เราก้าวเท้าเข้าสู่อาณาจักรใหม่ของครอบครัวสุดน่ารักอย่าง โลเล-ทวีศักดิ์ ศรีทองดี ผู้ควบตำแหน่งเป็นทั้งศิลปิน นักดนตรี นักวาดภาพประกอบ กับภรรยาอย่าง แพร นัดดา

ที่จริงก่อนพื้นที่แห่งนี้จะเกิดขึ้น พ่อแม่และลูกๆ ครอบครัวนี้ได้ปลูกปั้น Virus Space and Café คาเฟ่น่าเที่ยวในโครงการ Seenspace ที่หัวหินกันมาแล้ว แต่เมื่อเวลาผ่าน จังหวะชีวิตก็พาให้ต้องหยุดการทำร้านนั้นไว้ก่อน จนนำมาสู่การถูกตาต้องใจในพื้นที่แห่งนี้ และแน่นอนว่ามันหมายถึงการเริ่มต้นความสนุกสนานครั้งใหม่ของพวกเขา

เรื่องราวในพื้นที่แสนอบอุ่นชื่อ Ronin Capsule ตรงนี้เป็นอย่างไร ให้แพรเล่าให้ฟังกันเลยดีกว่า

การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่กับบ้านหลังสีขาว

“จริงๆ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะปิด Virus Space and Café เพราะเราก็รักร้านแรกมาก แต่ปัจจัยหลักๆ เลยคือเรื่องเวลา เราเป็นคนมีเวลาน้อยเพราะเป็นแม่ลูกสองที่เลี้ยงลูกเอง วันหนึ่งเราดันไปเจอบ้านสีขาวหลังนี้แล้วก็ปิ๊งมันทันที แต่ก็ทำ 2 ร้านพร้อมกันไม่ได้ ถึงจะมีน้องๆ ช่วยทำกาแฟ แต่เราก็อยากไปดูแลร้านทุกวันอยู่ดี

“อีกเหตุผลที่การดู 2 ร้านพร้อมกันไม่ไหวคือเราจะไม่เหลือเวลาเล่นกับลูก อันนี้ไม่ได้เลย ลูกสำคัญมาก ก็เลยเลือกทำ Ronin ที่เดียว ด้วยเหตุผลว่าเราสามารถจัดการเวลาเปิด-ปิดและกำหนดวันหยุดได้ง่ายกว่าร้านแรกซึ่งอยู่ในพื้นที่ของห้าง

“Virus เป็นคาเฟ่ในพื้นที่ทางศิลปะ แต่ Ronin Capsule เป็นบ้านของเราที่ประกอบไปด้วยสตูดิโอทำงานศิลปะที่เปิดให้ทุกคนเอากาแฟมานั่งดื่มแล้วคุยกันได้ ตั้งแต่เจอที่นี่เราก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็น ‘ร้าน’ แต่เป็นบ้านอีกหลัง เหมือนเป็นแล็บทดลองเรื่องราวทางกาแฟและศิลปะของพวกเราที่เปิดให้ทุกคนเข้ามาเล่นด้วยกัน และบางวันก็มีอาหารหรือขนม แล้วแต่ว่าวันนี้บ้านเราจะมีอะไรให้กินบ้าง

“สรุปก็คือบ้าน ใครมาก็คงหมือนมาเที่ยวบ้านเพื่อนนั่นแหละ” ว่าแล้วแพรก็หัวเราะร่วนในประโยคท้าย

ห้องแล็บทดลองกาแฟที่สามารถเล่นกับลูกและต้อนรับเพื่อนๆ ได้ในเวลาเดียวกัน

“ro มาจาก roman ส่วน nin มาจาก ninja พวกเราเลือกชื่อนี้เพราะมีส่วนผสมของชื่อลูกชายทั้งสองคน แล้วมันดันมีความหมายที่ชอบด้วยคือเป็นซามูไรฟรีแลนซ์ เราชอบเป็นคนไร้สังกัด ส่วนคำว่า capsule พี่โลเลก็ตั้งจากโจทย์จากที่แพรบอกว่า ไม่เอาคำว่า cafe กับ space พอเขาเสนอคำว่า capsule เราก็รู้สึกว่ามันได้

