งานตัดกระดาษชิ้นน้อยนิดแต่รายละเอียดมหาศาลของ วรรณประภา ตุงคะสมิต

กระดาษสีขาวที่วางทับซ้อนกันอย่างมีมิติแต่งแต้มด้วยรอยฉลุอย่างละเมียดละไมหลายร้อยจุด สะท้อนถึงความตั้งใจและความใส่ใจในทุกรายละเอียด ศิลปะบนแผ่นกระดาษเหล่านี้เป็นผลจากความคิดสร้างสรรค์ของ บัว-วรรณประภา ตุงคะสมิต นักตัดกระดาษสาวฝีมือร้ายกาจที่มีผลงานปรากฏในหลากหลายที่ ตั้งแต่หน้านิตยสารจนถึงในชิ้นงานโฆษณาที่คว้ารางวัลจากเวที Cannes Lions 2016

บัวเล่าจุดเริ่มต้นของการเป็นนักตัดกระดาษให้เราฟังว่า เธอหลงใหลในความสวยงามของกระดาษและชื่นชอบศิลปะ เธอชอบไปเดินซื้อหนังสือตามร้านหนังสือเก่า เพื่อนำกลับบ้านมาพลิกดูเนื้อกระดาษและดูภาพสวยๆ จนในที่สุดก็เริ่มเกิดไอเดียอยากลองสร้างงานแนวคอลลาจ บัวเชื่อว่าทุกคนทำงานศิลปะได้อยู่แล้ว หลังเรียนจบด้านสื่อสารมวลชนจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (ระหว่างเรียนบัวได้มาฝึกงานเป็นกองบรรณาธิการในโครงการ a team junior รุ่นที่ 2 ด้วย) เธอเลยใช้เวลาว่างจากการทำงานเป็นคอลัมนิสต์ฟรีแลนซ์ของนิตยสารมาฝึกจรดปลายคัตเตอร์ลงบนกระดาษ เรียนรู้ด้วยตัวเองทุกวันจนค่อยๆ พัฒนาฝีมือไปสู่งานตัดกระดาษที่เต็มไปด้วยรายละเอียด และเมื่อผ่านการเคี่ยวกรำมากพอ งานอดิเรกที่บัวทำสะสมไว้ดูคนเดียวก็กลายเป็นงานถนัด กลายเป็นอีกอาชีพหนึ่งที่ทำให้นักตัดกระดาษสาวเป็นที่รู้จักในที่สุด

“เราชอบทำงานที่มีรายละเอียดเยอะ อาจเพราะได้รับอิทธิพลมาจากศิลปินที่ตัวเองชอบ งานของเขามีรายละเอียดยิบย่อยเต็มไปหมด เราเห็นแล้วก็อยากทำได้แบบนั้นบ้าง แล้วเราก็ชอบใช้ลายเส้นขยุกขยุย ชอบลายลูกไม้ ชอบภาพวินเทจ ชอบกระดาษเก่าๆ และชอบภาพสีในนิตยสารยุค 50 – 60 คิดว่าถ้าเอาสิ่งเหล่านี้มารวมกันคงสวยดี จะเห็นได้ชัดในงานคอลลาจที่เราทำ เพราะองค์ประกอบมีทั้งความละเอียดและความวินเทจผสมกันอยู่” นักตัดกระดาษสาวเล่าถึงผลงานที่มักจะสะท้อนออกมาจากตัวตนและความหลงใหลในสิ่งรอบตัว ตั้งแต่คน พืช สัตว์ สิ่งของ ไปจนถึงสิ่งที่ต้องใช้ความละเอียดสูงสุดอย่างเซลล์ของสิ่งมีชีวิต

ทุกวันนี้บัวยังคงเสพติดการตัดกระดาษทุกวัน และบางครั้งก็ใช้เวลาเคี่ยวกรำตัวเองอยู่กับงานนานถึง 10 ชั่วโมง แต่เธอไม่เคยมองว่างานของตัวเองเป็นงานยาก แค่อยากพัฒนาตัวเองต่อไปเรื่อยๆ และสนุกกับการสร้างสรรค์ใหม่ๆ ต่อไป แม้ผลงาน Artquarium ที่เธออยู่เบื้องหลังจะได้รางวัลในเวทีโลกอย่าง Cannes Lions 2016 แต่นักตัดกระดาษสาวก็ยังยืนยันว่าตัวเองไม่ใช่ศิลปิน เพราะยังไม่ใช่มืออาชีพในการทำงานด้านนี้ เธอยังมองตัวเองเป็นนักตัดกระดาษที่สนุกกับการพัฒนาตัวเอง