ถ้าพูดถึงเมืองลอนดอนแล้ว
สิ่งแรกที่ทำให้เรานึกถึงเมืองนี้คือภาพยนตร์เรื่อง Notting
Hill น่าแปลกที่ไม่ใช่ภาพของหอนาฬิกาบิ๊กเบน หรือรถบัส 2 ชั้นสีแดง เพราะสำหรับเราแล้ว
เสน่ห์ของเมืองนี้อยู่ในรายละเอียดเล็กๆ และการใช้ชีวิตของชาวลอนดอนเนอร์
ทุกวันตอนเช้า
เรามักจะเห็นผู้คนส่วนใหญ่เดินทางด้วยทูบหรือรถไฟใต้ดิน ไม่ว่าจะเป็นคนใส่สูท
นักเรียน คนแจกหนังสือพิมพ์ หรือแม้กระทั่งโฮมเลส ทุกคนโดยสารรถสาธารณะทั้งสิ้น
บางวันก็จะมีนักดนตรีมาร้องเพลงบ้าง
บรรเลงเพลงบ้าง ทำให้วันรีบเร่งของคนเมืองดูช้าลงไปได้ พูดแล้วก็ทำให้นึกถึงฉากหนึ่งในหนังเรื่อง About
Time ขึ้นมา
ถ้าวันไหนอากาศดี ท้องฟ้าสดใส
มีแสงแดด ก็จะดูคึกคักเป็นพิเศษ ทุกสวนสาธารณะ ตลาดคนเดิน และแกลเลอรี่
จะเต็มไปด้วยผู้คน
เราชอบบรรยากาศและความน่ารักของตลาดที่นี่
เสียงเพลง Winter
Wind ของวง Mumford & Sons ดังมาจากร้านแผ่นเสียงที่อยู่ต้นซอย
ลังไม้สีน้ำตาลของร้านค้าที่ถูกวางสลับทับซ้อนกันบนพื้นถนนที่ทำจากอิฐ ชุดชา
เสื้อผ้า และของเก่ามากมายที่ถูกคัดขึ้นมาตั้งโชว์ อวดโฉมตลอดทั้งทางเดิน
เสน่ห์ในรายละเอียดเล็กๆ
ของเมืองนี้ ทำให้เราเดินได้ช้าลง มองได้ลึกขึ้น ฟังได้ชัดขึ้น
และนั่งจิบเบียร์คนเดียวได้นานขึ้น…
รอวันกลับไปเยือนอีกครั้ง
ใครมีเซ็ตภาพถ่ายสวยๆ อยากส่งมาลงคอลัมน์นี้บ้าง
คลิกที่นี่เลย