“เราว่ากาแฟมันสนุกดี เราไม่ได้อยากเป็นนักชงหรือผู้เชี่ยวชาญ เราเริ่มต้นด้วยการเป็นคนที่ชอบเลี้ยงลูกในร้านกาแฟ ถึงตอนนี้เราจะสนุกกับการชงการชิมมากจนทำเป็นร้าน แต่เราก็ยังเป็นเพียงแม่บ้านคนหนึ่งที่ชอบกาแฟเหมือนเดิม งานหลักของเรายังคงเป็นการเลี้ยงลูกๆ แต่เราทำร้านเพราะเราอยากเจอ อยากคุยกับคนที่ดื่มกาแฟ อยากเป็นเพื่อนกับคนที่มีความสนใจคล้ายๆ เรา”

“เราชอบกาแฟที่ชงด้วยวิถีแม่บ้าน (หัวเราะ) อันนี้พูดจริงๆนะ เราถึงได้ทำร้านแรกด้วย moka pot ส่วนที่ Ronin Capsule เราไม่ได้เลือกชงกาแฟแบบดริปเพราะมันสามารถดึงรสกาแฟที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรออกมาได้อย่างล้ำลึกสุดพิเศษใดใด เราแค่ชอบวิธีการและรูปแบบของมัน

“กาแฟดริปมันอ่อนไหวกับสิ่งต่างๆ ที่มากระทบได้ง่าย จนเราต้องปรับตัวให้ใจเย็นๆ มันบังคับให้เราต้องสงบตัวเองก่อนโดยอัตโนมัติ ในระหว่างที่ทำไปก็คิดไป แต่คิดเรื่องอื่นไม่ได้นะ คิดได้แต่การชงตรงหน้า จะปรับเปลี่ยนอะไรก็เป็นไปแบบมีสติมาก รู้ตัวอีกทีตอนชงจบว่าทั้งหมดเราได้ค่อยๆ ใส่ใจลงไปในทุกแก้วที่ชงแล้ว นี่คือลักษณะของกาแฟดริปที่เราชอบ

“ส่วนรสชาติ เราชอบที่มันไม่ขม แต่จะว่าไม่ขมก็จะเหมือนไม่ได้กินกาแฟ มันเป็นกาแฟดำที่ลื่นคอน่ะ บางตัวก็มีรสซับซ้อนจนคำว่า เปรี้ยว หวาน ขม นี่ใช้บรรยายไม่ได้ มันฟรุ้งฟริ้งน่ะ (หัวเราะ) แม่บ้านสามัญอย่างเราไม่รู้หรอกว่าจะตัดสินกาแฟแก้วหนึ่งว่ามันอร่อยยังไง เราคิดว่ากาแฟแก้วที่อร่อยต้องเป็นแก้วที่เราดื่มจนหมดในขณะที่มันยังอุ่นอยู่โดยไม่ลำบากใจ”

หนทางการศึกษาวิธีชงกาแฟดริปในสไตล์แม่บ้านและมุมมองของเธอ

“พอเราศึกษาและทดลองเกี่ยวกับกาแฟมากๆ เราก็พบว่ามันมีรายละเอียดที่ต้องใส่ใจเยอะเหมือนกัน สรุปว่าต้องใส่ใจทุกอย่างที่มันจะประกอบกันเป็นกาแฟหนึ่งแก้วนั่นแหละ ทั้งเมล็ด การคั่ว น้ำ อุณหภูมิ การบด กา ดริปเปอร์ วัสดุดริปเปอร์ แก้ว วิธีเท น้ำหนักมือ ฯลฯ รายละเอียดมันเยอะจนเราคิดว่า กาแฟหนึ่งแก้วได้รวมโลกทั้งใบไว้แล้ว มันรวม ดิน น้ำ ลม ไฟ และใจเราไว้ในแก้วเดียว

