นก็จะเลียหน้าและส่งเสียงโหวกเหวกโวยวาย (ชั้นจะออกห้องงงงง จงเปิดประตูๆๆๆ)
เลยจำเป็นต้องรวบรวมสติในการลุกไปเปิดประตูให้นางก่อนที่จะทิ้งร่างสลบลงไปบนเตียงต่อหลังจากนั้น ช่วง 6 โมงเช้า นางจะมาเคาะประตูเพื่อให้เทอาหารให้นางและนางจะไม่ไปไหนจนกว่าจะตื่นมาเปิดประตูจริงๆ

ด้วยความที่นมเปรี้ยวเป็นแมวทอมบอย ชอบการผจญภัยและการโลดโผนทุกสิ่งอย่าง ทำให้นางเกือบตายหลายครั้ง ทั้งการเล่นกับคางคกจนน้ำลายฟูมปาก ตกจากกำแพง ตกลงไปในโอ่งน้ำ ฟัดกะแมวขาจรจนเป็นแผลเหวอะหวะ แต่นางก็รอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด

หลังจากที่อยู่ด้วยกันมาเป็นปี แป้งก็ต้องย้ายไปเรียนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร (กรุงเทพฯ) ก็ต้องฝากแมวแฝดให้คุณยายช่วยเลี้ยงและยายก็กลายเป็นทาสแมวไปอีกคน นานๆ กลับบ้านทีน้ำส้มก็ยังเป็นแมวที่น่ารักเหมือนเดิม จำได้ทุกครั้งที่กลับบ้าน คอยอยู่ด้วยไม่เคยห่าง ส่วนนมเปรี้ยวเริ่มเที่ยวกลางคืนหนัก เริ่มไม่ค่อยกลับบ้านและชอบทำตัวห่างเหินเหมือนคนแปลกหน้า จนเดือนพฤศจิกายนปีที่ผ่านมาเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอนมเปรี้ยว เพราะนางป่วยหนักและเสียชีวิตในที่สุด เป็นความรู้สึกของการสูญเสียเพื่อนที่เรารักเป็นครั้งแรก ร้องไห้ไม่หยุดเลยล่ะ

ทุกครั้งที่กลับบ้านก็จะคิดถึงเปรี้ยวอยู่เสมอ ส่วนส้มก็ยังคงเป็นแมวตัวเดียวที่น่ารักและนิสัยดีอย่างสม่ำเสมอเช่นกัน