ความสุขของการโดยสารรถไฟสำหรับคุณคืออะไร

สำหรับเรา สุขอันดับหนึ่งคือการได้ปล่อยใจล่องไปตามภาพที่ลอยเข้ามาในสายตาอย่างช้าๆ ตอนเด็กเคยคิดว่ามันคงจะดีมากถ้าการรถไฟฯ อนุญาตให้เรายื่นอวัยวะออกไปโอบสายลมชมวิวได้เต็มที่ แต่ด้วยเข้าใจในข้อจำกัดเรื่องความปลอดภัย จึงได้แต่เก็บจิตวิญญาณความเป็นเด็กใส่กระเป๋าแล้วนั่งสงบเสงี่ยมเก็บแขนเก็บขา (และแน่นอน เก็บหัว) ตามระเบียบ

แต่แล้ว ร่างเด็กน้อยคนเดิมในตัวเราก็ถูกปลุกขึ้นเมื่ออายุเข้าเลข 3 ขณะที่เดินทางมาทำงานระยะสั้นที่เมลเบิร์น เพราะอ่านเจอข้อมูลว่า ณ เมืองที่น่าอยู่ที่สุดในโลกแห่งนี้มี ‘ขบวนรถไฟห้อยขา’ ที่ชื่อ Puffing Billy Railway ซึ่งล่อลวงให้เราร้องว้าวด้วยกิมมิกของที่นั่งโดยสารซึ่งออกแบบให้ผู้โดยสารหย่อนขาออกมาด้านข้างตัวรถไฟ ให้ปลายเท้าได้เฉียดธรรมชาติสองข้างทางย่านชานเมืองเมลเบิร์น แม้จะเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่อวดเพื่อนแล้วดูไม่อินดี้เท่าไหร่ แต่โอ้ มันช่างกระตุกต่อมฝันวัยเยาว์เหลือเกิน

หลังตบตีกับร่างเด็กในใจ ร่างเด็กก็ชนะ ประกอบกับศึกษาข้อมูลแล้วพบว่าใช้เวลาเที่ยวและเดินทางไปกลับจากใจกลางเมืองได้ภายในครึ่งวันหรือหนึ่งวัน จึงเหมาะกับเราซึ่งขลุกอยู่ในย่านใจกลางเมืองเมลเบิร์นมาหลายวัน ดูศิลปะ สถาปัตยกรรม และบรรดาความเจริญทั้งหลายจนเริ่มเลี่ยนแล้วพอดิบพอดี

เรานั่งรถไฟจากสถานี Flinders Street เวลาผ่านไปไม่เกินชั่วโมงครึ่งก็มาถึงสถานี Belgrave ลงสถานีปั๊บก็เจอป้ายบอกทางไปยังจุดขายตั๋วของรถไฟห้อยขา ขบวนรถไฟนี้เลือกเที่ยวได้หลายแบบว่าจะนั่งไปถึงสถานีไหน ราคาตั๋วก็แตกต่างกันไปตามระยะทาง เราเลือกซื้อตั๋วแบบเหมาไป-กลับถึงสถานี Lakeside ซึ่งเป็นสถานีกลางทาง ราคา 54 ดอลลาร์ออสเตรเลีย เพราะไม่อยากกลับถึงตัวเมืองเย็นจนเกินไปนัก สิ่งที่เราได้มาคือตั๋ว 2 ใบ ใบหนึ่งคือตั๋วจริง ส่วนอีกใบหนึ่งเป็นตั๋วรถไฟโบราณขนาดจิ๋วซึ่งทำไว้ให้เก็บเป็นที่ระลึก ช่างรู้ใจคนรักรถไฟเสียเหลือเกิน

สิ่งที่ผิดจากที่คาดคิดไว้ตอนแรก คือเราประเมินว่าขบวนรถไฟ Puffing Billy นี้คงจะเป็นรถไฟม็อกอัพที่ทำขึ้นมาเพื่อนักท่องเที่ยว แต่พอได้มาเที่ยวจริงๆ จึงได้รู้ประวัติความเป็นมาอันยาวนานว่าแรกเริ่มเดิมทีมันคือทางรถไฟยาว 29 กิโลเมตรที่รัฐวิกตอเรียสร้างขึ้นตั้งแต่ต้นยุค 1900 เพื่อขยายการเดินทางสู่ย่านชานเมืองที่ห่างไกล แต่กลับเจอเหตุการณ์ดินถล่มรุนแรงในปี 1953 จนขาดทุนและต้องปิดตัวไป จนกระทั่งในปี 1962 กลุ่มอาสาสมัครกว่า 900 คนที่รักเส้นทางนี้รวมตัวกันรื้อดินที่ถล่มและฟื้นฟูเส้นทางรถไฟให้กลับมาเปิดใช้งานใหม่ได้อีกครั้งอย่างสมบูรณ์ในปี 1998

นั่นหมายความว่าบรรยากาศพิเศษระหว่างทางที่เราได้ทั้งเห็นและยื่นขาออกไปสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นอู่หัวรถจักรไอน้ำ สะพานไม้ที่โอบล้อมด้วยวิวของป่า พิพิธภัณฑ์รถจักรไอน้ำ วิวไกลๆ ที่มองไปเห็นหมู่บ้าน ฟาร์ม ทะเลสาบ และอ่าว ทั้งหมดนั้นไม่ได้มีแค่ความสวยงามตามธรรมดา แต่ประกอบขึ้นให้เราได้เห็นด้วยน้ำพักน้ำแรงของกลุ่มคนจำนวนมากที่ช่วยกันอนุรักษ์จนที่นี่กลายเป็นเส้นทางท่องเที่ยวรถจักรไอน้ำแบบโบราณที่ดีงามอันดับต้นๆ ของโลก พัฒนาจนเกิดเป็นบริการพาทัวร์วันเดียวกลับ มีขบวนดินเนอร์สุดพิเศษคลอดนตรีแจ๊ซที่ต้องจองล่วงหน้า กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวทำเงินตัวท็อปของเมลเบิร์นไม่แพ้ใจกลางเมืองเลยทีเดียว

ส่วนสิ่งที่ไม่ผิดพลาดจากที่คาดคิดไว้ คือการได้นั่งห้อยขาบนขบวนรถไฟรับลมเย็นของเมลเบิร์น ความรู้สึกของการได้นั่งเกาะราวแล้วเหยียดขาแรงๆ ออกไปนอกรถไฟ มันทั้งเพลินและสะใจอะไรอย่างงี้!

Puffing Billy Railway

Address: ระหว่างสถานี Belgrave ถึงสถานี Gembrook เมืองเมลเบิร์น รัฐวิกตอเรีย ออสเตรเลีย
Hours: มีตั้งแต่รอบ 10.30 น. ถึง 14.30 น. (หยุดทำการช่วงคริสต์มาส)
How to get there: นั่งรถไฟจากใจกลางเมือง สถานี Flinders Street มาลงที่สถานี Belgrave ใช้เวลาประมาณ 50 นาที

map

puffingbilly.com.au

ใครอยากส่งเรื่องที่น่าเที่ยวมาลงเว็บไซต์ a day online คลิกที่นี่เลย

CREATIVE

LIFE

STYLE

VIDEO

PODCAST

SERIES