“เราว่ากาแฟเป็นเครื่องดื่มที่ทำให้ทุกคนได้กลับไปใกล้ชิดกับธรรมชาตินะ รสกาแฟเป็นรสของธรรมชาติน่ะ แม้แต่ความไม่แน่นอนของรสชาติ เราว่ามันก็ยังเป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่บางทีมันเปลี่ยนเพราะคนชงลืมเซตผมมา มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง (หัวเราะ) เราศึกษาทุกอย่างด้วยวิธีการอ่าน ฟัง ดู ถาม ชิม แล้วสรุปด้วยการทดลองของเราเองตอนลูกหลับ (ยิ้ม) เสร็จแล้วเอาไปแชร์กับเพื่อนที่สนใจเหมือนกัน”

“เรามักจะบอกน้องๆ ที่ร้านบ่อยๆ ว่า ร้านเราไม่ใช่ร้านกาแฟที่อร่อยที่สุด เราไม่มีกาแฟที่อร่อยสุดยอดในสามโลก ดังนั้นขอให้ทุกคนทิ้งความอยากเหนือไปซะ ร้านเราเป็นคล้ายๆ ชมรมกาแฟเล็กๆ ไม่มีผู้เชี่ยวชาญทางกาแฟ มีแต่เพื่อนทางกาแฟ ขอให้ทิ้งความอยากสอนไปซะ เหลือไว้แต่การแบ่งปัน ช่วยเหลือกัน เราจะได้เล่นกาแฟด้วยกันแบบสบายๆ สนุกๆ ได้ เพื่อนที่ดีเป็นของมีค่านะ”

เครื่องดื่มธรรมดาที่อร่อยเพราะเป็นธรรมชาติ

“จริงๆ เมนูที่ Ronin จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่ความตั้งใจของเราคืออยากทำแต่เครื่องดื่มที่ธรรมดา แล้วดึงรสธรรมชาติของมันออกมาให้มากที่สุด ไม่วิจิตร ไม่ตกแต่งอะไร เราเสียดายของตกแต่งที่คนไม่กินแล้วต้องทิ้ง เราเลยขอนำเสนอแต่เนื้อหาแท้ๆ ของมัน

“เราใส่ใจมากกับวัตถุดิบที่ดี เน้นที่การลดน้ำตาลเป็นหลัก โชคดีที่มีน้องเรียนทำอาหารมา แพรอยากทำไซรัปที่ทำจากผลไม้จริงก็จะให้เขาช่วยทำให้ ตอนนี้ตัวที่ทำมาแล้วรู้สึกว่าช่วยให้คนที่ติดกาแฟหวานๆ หรือกลัวรสขมของกาแฟดำดื่มง่ายขึ้นคือ lemon orange coffee เป็นกาแฟดำเย็นที่ใส่ไซรัปซึ่งทำจากเปลือกส้มแมนดารินกับเปลือกเลมอนเคี่ยว ปกติเขาจะใส่แต่เปลือกกันแต่เราใส่เนื้อไปด้วย จนได้ไซรัปที่หอมละมุนทั้งกลิ่นทั้งรส เข้าได้ดีกับกาแฟทุกเมล็ดเลย ส่วนอีกเมนูที่ทุกคนติดใจคือนมสตรอว์เบอรี เพราะเราใส่สตรอว์เบอรีเป็นลูกๆ เลย”

ป.ล. จากแม่บ้านแพร

“ถามว่าอยากให้คนมอง Ronin Capsule อย่างไร เราก็อยากให้มองเป็นบ้านเพื่อนแล้วแวะมาเยี่ยม มาเล่นกันบ่อยๆ บางคนก็บอกว่าบ้านเราเหมือนครอบครัวตัวการ์ตูน (หัวเราะ) ในความหมายของคนอื่นเป็นยังไงไม่รู้ แต่เราว่ามันคงดี เพราะการ์ตูนเข้าถึงง่าย ไม่ซับซ้อน ตลกดี และน่ารัก”

ตัวละครประจำบ้าน Ronin Capsule
นินจา โรมัน โลเล แพร เป็นเจ้าของร้าน
โลเล เป็น art director และ musician
แพร เป็น coffee director, brewer และ housekeeper
บลู เป็น chef, brewer และ biker
ปอน เป็น brewer และ dancer
โรมัน เป็น นักเล่น
นินจา เป็น หมี

ภาพ แพร นัดดา