การวิ่งไม่ได้ใช้แค่พลังขาที่ดี วินัยที่เข้มแข็ง ยังต้องการแรงบันดาลใจในการลุกออกมาวิ่งด้วย
วันอาทิตย์ที่ 18 พฤศจิกายน 2561 งานวิ่งใหญ่ประจำปีของกรุงเทพฯ Bangkok Marathon จะเวียนมาบรรจบอีกครั้ง นอกจากงานนี้ เรายังมีงานวิ่งให้เข้าร่วมแทบทุกอาทิตย์ กลายเป็นยุคทองของการวิ่งอย่างแท้จริง
เราเชื่อว่าการวิ่งมอบอะไรมากกว่าแค่สุขภาพ รวมถึงคนวิ่งหลายๆ คนเองก็ออกวิ่งด้วยเหตุผลและเรื่องราวที่แตกต่างกัน แต่อาจไม่ใช่ทุกคนที่ไปถึงเป้าหมายทันที การวิ่งไม่ใช่เรื่องง่าย บ่อยครั้งก็ยากเกินจะทนไหว แต่ความยากและอุปสรรคนี่เองที่ทำให้การไปถึงเป้าหมายมีความหมาย
a day เคยทำเรื่องเกี่ยวกับการวิ่งหลายครั้ง หนึ่งในนั้นคือ a day 166 ฉบับ Human Run (วางแผงครั้งแรกเดือนมิถุนายน 2014) เรานำคำพูดสร้างแรงบันดาลใจของเหล่านักวิ่ง 10 คนจากเล่ม a day 166 มาแบ่งปันกันอีกครั้ง เพื่อเป็นอีกหนึ่งเชื้อไฟให้ทุกๆ คนก้าวไปถึงจุดหมายในการวิ่งครั้งใหม่
มิ้ว–จีระพงศ์ มีนาพระ
นักกรีฑาดาวรุ่งทีมชาติไทย
“การวิ่งให้เร็วที่สุดคือการวิ่งด้วยความรู้สึก ไม่ใช่ความเร็ว ความมั่นใจจะทำให้เราสู้จนถึงที่สุด สิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ใช่ชัยชนะ แต่เป็นความพยายามที่จะชนะ”
อุ๊บอิ๊บ–ภคณีย์ บุรุษภักดี
นักวิ่งสาวที่เริ่มวิ่งเพื่อลดน้ำหนักจนพิชิตอัลตร้ามาราธอนได้สำเร็จ
“การวิ่งเปลี่ยนทัศนคติของเราต่อคำว่า ‘สวย’ สังคมบอกว่าผู้หญิงสวยคือผู้หญิงผิวขาว ตาโต ผมเป็นลอน ทั้งหมดนี้ใช้เงินซื้อได้ แต่เงินซื้อหัวใจที่แข็งแรง กล้ามเนื้อที่กระชับสมสัดส่วนไม่ได้ กว่าจะได้รูปร่างแบบนี้ เราต้องใช้ความพยายามและความตั้งใจมากกว่านั้นหลายเท่า การวิ่งทำให้เรารู้ว่าตัวเองมีศักยภาพและมีคุณค่ามากแค่ไหน เมื่อเราภูมิใจในตัวเอง เราจะเลิกเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ความมั่นใจนี้จะสะท้อนออกมาผ่านแววตาและรอยยิ้มที่สดใส”
โอ–อดิศ ชองกูเลีย และกุ๊ก–นิษฐา แลม
ผู้ก่อตั้งและตัวแทนแอดมินกลุ่ม Crazy Running
“เรามีคำขวัญของกลุ่มคือ วิ่งด้วยใจ ไปด้วยกัน เรามีเพื่อนที่ยอมรับในสิ่งที่กำลังทำ เข้าใจว่าเราวิ่งไปเพื่ออะไร ถ้าทำคนเดียวต้องใช้พลังใจค่อนข้างมาก สมมติเราเหนื่อยกับการแข่งขัน อยากเดินแล้ว แต่เราเห็นพี่คนหนึ่งข้างหน้าเขาไม่หยุดเลย หันมาชวนให้วิ่งไปด้วยกันจนจบ การที่มีคนมาให้กำลังใจตอนที่เราท้อเป็นพลังที่จะทำให้วิ่งต่อไปได้อีกเยอะ”
ครูดิน–สถาวร จันทร์ผ่องศรี
อดีตนักวิ่งทีมชาติไทย ผู้ผันตัวเองมาเป็นโค้ชฝึกสอนวิ่ง
“มันไม่มีสูตรการวิ่งแบบสำเร็จรูปที่ใช้ได้กับทุกคนหรอก โครงสร้างร่างกายของแต่ละคนต่างกัน ข้อจำกัดและเป้าหมายของแต่ละคนก็ต่างกัน นักวิ่งแต่ละคนจึงต้องเลือกท่าวิ่งและวิธีการที่เหมาะสมด้วยตัวเอง ทุกอย่างเริ่มต้นที่ทัศนคติและวินัยในการใชัชีวิต ครูผู้สอนมีส่วนแค่ 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ที่เหลือเราต้องตัดสินใจเองว่าจะยอมเปลี่ยนวิถีชีวิตเพื่อสิ่งที่ต้องการหรือเปล่า”
ฮั้ว–กาญจนา เดชยูวะเวส
นักวิ่งสาวเจ้าของเรื่องราวการวิ่งเพื่อเอาชนะตัวเองหลายปีที่เผยแพร่บนเว็บไซต์และเพจ Running Blogger
“การไม่ได้เข้าเส้นชัยเป็นที่หนึ่งอาจจะไม่มีใครจดจำ แต่ที่จริงเส้นชัยของเราอยู่ที่ฝีเท้าของเราเอง แม้จะเป็นระยะทางสั้นๆ แค่ 5 กิโล 10 กิโล แค่เรารู้ว่าเราเอาชนะตัวเองได้ก็พอ”
Atsuyuki Katsuyama
นักวิ่งมังสวิรัติผู้วิ่งข้ามทวีปอเมริการะยะทางกว่า 5,000 กิโลเมตร ภายในระยะเวลา 80 วัน
“ผมชอบวิ่ง เหมือนเวลาเรารักใครสักคน เราตอบไม่ได้หรอกว่าเพราะอะไร บางทีก็คิดว่าผมควรจะเลิกฝันไหม มันง่ายที่จะบอกว่าเพราะสิ่งนั้นสิ่งนี้ผมจึงวิ่งไม่ได้ แต่ผมเชื่อว่ามันอยู่ที่สิ่งที่อยู่ข้างในตัวเรา ผมอยากพิสูจน์ว่าผมทำได้เพราะผมเชื่อตัวเอง”
ตูน–อาทิวราห์ คงมาลัย
นักร้องร็อกสตาร์ผู้เติมเชื้อไฟในชีวิตด้วยการวิ่ง
“การทำงานกับการวิ่งใช้ตรรกะเดียวกัน ทุกคนมีเส้นชัยต่างกัน แรงขับเคลื่อนต่างกัน เราท้อแท้ได้ หยุดบ้าง เดินบ้าง พักชมวิวข้างทางบ้าง แล้ววิ่งต่อไปอย่างมีความสุข ทำงานอย่างมีความสุขในแต่ละวัน สุดท้ายเส้นชัยก็มาถึงเอง ไม่ช้าก็เร็ว แล้วแต่แรงของแต่ละคน บางคนยังหนุ่มทำได้ 2 ชั่วโมงครึ่ง บางคนอายุมากแล้วทำได้เกินเวลาที่กำหนด แต่ถ้าไม่ล้มเลิก ยังไงก็ไปถึงเส้นชัย”
แอ๊ด คาราบาว
ศิลปินตำนานเพลงเพื่อชีวิตผู้เสพติดการวิ่งเพื่อรักษาชีวิตธรรมดา
“การวิ่งสอนเราว่าชีวิตที่ธรรมดาเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุดในโลกแล้ว สมมติวันหนึ่งไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นมะเร็ง ชีวิตเปลี่ยนเลย ทีนี้เราจะโหยหาชีวิตที่ธรรมดาใจแทบขาด ความธรรมดานี่แหละคือสิ่งที่วิเศษที่สุด”
Tsuyoshi Yoshino
โค้ชชาวญี่ปุ่นผู้เชี่ยวชาญการวิ่งเท้าเปล่า ประธาน Japan Barefoot Running Association
“การวิ่งเท้าเปล่าทำให้ความคิดเรื่องการดำรงชีวิตของผมเปลี่ยนไป ชีวิตคือความเรียบง่าย เหมือนความงามของวิถีเซน ตอนเริ่มวิ่ง ผมคิดว่าเราควรวิ่งอย่างไรให้บาดเจ็บน้อยที่สุด แล้วการวิ่งก็สอนผมว่า เราควรใช้ชีวิตอย่างไรให้มีความสุขมากที่สุด”
ลุงหลี–ทนงศักดิ์ ปริญญานุสรณ์
นักวิ่งรุ่นใหญ่ขาประจำสวนลุมพินีที่วิ่งมาอย่างยาวนานกว่า 30 ปี
“เราไม่อยากให้ลูกหลานลำบาก ช่วยตัวเองได้เราก็ช่วยไป สิ่งไหนที่ชอบเราก็ทำ พยายามรักษาขาของเราให้ดี อย่ากลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง ที่วันนี้เรายังเดินได้ กินได้ วิ่งได้ ถึงเราจะทำได้ช้า ไม่เหมือนคนหนุ่มๆ แต่เราก็ภูมิใจที่เรายังพึ่งพาตัวเองได้”
